ميدان جمال، در مرکز شهر دبی، در آستانه نوروز چهره ديگری پيدا کرده است. حضور انبوه ايرانيانی که برای سپری کردن تعطيلات نوروزی راهی دبی شده اند، باعث راهبندان در خيابان ها و پياده روها شده است.
ميدان جمال، نقطه ای از شهر دبی است که هر مسافر ايرانی، اگر بيشتر وقتش را آنجا نگذراند، حتما سری به حوالی اش خواهد زد.
موج ايرانيان ميدان جمال عموما به مرشدبازار، بازار قديمی دبی سرازير می شود که اين روزها فعال تر از هر زمان ديگر است. اين جمعيت، در روزهای نزديک به نوروز، خيابان های منتهی به مرشد بازار، مثل خيابان بنی ياس و آل مکتوم را شبيه خيابان های تهران می کند که زير ترافيکی سنگين، به سختی نفس می کشند.
در اين بازار، موبايل، دوربين، لباس های چينی و شکلات های خارجی جزو پر طرفدارترين ها هستند.
طبق يک آمار غير رسمی، در طول تعطيلات نوروز، حدود ۱۵۰هزار ايرانی به دبی می آيند و خريد تنها يکی از انگيزه هايی است که آنها را به اين سوی خليج فارس می کشاند.
آب و هوای معتدل، ساحل آزاد و کنسرت های نوروزی خوانندگانی که حضورشان در ايران، حضوری مجازی است، می توانند برای خيلی ها دلايلی قانع کننده برای سفری چند روزه به خارج از کشور باشند. سفر به دبی مصداق خوبی برای ضرب المثلی ايرانی است: هم فال و هم تماشا.
علی مقصودی که از کرج به همراه خانواده اش به دبی آمده، می گويد: از ۳ هفته پيش بليت هواپيما را گرفته بوديم چون در اين ايام به هيچ عنوان بليت گير نمی آيد.
علی می گويد که من و خواهرم حتما در کنسرت های عيد شرکت می کنيم و مادرم هم می خواهد با خريدهايش، جهيزيه خواهرم را اينجا تکميل کند.
زنان بی حجاب، ماشين های گرانقيمت و آسمانخراش های شهر، کاباره های ايرانی، شنا در ساحل جميرا و حتی پيگيری امور تجاری و يافتن راهی برای خريد خانه يا دريافت اقامت دايم امارات، آن قدر جذاب هستند که ده ها هزار ايرانی را برای خرج کردن پول هايشان به آن سوی آب ها بکشانند. اما همين استقبال، معنی ديگری هم دارد: بايد بيشتر خرج کنی.
به طور ميانگين خرج هر مسافر برای چهار روز ماندن در دبی يک ميليون تومان يعنی چهار هزار درهم برآورد می شود؛ البته اين رقم، به طور کامل بستگی به آن دارد که مسافر بخواهد سفرش را چگونه به پايان برد.
کمبود فضاهای اقامتی نظير هتل، پانسيون و هتل آپارتمان در اين دو سه هفته باعث بالا رفتن قيمت ها شده است؛ به گونه ای که بعضی از گردشگران مجبور می شوند تا سه برابر قيمت معمول هتل را بپردازند.
در عين حال، اختلاف قيمت ها از پايين شهر يعنی ميدان جمال تا بالای شهر که «دبی مارينا» نام دارد، بسيار زياد است.
هزينه ۴ شب اقامت برای خانواده ای ۳ نفری در هتل های نسبتا گرانقيمت چيزی حدود سه ميليون تومان است حال آنکه می توان با پرداخت ۵۰۰هزار تومان در پايين شهر تقريبا همان سرويس را دريافت کرد.
بسياری از اين مسافران بر اين باورند که قيمت ها در دبی با کيش يکسان است، ولی امکانات و جاذبه های اين دو منطقه با هم قابل قياس نيست.
رامين، که به همراه همسرش به دبی آمده می گويد ایِن اولين سفر او به خارج از ايران است.
او می گويد ابتدا قصد داشته که به کيش سفر کند، اما بعد که متوجه شده دريافت ويزای دبی دشوار نيست و بين هزينه سفر به دبی و کيش، تفاوتی عمده وجود ندارد، نظرش عوض شده و ترجيح داده که با يک تير دو نشان بزند: هم به سفر برود و هم برای چند روز هم که شده از قيد و بندهايی خلاص شود که حتی در کيش هم وجود دارد.
رامين می گويد:«اگر آدم با همسرش به سفر می رود، دليلی ندارد که چند ساعت از روزشان را در سواحلی جدا سر کنند. خب اگر قرار به اين باشد، چرا آدم تنها به سفر نرود؟»
نبود اجباری برای رعايت حجاب، برای بسياری از دختران و زنان ايرانی يک انگيزه است. آنها می گويند اين آزادی در جايی مانند کيش، يا نقاط ديگر در ايران وجود ندارد.
دبی، به هر حال، در شب عيد بيشتر از هر زمان ديگر رنگ و بوی ايران را گرفته است و اين برای ايرانی هايی که سال هاست در دبی زندگی می کنند، نکته ای خوشحال کننده است که باعث می شود با آمدن نوروز، خود را در ايران احساس کنند و ديگر احساس غربت نکنند.
بازگشت به صفحه ویژه نوروزی
