نظرات خود را با ديگران در ميان بگذاريد. برای نوشتن نظر خود از ستون سمت چپ استفاده کنيد و لطفا قوانين انتشار نظرات را رعايت کنيد.
رییس مجلس شورای اسلامی در نشست علنی روز دوشنبه، اول بهمن، از یک رشته نامه نگاری خبر داد که بین او، رییس جمهوری و آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی صورت گرفته است.
غلامعلی حدادعادل نامه ای از محمود احمدی نژاد را قرائت کرد که در آن نامه، رییس جمهوری اسلامی گفته است با یک مصوبه مجلس مخالف است و آن را مغایر قانون اساسی می داند. به گفته رییس مجلس شورای اسلامی، «اينكه رييس دولت صريحا به مجلس نامه ای بنويسد و مصوبه مجلس را، به جای شورای نگهبان، مغاير قانون اساسی اعلام كند، حرف تازه ای است كه سابقه نداشته است.» آقای حدادعادل گفت که پس از دریافت این نامه، از رهبر جمهوری اسلامی خواسته است اختلاف به وجود آمده را حل کند.
این اختلاف را شاید بتوان نخستین اختلاف جدی میان مجلس هفتم و دولت نهم دانست. طی سه سالی که از ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد می گذرد، انتقادهای فراوانی از مجلس شورای اسلامی شده است که تنها به «مدح» دولت پرداخته و از وظایف قانونگذارانه خود عدول کرده است.
در اردیبهشت ماه سال جاری اکبر اعلمی، نماینده مجلس، در گفت و گو با رادیو جوان، برخی از نمایندگان مجلس هفتم را وکیل الدوله خوانده بود. در تازه ترین رویداد نیز روزنامه خراسان در شماره روز دوشنبه از واکنش تعدادی از نمايندگان مجلس به «بند سرنوشت ساز لايحه بودجه سال ۸۷» خبر داده است.
به نوشته اين روزنامه، بند «ه» لايحه بودجه، که ناظر بر تعيين تکليف درآمدهای نفتی است، با واکنش تعداد زيادی از نمايندگان مجلس روبه رو شده است. اين روزنامه حتی از مخالفت متحدان آقای احمدی نژاد در مجلس با اين بند خبر داده و به نقل از الياس نادران، عضو کميسيون اقتصادی مجلس نوشته است: «اين بند مخالف قانون اساسی است.»
نظر شما چیست؟ آیا مجلس هفتم در کنار وظایف قانونگذاری، به وظایف نظارتی خود نیز عمل کرده است؟ آیا مجلس هفتم موفق شده است اصل تفکیک قوا را بخوبی رعایت کند و خود را از سایه دولت نهم دور نگاه دارد؟ آیا اختلاف پدید آمده را باید اتفاقی استثنایی برشمرد که بزودی رفع و فراموش خواهد شد، یا باید آن را سرآغازی دانست برای اختلاف های عمیق تر بین دولت و مجلس؟