علی ميری بازيگر قديمی تئاتر و سينما که برخی وی را «نمک سينما»ی پيش از انقلاب می خوانند، دوشنبه ۱۲ اسفند ماه در بيمارستان آبان تهران از دنيا رفت و مراسم تشييع او روز چهارشنبه برگزار شد.
اين هنرمند متولد ۱۳۱۸ در رشت (برخی می گويند در شهسوار) دارای مدرک تحصيلی ديپلم و از کلاس های آزاد هنرپيشگی در جامعه باريد نیز فارغ‌التحصيل شده بود.
علی ميری فعاليت خود را در تئاتر از سال ۱۳۴۱ آغاز کرد و در بيشتر از ۵۰ نمايش به ايفای نقش پرداخت.
وی فعاليت خود در سينما را از سال ۱۳۴۳ آغاز و تا زمان انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ با بازی در بيش از ۱۱۰ فيلم همچون «يک چمدان سکس»، «عروس پابرهنه»، «شيطان در می‌زند» ، «ديوار شيشه‌ای» ، «به دادم برس رفيق» و «سرنوشت‌سازان» نقش آفرينی کرد.
علی ميری همچنين در کنار هنرمندانی چون ناصر ملک مطيعی و فريبا خاتمی در فيلم «اخم نکن سرکار»، با ايرج قادری و وحدت در فيلم «ناخدا با خدا»، با همايون در فيلم خيالاتی، با رضا بيک ايمانوردی و جميله در فيلم «گل پری جون»، با منوچهر صادق پور و فريده نصيری در فيلم «آقا مهدی کله پز» و با وحدت در فيلم «خوشگذران» بازی کرد.
علی ميری در مورد آغاز کار هنريش در سينما به تلويزيون "ببين تی وی" گفته است: بعد از يکی دو کار در تلويزيون، از «مهرگان فيلم » با من تماس گرفتن و نخستین فیلم من «جدايی» بود که من در آن با ظهوری، ايرج قادری و پوری بنايی بود اولين نقشم را در سينما ايفا کردم.
علی ميری در مصاحبه ای با ببين تی وی در مورد استفاده لهجه گيلکی در فيلم هايش می گويد: «من در شهسوار بزرگ شدم. من از اين لهجه برای شيرين تر شدن قضيه استفاده می کردم ولی اصل و نسب ما بی ارتباط نبوده است.»
علی ميری پس از انقلاب اسلامی اجازه نيافت فعاليت هنری خود را در ايران دنبال کند. وی در لوس آنجلس در برخی کارهای هنری تبليغاتی -و گاهی وقت ها- تئاتری کنار مرتضی عقيلی و شهناز تهرانی بازی کرد.
وی همچنين در فيلم تبليغاتی املاک نيلی در دبی اجرای نقش کرده است. علی ميری در گفت و گو با ببين تی وی تئاتر و سينما را آئينه تمام نمای زندگی انسان ها دانست.
اين هنرمند متولد ۱۳۱۸ در رشت (برخی می گويند در شهسوار) دارای مدرک تحصيلی ديپلم و از کلاس های آزاد هنرپيشگی در جامعه باريد نیز فارغ‌التحصيل شده بود.
علی ميری در مصاحبه ای با ببين تی وی در مورد استفاده لهجه گيلکی در فيلم هايش می گويد: «من در شهسوار بزرگ شدم. من از اين لهجه برای شيرين تر شدن قضيه استفاده می کردم ولی اصل و نسب ما بی ارتباط نبوده است.»
وی فعاليت خود در سينما را از سال ۱۳۴۳ آغاز و تا زمان انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ با بازی در بيش از ۱۱۰ فيلم همچون «يک چمدان سکس»، «عروس پابرهنه»، «شيطان در می‌زند» ، «ديوار شيشه‌ای» ، «به دادم برس رفيق» و «سرنوشت‌سازان» نقش آفرينی کرد.
علی ميری همچنين در کنار هنرمندانی چون ناصر ملک مطيعی و فريبا خاتمی در فيلم «اخم نکن سرکار»، با ايرج قادری و وحدت در فيلم «ناخدا با خدا»، با همايون در فيلم خيالاتی، با رضا بيک ايمانوردی و جميله در فيلم «گل پری جون»، با منوچهر صادق پور و فريده نصيری در فيلم «آقا مهدی کله پز» و با وحدت در فيلم «خوشگذران» بازی کرد.
علی ميری در مورد آغاز کار هنريش در سينما به تلويزيون "ببين تی وی" گفته است: بعد از يکی دو کار در تلويزيون، از «مهرگان فيلم » با من تماس گرفتن و نخستین فیلم من «جدايی» بود که من در آن با ظهوری، ايرج قادری و پوری بنايی بود اولين نقشم را در سينما ايفا کردم.
علی ميری در مصاحبه ای با ببين تی وی در مورد استفاده لهجه گيلکی در فيلم هايش می گويد: «من در شهسوار بزرگ شدم. من از اين لهجه برای شيرين تر شدن قضيه استفاده می کردم ولی اصل و نسب ما بی ارتباط نبوده است.»
علی ميری پس از انقلاب اسلامی اجازه نيافت فعاليت هنری خود را در ايران دنبال کند. وی در لوس آنجلس در برخی کارهای هنری تبليغاتی -و گاهی وقت ها- تئاتری کنار مرتضی عقيلی و شهناز تهرانی بازی کرد.
وی همچنين در فيلم تبليغاتی املاک نيلی در دبی اجرای نقش کرده است. علی ميری در گفت و گو با ببين تی وی تئاتر و سينما را آئينه تمام نمای زندگی انسان ها دانست.
