(rm) صدا |
در گزارشي زير عنوان «جهاني شدن عادلانه» که ديروز در ژنو انتشار يافت، سازمان بين المللي کار ابعاد اجتماعي فرآيند جهاني شدن را بررسي کرد و شماري از جنبه هاي منفي آنرا مورد انتقاد قرار داد.
دكتر فريدون خاوند (راديوفردا، پاريس): آيا فرآيند جهاني شدن به نابرابري هاي اجتماعي در عرصه هاي ملي و بين المللي دامن ميزند؟
اين پرسش، که بخش وسيعي از ادبيات اقتصادي دو دهه اخير به آن اختصاص يافته، موضوع گزارش بسيار مهمي است که ديروز سه شنبه از سوي «سازمان بين المللي کار» در ژنو انتشار يافت. اين گزارش 200 صفحه اي، که زير نظر کميسيوني مرکب از 26 عضو نگارش يافته (از جمله روساي جمهوري فنلاند و تانزانيا و شخصيت هايي از افق هاي گوناگون)، در مجموع جهاني شدن را پديده اي مثبت ارزيابي ميکند، پديده اي که، بر پايه گزارش، راه را بر مبادله کالا ها و انديشه ها گشوده، يک وجدان جهاني به وجود آورده و در آسياي جنوب شرقي، تنها طي يک دهه، دويست ميليون انسان را از گرداب فقر رهايي بخشيده.
با اينهمه نگارندگان گزارش بر جنبه هاي منفي پديده جهاني شدن نيز تأکيد ميکنند، به ويژه در عرصه اجتماعي که موضوع اصلي فعاليت «سازمان بين المللي کار» است.از ديدگاه آنها اين پديده، آنگونه که در شرايط کنوني پيش مي رود، به نابرابري هاي درون کشور ها و ميان کشور ها دامن ميزند و شرايطي را به وجود ميآورد که از لحاظ اخلاقي غير قابل قبول و از لحاظ سياسي غير قابل دوام است. به بيان ديگر «گزارش سازمان بين المللي کار» با نفس جهاني شدن مخالف نيست، بلکه چگونگي تمشيت انرا به باد انتقاد ميگيرد و به ويژه خواستار انجام اصلاحات در آندسته از سازمان هاي بين المللي ميشود که بر اين فرآيند تأثير ميگذارند. در گزارشي که ديروز سه شنبه از سوي «سازمان بين المللي کار» در ژنو انتشار يافت. جهاني شدن پديده اي مثبت ارزيابي شد كه راه را بر مبادله کالا ها و انديشه ها گشوده، يک وجدان جهاني به وجود آورده و در آسياي جنوب شرقي، تنها طي يک دهه، 200 ميليون انسان را از گرداب فقر رهايي بخشيده. با اينهمه از ديدگاه نگارندگان گزارش مذكور، روند جهاني شدن به شيوه فعلي، به نابرابري هاي درون کشور ها و ميان کشور ها دامن ميزند و شرايطي را به وجود ميآورد که از لحاظ اخلاقي غير قابل قبول و از لحاظ سياسي غير قابل دوام است.
