فعاليت سازمان‌هاي غير انتفاعي آمريکا براي ارسال داروهاي مازاد ايدز به کشورهاي نيازمند

مينا بهارمست (راديوفردا): دستيابي به دارو در بين مبتلايان به ايدز در کشورهاي فقير، يکي از مشکلات آنها بوده است. چند سالي است که در کشورهايي که مازاد دارو دارند، مبتلايان داروهاي دست دوم مازاد خود را به برخي از شرکت هاي غير انتفاعي مي دهند، و وظيفه اين شرکت ها اطمينان از سلامت داروها و شناسايي و ارسال آنها به کشورها و افراد نيازمند است. ليلي آرمان (راديوفردا): به گزارش خبر گزاري آسوشيتد پرس ، خوزه کلمنته ،مرمت کننده آثار هنري در مکزيکو سيتي، پايتخت مکزيک است. او هرگز با شخصي به نام دافنه ريورا، مربي بهداشت، ملاقات نکرده است اما داروهاي اهدايي اين مربي بهداشت کلمنت را زنده نگه مي دارد. بيماران بي بضاعت مبتلابه HIV ازمکزيک تا موريتاني و از هندوستان تا ايران ، مجبورند قرص هاي HIV و ايدز اهدايي آمريکا را جمع آوري و مصرف کنند تا بتوانند مدت بيشتري بر بيماري خود غلبه کنند. مبتلايان آمريکايي زماني که نسخه ي دارويي شان تغيير مي کند و ديگر به داروهاي باقيمانده ي دوره پيشين نيازي ندارند، آنها را اهداء مي کنند يا اينکه اين داروها اهدايي دوستان و يا افراد خانواده کساني است که جان خود را از دست داده اند. سازمان هاي دولتي آمريکا اين داروهاي مصرف نشده را از مردم پس نمي گيرند . دادن داروهاي باقي مانده به شهروندان امريکايي نيز برخلاف قانون آمريکا است ،اما اين داروها را مي توان به گروه هاي غير انتفاعي مشخصي ارائه کرد و اين موسسات، داروها را به عنوان کمک هاي انساندوستانه به کشورهاي ديگر مي فرستند . آقاي کلمنت مرمت کننده ي آثار هنري در مکزيک در سال 1994، متوجه بيماري خود شد و چهار سال است که قرص هاي اهدايي آمريکايي را مصرف مي کند . او اين قرص ها را هر دو ماه يک بار دريافت مي کند . گروه هاي غير انتفاعي فعال در آمريکا، اهدا کنندگان داروها را با نيازمندان به آنها در کشور هاي ديگر آشنا مي کنند . آقاي ريورا 34 ساله که داروهاي خود را به خوزه کلمنته در مکزيک مي رساند، مي گويد : اهداي داروهايي که ديگر به درد آدم نمي خورد کار آساني است، اما اين براي کسي که آن را دريافت مي کند به معناي زندگي است . آقاي ريورا 15 سال است که به ايدز مبتلا است و هشت سال است که باقيمانده داروهاي خود را اهدا مي کند. رئيس يکي از موسسات ارسال دارو مي گويد: داروهاي اهدايي 20 تا 30 نفر، دوز مصرفي يک سال بيمار ديگري را تامين مي کند . بسته بندي 85 درصد داروهايي که از طرف مردم به ما مي رسد باز نشده است و متخصصان ما، آن هايي که باز شده اند را هم پيش از ارسال به کشور هاي ديگر باز مي کنند. سازمان بهداشت جهاني در ژنو نيز دستور العمل استفاده از داروهاي دست دوم را تهيه کرده است. اين سازمان نيز هيچگونه آماري از مضر بودن اين داروها ارائه نداده است. به گزارش آسوشيتد پرس، تمامي مصرف کنندگان داروهاي اهدايي در مکزيک نيز، آنها را از موسسات غير انتفاعي دريافت نمي کنند . بسياري از بيماران مخصوصا آنهايي که در نزديکي مرز آمريکا زندگي مي کنند ، از گروه ها يا اشخاصي که در دولت مکزيک ثبت نشده اند ، دارو دريافت مي کنند . اين دسته يا براي فرار از مشکلات اداري دولت مکزيک خود را ثبت نمي کنند و يا اينکه خود، بيماران نيازمند به دارو را مي شناسند و دارو را مستقيما به آنها مي رسانند . برخي متخصصان از قاچاق دارو شکايت دارند و مي گويند قاچاق داروهاي HIV بيش از اينکه مفيد باشد براي بيماران مضر است زيرا بيماران طول درماني را شروع مي کنند که از زمان پايان آن اطلاعي ندارند و در نتيجه بدن آنان در مقابل اين داروها مقاوم مي شود. دستيابي به دارو در بين مبتلايان به ايدز در کشورهاي فقير، يکي از مشکلات آنها بوده است. چند سالي است که در آمريکا، مبتلايان به ايدز داروهاي دست دوم مازاد خود را به برخي از شرکت هاي غير انتفاعي مي دهند و وظيفه اين شرکت ها اطمينان از سلامت داروها و شناسايي و ارسال آنها به کشورها و افراد نيازمند است. بيماران بي بضاعت مبتلا به HIV از مکزيک تا موريتاني، و از هندوستان تا ايران، مجبور هستند تا قرص هاي HIV و ايدز اهدايي آمريکا را جمع آوري کرده و مصرف کنند، تا بتوانند مدت بيشتري بر بيماري خود غلبه کنند.