جناح اصلاح طلب از بحث خروج از حاكميت دوري ميجويد

سياوش اردلان از گفته هاي اخير چهره هاي اصلي دوم خردادي چنين مي نمايد كه آنها در صدد برآمده اند از بار تهديدهاي خود به كناره گيري از حكومت بكاهند. آخرين نظرات اين شخصيتها كه خبرگزاري دولتي دانشجويان ايران (ايسنا) بازتاب داده، گوياي چنين گرايشي است. محمد سلامتي، دبير كل سازمان مجاهدين انقلاب ميگويد: «بحث خروج از حاكميت از سوي عده معدودي مطرح ميشود و ربطي به جبهه دوم خرداد ندارد.» محمد عطريانفر، از رهبران حزب كارگزاران هم گفته است: «بحث خروج از حاكميت، تز فراگير و جدي اي نيست.» اما اين گفته ها بدان معنا نيست كه كل جناح اصلاح طلب مي خواهد از اين بحث صرفنظر كند. براي بسياري از سياستمداران ميان پايه اصلاح طلب، خروج از خاكميت همچنان بحثي جدي و گزينه اي واقعي است. جناح اصلاح طلب هنگامي كه ميخواست محافظه كاران را به تاييد دو لايحه مهم دولت مجاب كند، تهديد به استعفا در صورت رد اين دو لايحه كرد -- لايحه اصلاح قانون انتخابات و لايحه تبيين اختيارات رياست جمهوري. اما وقتي بسياري از محافظه كاران گفتند كه كناره اصلاح طلبان از حكومت را نوعي خيانت تلقي خواهند كرد، جناح اصلاح طلب ديگر تهديد به استعفا نمي كند بلكه تنها آن را مثل شمشير داماكلوس بالاي سر جناح راست نگاه داشته است. ناظراني كه اين مانورهاي سياسي-تبليغاتي دو جناح را زير نظر دارند، اكثرا معتقدند جناح اصلاح طلب ديگر در وضعيتي نيست كه كناره گيري اش از حكومت براي مردم تفاوتي كند. ناظراني كه خوشبيني شان از اين هم كمتر است مي گويند اصلاح طلبان حكومتي كه با اين تلاش خود را در حاكميت جا كرده اند و از مزاياي آن بهره برده اند، هرگز به اين سادگي كناره گيري نخواهند كرد. اما آنچه در حال حاضر خود اصلاح طلبان حكومتي مي گويند اينست كه هنوز تمام ظرفيت هاي اصلاحپذيري در جمهوري اسلامي به كار گرفته نشده كه بتوان از اصلاحات قطع اميد كرد. در كنگره دوم خرداد هم كه قرار است با شركت گروه هاي اصلاح طلب حكومتي تشكيل شود، كسي رسما پيشنهاد نكرده موضوع خروج از حاكميت در اين كنگره به بحث گذاشته شود.