چشم انداز خلع سلاح عمومي در افغانستان

امير آرمين (راديو فردا): پارلمان آلمان با اعزام سربازان آلماني مستقر در افغانستان به مناطق خارج از کابل (پايتخت) موافقت کرد. از سال 2001 سربازان آلماني پاسدار صلح در کابل حضور داشته اند. با تصويب پارلمان 230 تا 450 سرباز آلمان به منطقه قندوز در شمال افغانستان اعزام مي شوند. از سوي ديگر حامد کرازي، رئيس دولت انتقالي افغانستان، روز جمعه در قندوز اعلام کرد: برنامه خلع سلاح عمومي آغاز شده و قرار است طي دو سال آينده 100 هزار تن از نيروهاي شبه نظامي خلع سلاح شوند. دکتر دادفر سپنتا، کارشناس مسائل افغانستان، در گفتگو با همکارمان پرويز مرداني که نظر وي را در اين باره جويا شده است، مي گويد: دکتر دادفر سپنتا (کارشناس مسائل افغانستان): برنامه خلع سلاح که امروز از طرف آقاي کرزاي، رئيس دولت رسما اعلان گرديد، عملا در ساحات مختلف افغانستان، نه تنها در شمال و غرب، بلکه در جنوب افغانستان هم به تحقق مي پيوندد. آيا هم زمان با خلع سلاح نيروهاي شبه نظامي و مليشاهاي مربوط به جنگ سالاران افغانستان، پروسه ايجاد ارتش ملي در افغانستان به واقعيت مي پيوندد يا نه؟ مساله ديگر اين که آيا جنگ سالاران افغان کاملا آماده خواهند بود که به خلع سلاح واقعي نيروهاي مسلحشان بپردازند؟ از جانبي بستگي به اين عواملي که من برشمردم دارد و چگونگي موضع گيري سياست بين المللي در قبال تحولات افغانستان که تا کجا با پيگيري از سياست خلع سلاح در افغانستان حمايت خواهند کرد. پرويز مرداني (راديو فردا): آقاي دکتر دادفر سپنتا، آيا نيروهاي شبه نظامي در افغانستان در حدود همين 100 هزار نفر است يا اين که تعداد به مراتب بيش از اين ها است؟ دکتر دادفر سپنتا: تعداد نيروهاي مسلح يا مقدار سلاحي که در افغانستان است، به مراتب چند برابر اين صد هزار نفر است. ولي دست کم حدود 100 هزار نفر نيروي مسلح منظم و شبه نظامي است که مستقيما و آشکارا زير فرمان جنگ سالاران افغان به مسابه ارتش هاي خصوصي قرار دارد که خلع سلاح اين افراد در گام اول يکي از مسائل اساسي و عمده خواهد بود و از جانب ديگر همان طور که شما در سوال اولتان فرموديد، من فکر مي کنک که اعزام نيرو به قنوز در چهارچوب مصوبه شوراي امنيت سازمان ملل متحد و همچنين اين که نيروهاي کمک به صلح و امنيت در افغانستان به رهبري و زير فرمان NATO قرار بگيرند، صورت گرفت. اين در اوضاع کنوني يک اهميت سيمبوليک و نمادين دارد در پهلوي امينت واقعي که بعدا روشن خواهد شد و آن عبارت از اين خواهد بود که جامعه بين المللي به همه حال مصمم است به خلع سلاح در افغانستان کمک بکند و اين يک گام مثبتي به سوي تامين امنيت در افغانستان خواهد بود. پ.م: آقاي دکتر سپنتا، آيا مي شود اميدوار بود که از اين تعداد افراد شبه نظامي که خلع سلاح مي شوند، تعدادي از آن ها به ارتش ملي افغانستان برگردند و بتوانند اين افراد در حفظ امنيت و ثبات در افغانستان کوشا باشند؟ دکتر دادفر سپنتا: توجه بفرمائيد که در افغانستان همان طوري که خدمت شما عرض کردم تعداد زيادي نيروي مسلح وجود دارد. داشتن سلاح اگر به منظور پرستش او و يک نوع زور آزمايي مردانه صورت بگيرد، از جانب ديگر سلاح هم ابزاري است براي تامين معيشت و زندگي، چون در 23 سال گذشته در افغانستان واقعيت همين بوده است. آناني که سلاح در دست داشتند مي تواندستد زندگيشان را به نحوي تامين بکنند. مساله خلع سلاح، صرف گرفتن اسلحه از دست افراد نيست، بلکه ادغام مجدد اين افراد در زندگي صلح آميز و غير مسلح و ...است که آن هم بدون ايجاد اشتغال و دادن کار و وظيفه و حرفه و آموزش به اين افراد نمي تواند صورت بگيرد و از جانب ديگر هم اين که آن افراد هم در سني هستند يا داراي قابليت هايي هستند که بتوانند در ارتش ملي کار بکنند. به جز اين که اين عده در چهارچوب ارتش ملي از زير فرمان افراد خصوصي بيرون آورد و زير فرمان فرماندهان ارتش نظامي قرار داد، راه چاره ديگري نيست. پارلمان آلمان با اعزام سربازان آلماني مستقر در افغانستان به مناطق خارج از کابل موافقت کرد. از سال 2001 سربازان آلماني پاسدار صلح در کابل حضور داشته اند. با تصويب پارلمان 230 تا 450 سرباز آلمان به منطقه قندوز در شمال افغانستان اعزام مي شوند. از سوي ديگر حامد کرازي، رئيس دولت انتقالي افغانستان، روز جمعه در قندوز اعلام کرد: برنامه خلع سلاح عمومي آغاز شده و قرار است طي دو سال آينده 100 هزار تن از نيروهاي شبه نظامي خلع سلاح شوند. دکتر دادفر سپنتا، کارشناس مسائل افغانستان، در مصاحبه با راديو فردا مي گويد: مساله خلع سلاح، صرف گرفتن اسلحه از دست افراد نيست، بلکه ادغام مجدد اين افراد در زندگي صلح آميز و غير مسلح است که آن هم بدون ايجاد اشتغال و دادن کار و وظيفه و حرفه و آموزش به اين افراد نمي تواند صورت بگيرد.