(rm) صدا | [ 6:02 mins ]
سیمین بهبهانی غزلسرای بزرگ، در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: بزرگترین مانع زنان ایرانی برای حضور در عرصه های مختلف اجتماعی و سیاسی، تعصبات مذهبی است. وی می افزاید در هشتاد سال اخیر زنان ایرانی به مطالبه حقوق خود برخاستند، و از جمله خواستار آزادی از حجاب شدند و البته به حقوق بسیاری رسیدند از جمله دستیابی به تحصیلات عالی، به طوری که اکنون زنان ما بیشتر از مردان به دانشگاه می روند. خانم بهبهانی می افزاید: با وجود همه فشارها و تبعیض ها علیه زنان در ایران، می بینیم که زیر بار نمی روند. وی می گوید: زنان ایران «زیر بار نمی روند. در خیابان می زنند، لهشان می کنند، زندان می برند، همه این کارها را می کنند، ولی باز می بینیم صدایشان بلندتر می شود و بنده هیچ وقت ناامید نیستم از زن ایرانی تا به آنچه که می خواهد برسد.» لیلی صدر (رادیو فردا): رمضانعلی صادق زاده عضو فراکسیون اقلیت مجلس شورای اسلامی روز چهارشنبه در مصاحبه با ایسنا، حضور کمرنگ زنان ایرانی در عرصه های اجتماعی را مربوط به دیدگاه های فکری حاکم بر جامعه دانست و گفت: برای نهادینه شدن فرهنگی مناسب با مطالبات زنان جهت حضور در عرصه های اجتماعی و سیاسی، زمان لازم است. فرخنده کیهانی تهیه کننده تلویزیون نیز در مصاحبه با همین خبرگزاری گفت: چهره زن ایرانی در اغلب برنامه ها و خصوصا سریال های نمایشی معیوب و خنثی و به دور از حقیقت است. سیمین بهبهانی غزلسرای بزرگ معاصر در مصاحبه با رادیو فردا می گوید:
سیمین بهبهانی: بزرگترین مانعی که زنان ایرانی دارند، تعصبات مذهبی است. یعنی به نام مذهب زنان را طوری محدود می کنند که نمی توانند در خیلی از فعالیت های اجتماعی شرکت داشته باشند. یعنی خشک اندیشی، یعنی تعصب، نه مذهب واقعی. ما می بینیم در تاریخ ما همینطور زن یک موجود عقب مانده ای است. ما چقدر دانشمند مرد داشتیم در تاریخ، شاعر، نویسنده مرد. ولی به نسبت آنها زن خیلی کم داریم و حتی در ادبیات ما اسم زن خیلی کم می آید. اگر اسمی از معشوق زن می آید، به اسم قمر خانگی، محبوب حصاری، آهوی بندی و از این طور چیزها هست که زن را همیشه در محدوده قلعه و خانه و چادر حبس می کنند. و اگر عشقی ورزیده می شود، بیشتر عشق ها طرف توجه، زیباپسرها هستند، مردها هستند و می بینیم وصفی که از آنها می شود، مردانه است. ولی با این همه گهگاهی لیاقت های خیلی زیادی از زنان دیده شده. 80 سال پیش زنان ایرانی شروع کردند مانند فمنیست های جهان حقشان را طلب کردن، آزادی از حجاب و البته به حقوق بسیاری رسیدند از جمله باز شدن در دانشگاه ها به روی آنها و الان هم زنان ما بیشتر از مردان به دانشگاه می روند و من نمی خواهم یک چهره شکسته و درهم و خوردشده ای از زن نشان دهم. امیدوارم زنان با همه مشکلاتی که دارند، بتوانند مشکلات را خرد کنند و به آنچه که می خواهند دست یابند.
ل . ص: با توجه به موفقیت هایی که به آنها اشاره کردید، آینده تلاش های زنان ایرانی برای کنار گذاشتن موانع موجود در برابرشان را چگونه می بینید؟
سیمین بهبهانی: چقدر این سالها روی زنها فشار آوردند. من یادم می آید یک زمانی خود من را اداره ای که می خواستم بروم، مجبور می کردند جوراب ضخیم داشته باشم، چادر یا روسری را تا روی ابروهایم بکشم و گاهی روی مژگان من دستمال می کشیدند که ببینند آیا آرایش کردم یا نه. با این فشارها می بینیم امروز زن ها واقعا مدل خودشان را دارند، مشکلات را کنار گذاشتند و تا حدی لباس میل خودشان را می پوشند و زیر بار نمی روند. در خیابان می زنند، لهشان می کنند، زندان می برند، همه این کارها را می کنند، ولی باز می بینیم صدایشان بلندتر می شود و بنده هیچ وقت ناامید نیستم از زن ایرانی تا به آنچه که می خواهد برسد.
