خبرگزاری مهر به نقل از مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرداری اهواز، خبر از «سرقت» تندیس سنگی حافظ در آن شهر داده است.
ارسلان شهنی، این مقام شهر اهواز، ۱۳ مهر ماه گفت «این مجسمه از سنگ یک پارچه ساخته شده و یک متر و ۸۰ سانتی متر طول دارد که روی یک پایه یک و نیم متری نصب شده است».
خبرگزاری مهر، عکسی نیز از محل نصب این تندیس منتشر کرده است که در آن تنها پایه سیمانی مجسمه باقی مانده است.
آقای شهنی ارزش این تندیس را بیش از ۵۰ میلیون تومان برآورد کرده و می‌گوید «شبانه و بدون اطلاع حراست سازمان مفقود شده است.»
در بخشی دیگر از گفت‌وگوی خود با خبرگزاری مهر نیز تاکید می‌کند «وقتی یک مجسمه با این حجم بدون اطلاع از سطح شهر مفقود می شود دیگر جایی برای احساس امنیت شهروندان باقی نمی ماند.»
او می‌گوید «پیش‌بینی از دلایل سرقت این مجسمه نداریم اما از طریق حقوقی در حال پیگیری موضوع هستیم» در جایی دیگر نیز تاکید کرده است «پیش از نصب مجسمه نظر نماینده ولی فقیه در استان و استفتای رهبری نیز اخذ شده بود و مانعی از نظر نصب آن وجود نداشت».
چندان مشخص نیست منظور از «بدون اطلاع حراست سازمان» و «پیگیری حقوقی موضوع» در این گفت‌وگو چیست و در نهایت آیا تندیس از محل ربوده شده، برداشته شده یا اتفاق دیگری برای آن افتاده است.
این نخستین بار نیست که تندیس‌های چهره‌های تاریخی ایران ناپدید می‌شوند.
سه سال پیش نیز ناپدید شدن ناگهانی بیش از ۱۰ تندیس و سردیس از گوشه و کنار شهر تهران، خبرساز شده بود.
در آن زمان مسئولا شهری و قضایی گفتند مجسمه‌هاى استاد شهریار، ستارخان، باقرخان، صنیع خاتم، شریعتى و نیز مجسمه مادر و فرزند به همراه دو مجسمه برنزى واقع در خانه هنرمندان ایران، تندیس رحمان دادمان و مجسمه محمد معین، به « سرقت» رفته‌اند.
تندیس‌ها و سردیس‌های ناپدید شده عمدتا برنز بودند.
در آن زمان این موضوع در رسانه‌های خارجی و شهروندی بازتاب فراوانی پیدا کرد.
یکی از مجسمه‌ها -که به گزارش خبرگزاری‌های ایران- ربایندگان برای بردنش رفته بودند، تندیس عبدالرحمن صوفی رازی در منطقه ۲۰ بود. آن تندیس نزدیک به ۷۰۰ کیلوگرم وزن دارد و «ربایندگان» برای بردنش با جرثقیل به خیابان رفته بودند.
ارسلان شهنی، این مقام شهر اهواز، ۱۳ مهر ماه گفت «این مجسمه از سنگ یک پارچه ساخته شده و یک متر و ۸۰ سانتی متر طول دارد که روی یک پایه یک و نیم متری نصب شده است».
خبرگزاری مهر، عکسی نیز از محل نصب این تندیس منتشر کرده است که در آن تنها پایه سیمانی مجسمه باقی مانده است.
آقای شهنی ارزش این تندیس را بیش از ۵۰ میلیون تومان برآورد کرده و می‌گوید «شبانه و بدون اطلاع حراست سازمان مفقود شده است.»
در بخشی دیگر از گفت‌وگوی خود با خبرگزاری مهر نیز تاکید می‌کند «وقتی یک مجسمه با این حجم بدون اطلاع از سطح شهر مفقود می شود دیگر جایی برای احساس امنیت شهروندان باقی نمی ماند.»
او می‌گوید «پیش‌بینی از دلایل سرقت این مجسمه نداریم اما از طریق حقوقی در حال پیگیری موضوع هستیم» در جایی دیگر نیز تاکید کرده است «پیش از نصب مجسمه نظر نماینده ولی فقیه در استان و استفتای رهبری نیز اخذ شده بود و مانعی از نظر نصب آن وجود نداشت».
چندان مشخص نیست منظور از «بدون اطلاع حراست سازمان» و «پیگیری حقوقی موضوع» در این گفت‌وگو چیست و در نهایت آیا تندیس از محل ربوده شده، برداشته شده یا اتفاق دیگری برای آن افتاده است.
این نخستین بار نیست که تندیس‌های چهره‌های تاریخی ایران ناپدید می‌شوند.
سه سال پیش نیز ناپدید شدن ناگهانی بیش از ۱۰ تندیس و سردیس از گوشه و کنار شهر تهران، خبرساز شده بود.
در آن زمان مسئولا شهری و قضایی گفتند مجسمه‌هاى استاد شهریار، ستارخان، باقرخان، صنیع خاتم، شریعتى و نیز مجسمه مادر و فرزند به همراه دو مجسمه برنزى واقع در خانه هنرمندان ایران، تندیس رحمان دادمان و مجسمه محمد معین، به « سرقت» رفته‌اند.
تندیس‌ها و سردیس‌های ناپدید شده عمدتا برنز بودند.
در آن زمان این موضوع در رسانه‌های خارجی و شهروندی بازتاب فراوانی پیدا کرد.
یکی از مجسمه‌ها -که به گزارش خبرگزاری‌های ایران- ربایندگان برای بردنش رفته بودند، تندیس عبدالرحمن صوفی رازی در منطقه ۲۰ بود. آن تندیس نزدیک به ۷۰۰ کیلوگرم وزن دارد و «ربایندگان» برای بردنش با جرثقیل به خیابان رفته بودند.
