(rm) صدا |
ميليونها تماشاگر در آمريکا و در سراسر جهان ظرف چند روز آينده، همزمان با مدعوين جشنواره سينمائي کن، براي نخستين بار به تماشاي فيلم حماسي «تروا» مي‌نشينند که در آن ستاره هاليوود آقاي بردپيت Brad Pitt در نقش قهرمان «ايلياد» اثر هومر، حماسه‌سراي يونان باستان، ظاهر مي‌شود.
بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): براي کارگردان آلماني آقاي ولفگنگ پيترستون، که با فيلم هنرمندانه اي در باره يک زيردريائي به نام Das Boot حدود 20 سال پيش در سينماي جهان تثبيت شد، فيلم Troy يا تروا، براساس حماسه يوناني نوشته Homer شايد يک موفقيت خيره کننده هنري نباشد اما در هر حال موفقيتي بزرگ محسوب مي‌شود زيرا اين فيلم، که شب گذشته در جشنواره سينمائي کن با سرو صدا به جهانيان عرضه شد، و روز آينده در بيش از يکهزار پرده به سينماروهاي آمريکائي و همزمان در دهها کشور ديگر جهان به علاقمندان براد پيت، هنرپيشه اول آن عرضه مي‌شود، براي استوديوي Warner Brothers بيش از200 ميليون دلار هزينه داشته است و قرار است بتواند آغازگريا دنبال کننده توجه تازه هاليوود به فيلمهائي در باره رم قديم باشد که به خاطر نوع لباسي که قهرمانان آن بر تن مي‌کنند، toga movies خوانده مي‌شود و مثل فيلمهاي وسترن، يک ژانر از سينماي تجاري محسوب مي‌شود.
براي آقاي ولفگانگ پيترسون، اين سومين فيلم پرخرج هاليوودي است که توليد مي‌کند. فيلمهاي قبلي او Air Force One و The Perfect Storm با موفقيت خيره‌کننده اي در گيشه روبرو بودند.
اما فيلم Troy در واقع امتحان بزرگي براي برد پيت است که 20 ميليون دلار براي درخشش در اين فيلم پول گرفته است.
در اين فيلم آقاي براد پيت، ستاره خوش تيپ هاليوود، نقش آشيل، قهرمان کتاب ايلياد هومر را ايفا مي کند. اغلب منتقدهاي آمريکائي معتقدند او به خوبي از عهده اين نقش بر مي‌‌آيد، زيرا بدن آفتابسوخته‌اي ارائه مي‌دهد با ماهيچه‌هاي درهم رفته، بي‌رحم و جوياي نام، به قول استاد ادبيات کلاسيک دانشگاه برکلي، آقاي استفن ميلر، آشيل قهرماني است دمدمي‌مزاج، که به برد پيت برازنده است. چهره‌هاي ديگري نيز که در اين فيلم هنرنمائي مي‌کنند براي نقش هاي خود مناسب هستند. اما هنرپيشه سالخورده بريتانيائي، آقاي پيتراوتول، در نقش Priam شاه تروي هر وقت ظاهر مي‌شود، صحنه را از ديگران مي‌ربايد و ستاره سالخورده ديگر، خانم جولي کريستي، در نقش Thetis مادر آشيل هم خوب مي‌درخشد.
فيلم تروا از آقاي ولفگانگ پيترسون فيلم عظيمي است و همه انتظارهاي تماشاگر از چنين حماسه اي را برآورده مي کند.
تکنولوژي جديد به کارگردان و گروه توليد امکان داده است که صحنه‌هاي جنگ‌هاي عظيم با هزاران سرباز را طوري بيافرينند که تماشاگر احساس نمي‌کند ساختگي هستند. آدم واقعا احساس مي‌کند هزاران سرباز اسپارتي و تروائي در صحراهاي عظيم به جان هم مي‌افتند، حتي صنه‌هاي ديگر، مثل ميهماني عظيم پادشاه اسپارت براي پسر پادشاه تروي نيز به خاطر اينکه يادآور فيلمهاي چهل پنجاه سال پيش هستند، واقعي جلوه مي‌کنند.
اما اشکالي که منتقدها از اين فيلم گرفته‌اند در سناريوي آن است که برداشت آبکي از حماسه هومر است: در حاليکه اين حماسه در باره شجاعت، نيرنگ و غرور است، شخصيت‌هاي اين فيلم مثل ساير محصولات سينمائي جديد، از احساسات و عواطف و بخشندگي دم مي‌زنند.
اشکال ديگر آن طولاني بودن اين فيلم سه ساعته است که داستانش فاقد محور و مرکز ثقل است و انگار از جنگي به جنگ ديگر مي‌پرد، با صحنه‌هاي عاشقانه‌اي بين آنها که نمي‌توانندتماشاگر را متقاعد کنند. در اين ميان، يک صحنه فيلم از خاطره ها محو نمي‌شود و آن هنگامي است که پيتر اوتول در نقش پادشاه تروي از براد پيت در نقش آشيل جسد پسرش را طلب مي‌کند. براي کارگردان آلماني آقاي ولفگنگ پيترستون، فيلم Troy يا تروا، براساس حماسه يوناني نوشته Homer شايد يک موفقيت خيره کننده هنري نباشد اما در هر حال موفقيتي بزرگ محسوب مي‌شود زيرا اين فيلم، که شب گذشته در جشنواره سينمائي کن با سرو صدا به جهانيان عرضه شد، و روز آينده در بيش از يکهزار پرده به سينماروهاي آمريکائي و همزمان در دهها کشور ديگر جهان به علاقمندان براد پيت، هنرپيشه اول آن عرضه مي‌شود، براي استوديوي Warner Brothers بيش از200 ميليون دلار هزينه داشته است و قرار است بتواند آغازگريا دنبال کننده توجه تازه هاليوود به فيلمهائي در باره رم قديم باشد که به خاطر نوع لباسي که قهرمانان آن بر تن مي‌کنند، toga movies خوانده مي‌شود.
