(rm) صدا |
فريبا مودت (راديو فردا): گزارش روز گذشته سازمان انرژي اتمي درباره ايران، اين سوال را مطرح کرده است که جزئيات مفاد آن چيست و اين که آيا اين سازمان از همکاري با ايران منصرف خواهد شد وآن را به شوراي امنيت سازمان ملل ارجاع خواهد کرد يا خير؟ آلکس وطنخواه، کارشناس مرکز اطلاعاتي Jane در مسائل هسته اي، در گفتگويي با همکار راديو فردا، شهران طبري، مي گويد:
آلکس وطنخواه (کارشناس مرکز اطلاعاتي Jane در مسائل هسته اي): در حال حاضر تا آن جايي که ما مي دانيم اين هفته اي که مذاکره مي کنند ديپلمات هاي آمريکايي و اروپايي با هم، اين ممکن است هفته اي باشد که ايران سعي مي کند که از شرايط خودش دفاع کند و تا آن جايي که مي تواند امتياز بگيرد از اروپايي ها و آمريکايي ها. ولي مساله اين است که اين هفته ديپلمات هاي اروپايي و آمريکايي که با هم نشسته اند و راجع به Program اتمي ايران دارند با هم صحبت مي کنند، ممکن است اين هفته اروپايي ها و آمريکايي ها بيشتر بتوانند توافق بکنند راجع به مساله ايران. اين به نظر من يک سوالي است که بايد بيشتر به آن نگاه کنيم از طريق کل روابط بين اروپايي ها و ايران. اين انتخاباتي که اخيرا در ايران بود، مي شود گفت که چک بود در گوش اروپايي ها از خيلي نظرها. کشورهاي بزرگ اروپايي که سرمايه گذاري بزرگ سياسي در ايران کرده اند، قصد داشته اند که بتوانند به آمريکا نشان دهند که با رژيم اسلامي در تهران مي شود صحبت کرد و با صحبت ما مي توانيم يشترجلو برويم تا با تفنگ و تهديد. ولي اين انتخابات به نظر من ممکن است نقطه عطف باشد. در اين هفته که مي خواهند با هم مذاکره بکنند آمريکايي ها و اروپايي ها، ممکن است که اروپايي ها قبول کنند که فشار سياسي بيشتر روي ايران بگذارند. براي اروپايي ها هم فرقي ندارد که در آمريکا امسال راي گيري رئيس جمهوري هست يا نيست، چون که فکر مي کنند که ايران آن ها را (اروپايي ها را) مايوس کرده است.
شهران طبري (راديو فردا): آقاي وطنخواه، فکر مي کنيد که مبادلات بازرگاني تجاري با ايران بتواند باعث بشود که اروپايي ها در موضع خودشان براي فشار آوردن به ايران کوتاه بيايند و تعديل بکنند موضعشان را؟
آلکس وطنخواه: از نظر اقتصادي ايران براي اروپا مهم است، از يک نظرهايي يک کشوري است که بازار بزرگ خاورميانه است. ولي اروپا براي ايران خيلي بزرگتر است از نظر اقتصادي، چون ايران يک کشوري است که مثلا شما مي دانيد با آمريکايي ها که نمي تواند تجارت کند و مشکل دارد. براي همين اروپا هست و ژاپن و چند تا کشور آسيايي هستند که ايران در بازار بين المللي مي تواند با آن ها تجارت کند و اگر ايران پشتش را به اروپا بکند، يک ضربه شديدي است و يک ضربه جبران ناپذيري است براي ايران مي توانم بگويم هست.
ش.ط.: حالا نکته ديگري که اين جا مطرح مي شود و رسانه ها و روزنامه ها به آن خيلي اشاره مي کنند، اين است که آمريکا به خاطر انتخابات رياست جمهوري اش امسال نمي خواهد خيلي به ايران فشار بياورد، ولي اين انتخابات که بگذرد، هر اتفاقي که بيافتد آن وقت مساله ارتباط آمريکا با ايران تغيير مي کند. شما فکر مي کنيد در ان موقع چه اتفاقي خواهد افتاد؟
آلکس وطنخواه: اگر آقاي جرج بوش دوباره در اين انتخابات برنده بشوند و ايران نشان بدهد که سخت و سنگين دنبال بمب اتمي دارد مي رود، فکر مي کنم آمريکا واقعا برايش سخت مي شود که دنبال ايران نرود و اگر هم بخواهد دنبال ايران برود، ممکن است همان جوري دنبال ايران برود که دنبال عراق رفت. مشکل ايران مثل عراق نيست، ولي يک کسي مثل آقاي جرج بوش فکر مي کنم نمي تواند قبول کند که ريسک باشد که ايران يک روزي بمب اتمي دستش بيايد و موقعي اين بمب را داشته باشد که حکومت اسلامي در تهران باشد. هيچ قدرت جهاني نمي تواند قبول کند که در اين منطقه مهم استراتژيکي يک همچنين دشمني داشته باشد و اين دشمن يک روزي مجهز به سلاح هاي اتمي باشد. اين يک ريسکي است که به نظر من نه آقاي جرج بوش، کس ديگري مانند جان کري هم اگر رئيس جمهور آمريکا بشود، او هم نتواند قبول کند چنين سناريويي را. گزارش روز گذشته سازمان انرژي اتمي درباره برنامه هسته اي جمهوري اسلامي، اين سوال را مطرح کرد که جزئيات مفاد آن چيست و اين که آيا اين سازمان از همکاري با حکومت ايران منصرف خواهد شد وآن را به شوراي امنيت سازمان ملل ارجاع خواهد کرد يا خير. آلکس وطنخواه، کارشناس مرکز اطلاعاتي Jane در مسائل هسته اي، در مصاحبه با راديو فردا، مي گويد که ممکن است اين هفته اروپايي ها و آمريکايي ها بتوانند درباره برنامه هسته اي جمهوري اسلامي توافق کنند. وي مي گويد که انتخاباتي که اخيرا در ايران بود به مانند يک سيلي به گوش اروپاييان بود، چرا که کشورهاي بزرگ اروپايي که سرمايه گذاري بزرگ سياسي در ايران کرده اند، قصد داشتند به آمريکا نشان دهند که با رژيم اسلامي در تهران مي شود صحبت کرد و با صحبت ما مي توانيم يشترجلو برويم تا با تفنگ و تهديد. وي مي افزايد که پس از اين ممکن است که اروپايي ها قبول کنند که فشار سياسي بيشتر روي حکومت ايران بگذارند.
