(rm) صدا | [ 4:27 mins ]
عده اي از پناهجويان کرد ايراني ساکن ترکيه روز گذشته در اعتراض به وضعيت پناهندگي شان در مقابل دفتر پناهندگان سازمان ملل متحد در آنکارا دست به تحصن و اعتصاب غذا زدند. علي جهانمردي، يکي از پناهجويان کرد ساکن ترکيه، در مصاحبه با راديوفردا مي گويد به رغم اين که گروه هزار و 300 نفري پناهندگان سياسي کرد ايراني برگه هاي قبولي شان را از سازمان ملل دريافت کرده اند، در ژانويه سال گذشته، چه قبل از آن و چه بعد از آن تاريخ هيچ يک از حقوق پناهندگي به آن ها تعلق نگرفته است. وي مي گويد خواست تجمع کنندگان اين است که سازمان ملل بيش از اين در قبال اين گروه تبعيض قائل نشود، و هر چه زودتر اين پناهندگان از کمک هاي مالي سازمان ملل برخوردار بشوند، و پرونده هاي قبولي اين پناهندگان را به کشورهاي پناهنده پذيرارجاع بدهند. امير آرمين (راديوفردا): عده اي از پناهجويان کرد ايراني ساکن ترکيه روز گذشته در اعتراض به وضعيت پناهندگي شان در مقابل دفتر پناهندگان سازمان ملل متحد در آنکارا دست به تحصن و اعتصاب غذا زده اند. علي جهانمردي، يکي از پناهجويان کرد ساکن ترکيه در گفتگو با جمشيد زند در اين باره مي گويد :
علي جهانمردي (پناهجوي کرد ساکن ترکيه): به رغم اين که گروه هزار و 300 نفري پناهندگان سياسي کرد ايراني برگه هاي قبولي شان را از سازمان ملل دريافت کرده اند در ژانويه سال گذشته، چه قبل از آن و چه بعد از آن تاريخ هيچ يک از حقوق پناهندگي به آن ها تعلق نگرفته. به همين دليل اين پناهندگان در اعتراض به حدودا سه سال بلاتکليفي خودشان اين بار هم دست به تحصن زده اند. در نخستين ساعات روز دوشنبه 11 اکتبر، شماري از اين پناهندگان مقابل درب UN آنکارا اعتصاب غذاي خود را اعلام کرده اند. در اعتصاب غذاي ديروز شماري از پناهندگان سياسي کرد ايراني دو تن از پناهندگان که اقدام به دوختن دهان خود کرده بودند و خودشان را با زنجير به درب UN آنکارا بسته بودند پس از چند ساعتي پليس ترکيه در محل حاضر شد و در صدد دستگيري اين افراد بر آمد. در اين ميان يکي از اعتصاب کنندگان جهت جلوگيري از دخالت پليس ترکيه اقدام به زدن شاهرگ دست خودش کرد و متاسفانه پس از چند دقيقه اي به علت خونريزي شديد از حال رفت و تحت الحفظ به بيمارستان منتقل شد. ساير بازداشت شدگان پس از بازجويي سرپايي آزاد شدند و دو نفري که خودشان را با زنجير به درب UN گره زده بودند بازداشت شدند و امروز هم دادگاهي شدند. اعتصاب کنندگان پلاکاردهايي را با زبان هاي ترکي و فارسي به سينه هاي خودشان چسبيده بودند حاکي از خواست هايشان بود. اول اين که سازمان ملل نبايد بيش از اين در قبال گروه حدود هزار و 300 نفري پناهندگان کرد تبعيض قائل شود، هر چه زودتر اين پناهندگان از کمک هاي مالي سازمان ملل برخوردار بشوند. پرونده هاي قبولي اين پناهندگان را به کشورهاي پناهنده پذيرارجاع بدهند. پناهندگان تاکيد کرده بودند با دولت ترکيه مشکلي ندارند چرا که در اساس دولت ترکيه همواره رفتارش با پناهندگان را دقيقا با مواضع کميسارياي پناهندگان منطبق مي کند.
جمشيد زند (راديوفردا): ولي سازمان ملل اين مساله را مطرح مي کند که کشورهاي ثالث که پناهجويان درخواست داده اند به عنوان آخرين مقصد خودشان به آن ها فرستاده بشوند قبول نکرده اند تعداد زيادي از اين پناهجويان را و به همين دليل است که سازمان ملل مجبور است اين عده از پناهجويان را در ترکيه نگاه دارد.
علي جهانمردي: اين درست نيست آقاي زند، ما طبق اسنادي که داريم شماري از اين افراد، از اين گروه خودشان ساپورت کشور هاي کانادا، استراليا و آمريکا را دارند. حتي ما افرادي را داريم که تا مرحله پرواز پيش رفته اند منتها سازمان ملل همکاري نمي کند با اين افراد که از ترکيه خارج شوند.
جمشيد زند : الان وضعيت پناهجويان کرد ايراني که شما به آن ها اشاره کرديد چطور است ؟ در کدام يک از مناطق ترکيه اسکان داده شده اند و سازمان ملل چقدر کمک هاي ملي مي دهد به اين ها ؟
علي جهانمردي: تا پنج ماه پيش کليه اين افراد در شهر وان بودند. در حدود پنج ماه پيش به 17 شهر اطراف آنکارا و به عبارتي به منطقه آناتولي ترکيه منتقل شده اند. اين افراد از هيچ يک از حقوق پناهندگي سازمان ملل برخوردار نيستند. در ارتباط با کمک هاي مالي ادعا مي کنند که صندوق مالي شان خالي است. در صورتي که در کناراين گروه گروه هاي ديگري از پناهندگان هستند که از کليه حقوق و مزاياي سازمان ملل برخوردار هستند.
