«گرانی پياز همچنان اشک می‌گيرد» تيتری بود که روزنامه «خراسان» در هفته گذشته در گزارشی در خصوص افزايش بهای اين محصول کشاورزی انتخاب کرده بود.
گزارش رسانه‌های غيردولتی حاکی از آن است که بهای هر کيلوگرم پياز در روزهای اخير، بين يک هزار تا دو هزار تومان در نوسان بوده است.
اين در حالی است که پيش از آغاز روند صعودی قيمت پياز، هر کيلوگرم از اين محصول کشاورزی حدود ۲۰۰ تومان بوده است.
اما چرا قيمت پياز تا اين اندازه افزايش يافته و اين محصول کشاورزی ناياب شده است؟ مقام‌های دولتی در پاسخ، دلايل گوناگونی را ذکر می‌کنند.
برای مثال، محمد رضا اسکندری، وزير جهاد کشاورزی، روز ۲۵ فروردين، يخ زدگی پيازهای برداشت شده در انبارها، بارندگی‌های اخير و گل‌آلود شدن زمين را از جمله دلايل بروز مشکل در برداشت پياز و کمبود و گرانی آن دانست.
اما ديگر مسئولان، البته در رده‌های پايين‌تر، دلايلی همچون خشکسالی، مشکلات در حمل و نقل و گران‌فروشی مغازه‌داران را ذکر کرده‌اند؛ دلايلی که تا اندازه‌ای با آنچه که وزير جهاد کشاورزی عنوان کرده، متفاوت است.
در اين ميان، اخبار حاکی از واردات بی‌رويه نامشخص پياز از پاکستان و ترکيه برای کاهش قيمت اين محصل کشاورزی است. در ضمن، گفته شده است که با انتقال پياز توليدی در جنوب ايران به ديگر مناطق کشور، کمبود و گرانی آن در روزهای آينده برطرف خواهد شد.
به گفته برخی از کارشناسان اقتصادی، کمبود و گرانی پياز در شرايطی در ايران روی داده است که مردم در مناطق گوناگون کشور شاهد توزيع ۳۰۰ هزار تن سيب زمينی رايگان از سوی دولت محمود احمدی‌نژاد بوده‌اند؛ اقدامی که منتقدان دولت، آن را تبليغ انتخاباتی و طرفداران دولت، جلوگيری از فاسد نشدن سيب‌زمينی‌های در انبار توصيف کرده‌اند.
همين موضوع مورد توجه برخی از رسانه‌ها قرار گرفته است و آنان با اشاره به اينکه برنامه‌ريزی برای توليد محصولات کشاورزی با وزارت جهاد کشاورزی است، می‌گويند: اين برنامه‌ريزی در عمل اجرا نمی‌شود و کشاورزان بر حسب تقاضای بازار، اقدام به کشت محصول برای سال آينده می‌کنند.
در همين خصوص، اين رسانه‌ها از هم اکنون نسبت به کاهش سطح کشت سيب‌زمينی و افزايش سطح کشت پياز در سال آينده هشدار داده‌اند؛ موضوعی که می‌تواند به کمبود و گرانی سيب‌زمينی بينجامد.
گزارش رسانه‌های غيردولتی حاکی از آن است که بهای هر کيلوگرم پياز در روزهای اخير، بين يک هزار تا دو هزار تومان در نوسان بوده است.
اين در حالی است که پيش از آغاز روند صعودی قيمت پياز، هر کيلوگرم از اين محصول کشاورزی حدود ۲۰۰ تومان بوده است.
اما چرا قيمت پياز تا اين اندازه افزايش يافته و اين محصول کشاورزی ناياب شده است؟ مقام‌های دولتی در پاسخ، دلايل گوناگونی را ذکر می‌کنند.
برای مثال، محمد رضا اسکندری، وزير جهاد کشاورزی، روز ۲۵ فروردين، يخ زدگی پيازهای برداشت شده در انبارها، بارندگی‌های اخير و گل‌آلود شدن زمين را از جمله دلايل بروز مشکل در برداشت پياز و کمبود و گرانی آن دانست.
اما ديگر مسئولان، البته در رده‌های پايين‌تر، دلايلی همچون خشکسالی، مشکلات در حمل و نقل و گران‌فروشی مغازه‌داران را ذکر کرده‌اند؛ دلايلی که تا اندازه‌ای با آنچه که وزير جهاد کشاورزی عنوان کرده، متفاوت است.
در اين ميان، اخبار حاکی از واردات بی‌رويه نامشخص پياز از پاکستان و ترکيه برای کاهش قيمت اين محصل کشاورزی است. در ضمن، گفته شده است که با انتقال پياز توليدی در جنوب ايران به ديگر مناطق کشور، کمبود و گرانی آن در روزهای آينده برطرف خواهد شد.
به گفته برخی از کارشناسان اقتصادی، کمبود و گرانی پياز در شرايطی در ايران روی داده است که مردم در مناطق گوناگون کشور شاهد توزيع ۳۰۰ هزار تن سيب زمينی رايگان از سوی دولت محمود احمدی‌نژاد بوده‌اند؛ اقدامی که منتقدان دولت، آن را تبليغ انتخاباتی و طرفداران دولت، جلوگيری از فاسد نشدن سيب‌زمينی‌های در انبار توصيف کرده‌اند.
همين موضوع مورد توجه برخی از رسانه‌ها قرار گرفته است و آنان با اشاره به اينکه برنامه‌ريزی برای توليد محصولات کشاورزی با وزارت جهاد کشاورزی است، می‌گويند: اين برنامه‌ريزی در عمل اجرا نمی‌شود و کشاورزان بر حسب تقاضای بازار، اقدام به کشت محصول برای سال آينده می‌کنند.
در همين خصوص، اين رسانه‌ها از هم اکنون نسبت به کاهش سطح کشت سيب‌زمينی و افزايش سطح کشت پياز در سال آينده هشدار داده‌اند؛ موضوعی که می‌تواند به کمبود و گرانی سيب‌زمينی بينجامد.
