(rm) صدا | [ 3:49 mins ]
دايره اعتراف روزنامه نگاراني که اخيرا دستگير شده اند، به شهر قم نيز رسيد. فرید مدرسی، نویسنده جوان که در پی پخش فیلمی در باره او در تلویزیون استرالیا در قم دستگیر شد، در «اعترافات» خود مدعی شد که از مطالبی که در وبلاگ خود منتشر کرده است، پشیمان است، هرچند که این مطالب اغلب نسخه مقالاتی بودند که از وی در نشریات اصلاح طلب چاپ شده بود. وی هادی قابل مسئول شعبه حزب جبهه مشارکت ایران اسلامی در شهر قم را عامل «گمراهی» خود معرفی کرد. در جلسه «اعترافات» مدرسی، همچنین مسعود رهبري و حسين عبدالله پور، دو تن ديگر از دست اندرکاران حزب جبهه مشارکت در قم نيز حضور داشتند. بسياري از سازمانهاي مدافع حقوق بشر، با تاکيد بر اينکه اين اعترافات بر اثر فشار و شکنجه صورت مي‌گيرد، به قوه قضاييه جمهوري اسلامي اعتراض کرده اند. کیوان حسینی (رادیوفردا): فريد مدرسي، روزنامه نگاري که در يکسال اخير، ياداشتهايي سياسي را در روزنامه « شرق » منتشر مي‌کرد، بعد از مدت کوتاهي که از بازداشتش گذشت دربرابر خبرنگاران محلي قرار گرفت و چون ديگر روزنامه نگاران مستقر در تهران، از گذشته خود ابراز پشيماني کرد.
چنانکه روزنامه جمهوري اسلامي نوشته است، وي همچنين از وبلاگش نام برده و گفته است که برخي از مطالب وبلاگ وی بسيار توهين‌آميز بوده و از اينکه چنين مطالبي نوشته است، شرمنده است. اين در حالي است که آقاي مدرسي عمدتا نوشته‌هايي را در وبلاگ خود منتشر مي‌کرد که پيش از آن در روزنامه‌ها چاپ شده بود.
خبرگزاري مهر نيز در گزارشي به شرح اين اعترافات پرداخته و فريد مدرسي را عضو جبهه مشارکت قم خوانده است. آقاي مدرسي همراستا با ديگر اعتراف‌هاي صورت گرفته در دو هفته اخير، از يکي از مسئولان جبهه مشارکت نيز به عنوان مقصر اصلي آنچه «انحرافات» خود خوانده سخن گفته است.
هادي قابل، چهره برجسته حزب جبهه مشارکت ایران اسلامی در شهرستان قم، کسي است که آقاي مدرسي وي را مسبب برخي از نوشته‌هاي خود خوانده است. فريد مدرسي دو هفته قبل و بعد از آنکه ابتدا دو برادرش بازداشت شدند، دستگير و زنداني شد.
در جريان اين جلسه اعترافات، مسعود رهبري و حسين عبدالله پور، به عنوان دو تن ديگر از دست اندرکاران جبهه مشارکت نيز حضور داشتند. آنان نيز چون ديگر اعتراف‌کنندگان، خود را گناهکار ناميدند و گفتند که از گذشته خود پشيمانند و در پيشگاه خداوند «توبه» مي‌کنند.
«تواب سازي» عنواني بود که براي ابراز پشيماني فعالان سياسي مخالف جمهوري اسلامي در دهه 1360 استفاده مي‌شد. اين روش که به گفته برخي از بازماندگان زندانهاي جمهوري اسلامي در آن سالها با شکنجه جسمي و روحي شديد همراه بوده است، در دهه هفتاد کمتر استفاده مي‌شد، تا آنجا که علي يونسي، وزير اطلاعات دولت آقاي خاتمي پخش هر گونه اعتراف از تلوزيون را - که تا آن زمان مرسوم بود - ممنوع اعلام کرد. اما اکنون قوه قضاييه جمهوري اسلامي به جاي آن که چون گذشته، فيلمي از اعترافات زندانيان را پخش کند، آنها را در برابر خبرنگاران قرار مي‌دهد و متهمان نيز در حالي که همگي بر اينکه شکنجه نشده اند مصر هستند، از گذشته خود ابراز پشيماني مي‌کنند.
اين روش براي نخستين بار در جريان پرونده سيامک پورزند استفاده شد و بعد از آن بارها تکرار شد. هم اکنون نيز برخي از روزنامه نگاران، به رغم آزادي از زندان کماکان اصرار دارند که هرازگاهي به آنچه گناهان خود در گذشته مي‌خوانند اعتراف کنند و با نوشتن نامه هايي به رسانه ها اين اعرافات را منتشر کنند.
بسياري از سازمانهاي مدافع حقوق بشر، از جمله سازمان عفو بين الملل و سازمان گزارشگران بدون مرز با تاکيد بر اينکه اين اعترافات بر اثر فشار و شکنجه صورت مي‌گيرد، به قوه قضاييه جمهوري اسلامي اعتراض کرده اند، اما روند اين اعترافات هنوز متوقف نشده است.
