(rm) صدا |
شيرين فاميلي (راديوفردا): برخي وبلاگ نويسان ايراني، روز جمعه و همزمان با برگزاري انتخابات مجلس هفتم در ايران، مشاهدات خود را از حوزه هاي راي گيري در شهرهاي مختلف ايران، در وبلاگ هاي خود نوشتند. حسين درخشان، گرداننده وبلاگ گروهي صبحانه، که در روزهاي پاياني تبليغات انتخاباتي و روز راي گيري، اخبار مربوط به انتخابات را در اين وب سايت منتشر مي کردند، در گفتگو با فرين عاصمي، درباره تاثير اينترنت بر افکار عمومي در دوران انتخابات مجلس هفتم مي گويد:
حسين درخشان (گرداننده وبلاگ گروهي صبحانه، تورانتو): من فکر نمي کنم که تاثير کل ماجراي اينترنت و حتي روزنامه هاي اصلاح طلبان، به اندازه تلويزيون ايران بوده باشد. شما فکر کنيد که پنج، شش تا کانال تلويزيوني، صبح تا شب، چند روز، با استفاده از حساسيت هاي مذهبي مردم، هي گفتند که برويد راي بدهيد، خواستند مردم را تشويق کنند. اينترنت تاثيرش از آن خيلي کمتر است. به اضافه اينکه تمام کساني که در ايران از اينترنت استفاده مي کنند، در واقع همينطوري خودشان يک خصوصياتي داشتند که آمدند سراغ اينترنت، و آن خصوصيت ها، يکي اش اين بوده که به اندازه بيشتر از متوسط تحصيلات داشتند، و طبيعتا همينطوري اش هم راي نمي خواستند بدهند. بنابراين کساني که نمي خواستند راي بدهند، خودشان را تشويق مي کردند که راي ندهيد، بنابراين مثل يک اتاقي مي ماند که همه در آن هم عقيده هستند و همه يک چيزي را تکرار مي کنند.
فرين عاصمي (راديوفردا): فکر مي کنيد که با توجه به کاربران کم اينترنت در ايران، مي شود نتيجه گرفت که اينترنت هيچ تاثيري در افکار عمومي 70 ميليون نفري ايران ندارد؟
حسين درخشان: عقيده ندارم که کاربران ايران تعدادشان کم است الان. ولي همانطور که گفتم، خصوصيت مشخصي دارند، که باعث مي شود نتوانند با عده زيادتري از مردم که سطح تحصيلات کمتري دارند و از قشر اجتماعي ديگري هستند، رابطه برقرار کنند يا در آن تاثيري بگذارند. در واقع تعدادشان کم نيست، ولي ارتباط شان با بخش هاي ديگري از جامعه که به طرز عجيبي در اين 20 سال از هم جدا شدند و مثل يک جزيره هاي کاملا از هم دور هستند، با اينکه همه ايراني هستند، به يک زبان صحبت مي کنند، ولي به اندازه قرن ها با هم فاصله دارند. اينترنت نمي تواند اين فاصله را پر کند.
