عضويت ايران در اتحاديه جهاني حفاظت از محيط زيست

ايران در سال 2005 ميلادي به عضويت اتحاديه جهاني حفاظت از محيط زيست در مي آيد. دکتر اسماعيل کهرم، کارشناس محيط زيست و استاد دانشگاه در تهران در مصاحبه با راديو فردا درباره مزاياي اين عضويت مي گويد: اين اتحاديه جهاني داراي امکانات مالي و متخصصيني است که در زمينه هاي گوناگون حفظ طبيعت از گياهان، جانوران، تا منابع زيرزميني و آبي خلاصه آنچه روي زمين مي گنجد و حيات دارد، اينها متخصص دارند و مي توانند کمک برسانند. آقاي کهرم مي گويد: ايران مدتها عضو اين اتحاديه بود و در حين انقلاب عضويت ما به صورت معلق درآمد و با اين که تا کنون کمکهاي زيادي به ما در اين زمينه دادند، ولي ما به صورت عضو رسمي اين اتحاديه جهاني نبوديم و خبر خوبي است که قرار است به عضويت در بياييم. ايران در سال 2005 ميلادي به عضويت اتحاديه جهاني حفاظت از محيط زيست The World Conservation Union (IUCN) در مي آيد. فايده اين عضويت چيست؟ طبعا کمک به بهبود محيط زيست کشورها عضو. دکتر اسماعيل کهرم، کارشناس محيط زيست و استاد دانشگاه در تهران به مريم منظوري توضيح مي دهد که چگونه ايران هم مي تواند مشمول مزاياي عضويت در اتحاديه جهاني حفاظت از محيط زيست شود. دکتر اسماعيل کهرم: اين اتحاديه جهاني داراي امکانات مالي و متخصصيني است که در زمينه هاي گوناگون حفظ طبيعت از گياهان، جانوران تا منابع زيرزميني و آبي خلاصه آنچه روي زمين مي گنجد و آنچه که مي جنبد در روي زمين وحيات دارد، اينها متخصص دارند و مي توانند کمک برسانند. ايران مدتها عضو اين اتحاديه بود و در حين انقلاب نظر به اين که تحولاتي در ايران انجام گرفته بود عضويت ما به صورت معلق درآمد و با اين که ما تا به حال از بعد از انقلاب تا کنون مکررا استفاده کرديم از تخصص اين IUCN، آمدند به مملکت ما، مناطق ما را مورد بازديد قرار دادند، ولي ما به صورت عضو رسمي اين اتحاديه جهاني نبوديم. الان به نظر بنده بسيار بسيار خبر خوشي است که ما به صورت رسمي قرار است انشاءلله به عضويت درآييم. مريم منظوري (راديو فردا): عضويت در اين اتحاديه چه فايده اي دارد؟ دکتر اسماعيل کهرم: معنايش اين است که اگر ما دچار معضلي يا مشکلي در اجراي پروژه هاي مربوط به حفظ منابع طبيعي در مملکت خودمان بشويم، مي توانيم از اينها کمک بگيريم. البته بايد حق ساليانه پرداخخت کنيم، ولي اين حق ساليانه نسبت به کمکهاي تخصصي که از اينها ما دريافت مي کنيم واقعا ناچيز است. م . م : کشورهايي که عضو اين اتحاديه هستند و به هر حال يک قوانيني را که اين اتحاديه آنها را صادر کرده بايد رعايت کنند. آيا هيچ تعهدي هم دارند مبني بر اين که چگونه از اکوسيستمها و از منابع طبيعي که در آن کشور وجود دارد حفاظت کنند و اگر از آن قوانين تخطي کنند، با هيچ اقدامي از طرف اين اتحاديه مواجه مي شوند؟ دکتر اسماعيل کهرم: حتما همينطور است. سال گذشته و سال قبل از آن در اثر بهره وري بيش از حد مشترکين استفاده از درياي مازندران IUCN فروش و صيد ماهي خاوياري را به توسط تمام اين کشورها ممنوع اعلام کرد غير از ايران. به خاطر اين که مطالعه کرد ديد ايران تنها کشوري است که اولا به اندازه پايدار دارد استفاده مي کند از ماهيهاي خاوياري و در ثاني ما علاوه بر بهره برداري حدود 10 ميليون بچه ماهي خاوياري در سال وارد درياي مازندران مي کنيم. بنابراين اينها قدرت آن را دارند که متوقف کنند مثلا بهره برداري از يک منبع خيلي مهم درآمدزا مانند ماهيهاي خاوياري و يا اينکه اين اختيار را دارند که بيايند در داخل ايران و تالابهايي را که ما به عنوان تالاب کنوانسيون رامسر معرفي کرديم، اين کنوانسيون رامسر در رامسر ايران در سال 1971 منعقد شد و هر کشوري مي آيد تالابهاي عمده خودش را داخل يک ليستي مي کند و اين ليست مشخص مي کند وضعيت تالاب را. اگر اينها بيايند و مفتشين اينها بررسي کند ببيند که مثلا بهره برداري از تالاب انزلي به طريق مناسب انجام نمي گيرد، به ايران اولتيماتوم مي دهد اسم تالاب انزلي را وارد يک ليستي به نام ليست مونترال مي کند که در معرض خطر است و آن وقت اقدامات ديگر که نهايت آن منتهي به اين خواهد شد که ايران از عضويت IUCN بازهم محروم خواهد بود، يعني از کمکهاي نقدي و يا کمکهاي متخصصين اين شوراي جهاني محروم خواهد بود. م . م : آقاي دکتر يک مقدار هم لطف مي کنيد در مورد شکل مديريت سازماني اين اتحاديه توضيح دهيد که مربوط به چه کشوري است و چه کشورهايي الان عضو آن هستند؟ دکتر اسماعيل کهرم: تعداد کشورهايي که عضو اين اتحاديه هستند، تا آنجايي که بنده اطلاع دارم، بيش از 127 کشور است. مقرش در يک دهکده بسيار زيبايي به نام مورژ نزديک ژنو توريستي است و تشکيل شده از متخصصين کشورهاي مختلف. يعني شما اگر در مقر اينها تشريف ببريد، مي بينيد از 72 ملت در اينها فعاليت مي کنند.