(rm) صدا | [ 4:28 mins ]
داستان فيلم «ورا دريک» در دهه 1950 انگلستان ميگذرد، هنگامي که به خاطر ابهام قانوني، دسترسي به سقط جنين در بيمارستانهاي دولتي براي زنان محلات فقيرنشين لندن و حتي زنان طبقه مرفه، امکان پذير نبود. شخصيت مادرگونه و مهربان «ورا دريک» زن ميانسال قهرمان فيلم، به زنان فقير و مستاصل و از همهجا ماندهاي که براي انداختن جنينهاي ناخواسته خود به کمک او احتياج پيدا ميکنند، آرامش و پناه ميدهد. بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): داستان فيلم «ورا دريک» در دهه 1950 انگلستان ميگذرد، هنگامي که به خاطر ابهام قانوني، دسترسي به سقط جنين در بيمارستانهاي دولتي براي زنان محلات فقيرنشين لندن و حتي زنان طبقه مرفه، امکان پذير نبود. شخصيت مادرگونه و مهربان «ورا دريک» زن ميانسال قهرمان فيلم، به زنان فقير و مستاصل و از همهجا ماندهاي که براي انداختن جنينهاي ناخواسته خود به کمک او احتياج پيدا ميکنند، آرامش و پناه ميدهد.
برخلاف فيلمهاي قبلي مايک لي که رگههاي دگماتيسم چپ و پيام سياسي مشخص دارند، در فيلم «ورا دريک» پيام سياسي مشخصي در باره سقط جنين، عرضه نميشود. موفقيت کارگردان فيلم در اين است که به جاي پيامهاي شعارگونه، در فيلم خود سقط جنين را به صورت يک بحث سياسي و اخلاقي مطرح ميکند، از طريق تجربههاي زندگي قهرمانان آن؛ که به قول منتقد نيويورک تايمز، خانم مندولا درگيس Mandohla Dargis، به فيلم رنگ صادقانه ميدهد.
در فيلم «ورا دريک» زندگي ورا، زن ميانسال، زحمتکش و دوست داشتني قهرمان فيلم، که براي بازي نقش او خانم ايملدا استانتون Imelda Staunton جايزه بهترين بازيگر جشنواره ونيز را ربود، با زندگي يک زن جوان از طبقه مرفه که ورا از جمله نظافتچي منزل مجلل اوست، پيوند ميخورد. سوزان، با بازي خانم Sally Hawkins عليرغم ثروت و موقعيت اجتماعي خود، موفق نميشود از مراجع رسمي براي سقط جنين ناشي از يک تجاوز جنسي، اجازه بگيرد.
ورا، با شتاب ميان خانههاي زنان فقير و درماندهاي در رفتوآمد است که سقط جنين را تنها راه براي ادامه زندگي خود يافتهاند. زنها در سنين مختلف و طرزبرخوردهاي مختلف هستند و داستانهاي گوناگون آنها، فيلم «ورا دريک» را رنگارنگ ميسازد، و به تعداد شخصيتهائي که «ورا» با آنها برخورد ميکند، در فيلم استدلالي در مبحث سقط جنين عرضه ميشود.
وقتي پليس در منزل ورا را ميزند، شوهر مکانيک و بچههاي او حيرت ميکنند، اما ورا حدس ميزند براي دستگير کردن او آمدهاند. با اين حال، ورا تعجب ميکند کاري که براي زنان نيازمند انجام ميداده، جرم است و مجازات دارد.
ورا بارها تاکيد ميکند که قصد او از انجام سقط جنين غيرقانوني فقط کمک بوده است. سادگي و صراحت اين استدلال، اگر در فيلم ديگري مطرح ميشد، شايد سطحي به نظر ميرسيد، اما «لي» با کمک بازيگر نقش اول خانم استانتون، شخصيت را طوري پرورش داده که تماشاگر اين استدلال ساده را از وي قبول ميکند.
بازي فيزيکي و پرجنب و جوش خانم استانتون، به شخصيت «قديسگونه» ورا جنبه «زميني» ميدهد، در حاليکه کارگردان با پرهيز از تجزيهوتحليل رواني اين شخصت، به تماشاگر اجازه نميدهد بفهمد در ذهن «ورا» چه ميگذرد.