برگزاري نمايشگاه «تاثير آمريکا: چشم اندازهاي جهاني درباره آمريکا» در موزه ويتني نيويورک

بيژن فرهودي (راديوفردا): آمريکائي ها براي اينکه بدانند ديگران در باره آنها چه فکر مي کنند، اين روزها در نيويورک مي توانند از نمايشگاه عظيمي ديدن کنند که موزه ويتني Whitney از آثار 13 سال اخير 47 هنرمند بين المللي در باره جنبه هاي مختلف فرهنگ و سياست آمريکا ترتيب داده است. همکار ما بهنام ناطقي از نيويورک گزارش مي دهد. بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): موزه ويتني Whitney نيويورک نمايشگاه ابتکاري برگزار کرد با عنوان «تاثير آمريکا: چشم اندازهاي جهاني در باره آمريکا از 1990 تا 2003 American Effect: Global Perspectives on the United States, 1990-2003 که اختصاص دارد به برگزيده اي از آثار هنري از هنرمندان بين المللي که نسبت به نفوذ و گسترش فرهنگ آمريکا در جهان واکنش نشان داده اند. جالب ترين و شايد موثرترين کار اين نمايشگاه يک چيدمان بزرگ است از هنرمند فرانسوي Gilles Barbier است که به خاطر اينکه نوعي زوال آمريکا را نشان بدهد، شخصيت هاي افسانه اي کميک استريپ ها يا داستان هاي مصور، مثل سوپرمن و کت وومن و بت من، را که به نوعي سمبول قدرت و حق طلبي در فرهنگ آمريکا هستند، را در پيري و زوال در يک خانه سالمندان نشان مي دهد که خسته، چروکيده و زور از دست داده، ولو شده اند. اين نمايشگاه، حاصل زحمات آقاي Lawrence Rinder سرموزه دار هنر معاصر در موزه ويتني نيويورک است، موزه اي که به نمايش هنر معاصر آمريکا اختصاص دارد که 47 اثر هنري، از فيلم وويدئو، و مجسمه و چيده مان وتابلوي نقاشي را از کارهاي 47 هنرمند بين المللي را در کنار هم مي گذارد. بعضي از اين هنرمندها، توجه خود را به قدرت نظامي آمريکا معطوف کرده اند و بعضي ديگر مسحور قدرت اقتصادي آمريکا هستند، بعضي ديگر به مشکلات اجتماعي، مثلا رفتار با اقليت هاي نژادي و مهاجران پرداخته اند يا مصرفي گري يا Consumerism را درجامعه آمريکا به باد انتقاد گرفتند، يا کيش پرستش هنرمندهاي سينما يا خوانندها، يا استراتژي هاي بازاريابي و نظاير آن، چندتائي هم موضوع مداخله آمريکا را امورداخلي کشورهاي ديگر را سوژه کار خود قرار دادند. اما خيلي از هنرمندان هم، در آثار خود به جنبه هاي مثبت توجه کرده اند، از جمله آزادي‌هاي سياسي و اجتماعي در آمريکا، يا فرصت هائي که براي دسترسي به ثروت و موفقيت درکشوري که درگير سنت هاي قديمي دست و پا گير نيست، پرداخته اند. آثار انتخاب شده، همه فن هاي تازه بيان هنري را در بر مي گيرند، مثلا يک هنر کروات به نام آندره آ کولونچيچ يک بازي اينترنتي به عنوان کار هنري ارائه داده است و يک هنرمند مصري تبار آمريکائي به نام خانم امينه منصوردر يک ويترين که با دقت چيده شده، از ساده ترين ابزار بيان استفاده مي کند اما يکي از جالب ترين کارهاي اين نمايشگاه، يک نقاشي از است نقاش چيني Zhou Tiehai که رودولف جولياني، شهردار سابق نيويورک در زمان حمله 11 سپتامبر را نشان مي دهد که به سبک نقاشي هاي پروپاگانديست اتحاد شوروي از چهره هاي لنين و استالين، نقاشي شده است. در کار هنرمند ژاپني، Makoto Aida که حمله خيالي يک دسته بمب افکن ژاپني را به شهر نيويورک نشان مي دهد، اثر خشم و انتقام نسبت به آمريکا را مي توان ديد. يک هنرمند چيني، به نام Danwen Xing با عکس گرفتن از قبرستان هاي عظيم قطعات کامپيوتر که از آمريکا به Guangdong چين فرستاده شده، کارگرهاي فقير چيني را نشان مي دهد که در ميان اين زباله هاي صنعت الکترونيک آمريکا دنبال چيزهاي بدرد خور مي گردند. اما تماشاي اين نمايشگاه، شايد ذهن آمريکائي را نسبت به بعضي از جنبه هاي ظاهرا عادي اين فرهنگ که از ديد ديگران شگفت انگيز مي نمايند، متوجه کند ولي تجربه اين نمايشگاه ابتکاري هنگامي کامل مي شود که به مقالات درج شده در کاتالوگ آن نگاهي بيندازيم از صاحبنظراني چون ادوارد سعيد، استاد فلسطيني ادبيات انگليسي دانشگاه کلمبيا، مورخ پاکستاني طارق علي و روزنامه نگار و نويسنده فرانسوي خانم Elena Poniatowska آمريکائي ها براي اينکه بدانند ديگران در باره آنها چه فکر مي کنند، اين روزها در نيويورک مي توانند از نمايشگاه عظيمي ديدن کنند که موزه ويتني Whitney از آثار 13 سال اخير 47 هنرمند بين المللي در باره جنبه هاي مختلف فرهنگ و سياست آمريکا ترتيب داده است با عنوان «تاثير آمريکا: چشم اندازهاي جهاني در باره آمريکا از 1990 تا 2003 American Effect: Global Perspectives on the United States, 1990-2003 که اختصاص دارد به برگزيده اي از آثار هنري از هنرمندان بين المللي که نسبت به نفوذ و گسترش فرهنگ آمريکا در جهان واکنش نشان داده اند. جالب ترين و شايد موثرترين کار اين نمايشگاه يک چيدمان بزرگ است از هنرمند فرانسوي Gilles Barbier است که به خاطر اينکه نوعي زوال آمريکا را نشان بدهد، شخصيت هاي افسانه اي کميک استريپ ها يا داستان هاي مصور، مثل سوپرمن و کت وومن و بت من، را که به نوعي سمبول قدرت و حق طلبي در فرهنگ آمريکا هستند، را در پيري و زوال در يک خانه سالمندان نشان مي دهد که خسته، چروکيده و زور از دست داده، ولو شده اند.