ف.ع.: نقش وبلاگ ها را در تبليغات انتخابات مجلس هفتم چطور ارزيابي مي کنيد؟
حسين درخشان: تا جايي که من ديدم، وبلاگ ها نمي توانستند تاثيري به هر حال بگذارند روي همان کساني که الان درباره شان صحبت کرديم. کساني که تحصيلات کمتري دارند، به طور متوسط و با تکنولوژي زياد ميانه خوبي ندارند. ولي چيزي که خيلي جالب بود امسال، اين بود که وبلاگ هاي فارسي توانستند خيلي خوب اين ماجرا را پوشش بدهند. يعني نفوذي که نداشتند، اما خيلي خوب نشان دادند که در شهرهاي مختلف در حوزه هاي مختلف چه خبر بود. مثلا در يکي از وب سايت هاي خبري، که يک جور وب سايت خبري دست جمعي هست، به نام صبحانه، تعداد زيادي لينک به وبلاگ هايي که از شهرهاي مختلف ايران درباره انتخابات، و يک کساني رفته بودند، ديده بودند و بعد برگشته بودند و در وبلاگ هاي خود يک چيزهايي نوشته بودند. لينک هاي زيادي از اينها بود، که اتفاقا در يک سايت مشابه ديگري به نام ايران فيلتر، باز هم داوطلبانه، خيلي از اين مطالبي که در صبحانه نوشته شده بود و لينک بود به وبلاگ هاي مختلف ترجمه شده بود به انگليسي، و بنابراين تمام مردم دنيا مي توانستند باخبر شوند که چه مي گذرد. و اين در همان ساعت هاي اولي بود که انتخابات شروع شده بود و هنوز هيچ خبرنگار خارجي يا هيچ خبرگزاري غربي شروع نکرده بود به خبر دادن راجع به اينکه مردم چقدر استقبال کردند، حوزه ها چگونه است.
ف.ع.: چند تا از خبرنگاران خارجي هم که آمده بودند ايران، وبلاگ داشتند و خبرهاي انتخابات را در وبلاگ خود مي نوشتند. درباره آن چه نظري داريد؟
حسين درخشان: تا آنجايي که من مي دانم، تنها يکي از خبرنگاران بي بي سي به نام استيوارد هيوز، که اتفاقا سال پيش هم به همراه همان تيمي بود که کاوه گلستان هم در آن تيم بود و بعد در اثر انفجار مين درگذشت، کاوه گلستان، و استيوارد هيوز هم يک پاي خود را از دست داد. وي الان تهران است و از قبل وبلاگ داشت. از همان زماني که در عراق بود، حتي قبل از آنکه آن اتفاق براي وي پيش بيايد. وبلاگي داشت به انگليسي که در آن خيلي چيزهاي جالبي مي نوشت، از اينکه چطور يک خبرنگار خارجي از يک کشوري مثل ايران، که دولت آن زياد با وي همکاري نمي کند براي اين که بتواند خبرهاي خود را بفرستد به بيرون، چطور با اين محدوديت ها و مشکلات کنار مي آيد، و البته چيز جالب ديگري که نوشتنه بود، پريروز، در وب سايت خود، اين بود که براي اولين بار ديده بود که در عمل، سانسور اينترنت در ايران تا چه اندازه است و چقدر مردم عادي ايراني با آن درگير هستند. به طور مشخص از يکي از وبلاگ هاي فارسي اسم برده بود که وقتي سعي کرده بود آن را باز کند، پيام گرفته بود که اين صفحه ممنوع است ديدنش يا قابل دسترس نيست. برخي از وبلاگ نويسان ايراني، روز جمعه و همزمان با برگزاري انتخابات مجلس هفتم در ايران، مشاهدات خود را از حوزه هاي راي گيري در شهرهاي مختلف ايران، در وبلاگ هاي خود نوشتند. حسين درخشان، گرداننده وبلاگ گروهي صبحانه، که در روزهاي پاياني تبليغات انتخاباتي و روز راي گيري، اخبار مربوط به انتخابات را در اين وب سايت منتشر مي کردند، در مصاحبه با راديوفردا مي گويد که تاثير کل ماجراي اينترنت و حتي روزنامه هاي اصلاح طلبان، به اندازه تلويزيون ايران نيست، چرا که شش کانال تلويزيوني، صبح تا شب و با استفاده از حساسيت هاي مذهبي مردم، مدام گفتند که راي بدهيد. وي مي گويد که تمام کساني هم که در ايران از اينترنت استفاده مي کنند، در واقع خصوصياتي داشتند که سراغ اينترنت آمدند، يکي از آن خصوصيت ها هم تحصيلات بيشتر از متوسط است، و طبيعتا همينطوري هم نمي خواستند راي بدهند.
