(rm) صدا | [ 3:23 mins ]
يکي از تقاضاهاي عمده ايران در مذاکرات جاري آن با سه کشور آلمان، فرانسه و بريتانيا عضويت در سازمان تجارت جهاني است. پروفسور رزين سلي استاد دانشگاه اقتصاد و علوم سياسي لندن، در مصاحبه با رادیوفردا می گوید نخستين فايده چنين عضويتي براي ايران تقويت وجهه اين کشور در جامعه بين الملل خواهد بود. وی می افزاید: ايران از نظر اقتصادي جهش چنداني ندارد و اين عمر عمتدا ناشي از اقتصاد بسته و کنترل شده دولت است و بنابراين اگر ايران بخواهد اقتصاد خود را بيشتر به بازار آزاد نزديک کند، به آن رونق بيشتري ببخشد و ثمره آن را نصيب مردم عادي کشور سازد، بايد به سازمان تجارت جهاني بپيوندد تا اين روند را تسريع بخشد. فريبا مودت (راديو فردا): عضويت در سازمان تجارت جهاني يکي از تقاضاهاي عمده ايران از اتحاديه اروپا در جريان مذاکرات چند روز اخير بود. اما اين سئوال مطرح است که چرا ايران با وجود منابع سرشار نفت و توجه بازرگاني بين المللي به استخراج آن و نيز دشواريهايي که بر سر راه پيوستن به سازمان تجارت جهاني وجود دارد، اينچنين خواهان پيوستن به اين نهاد بين المللي است.
روابط کامل بازرگاني ميان ايران و اتحاديه اروپا به خاطر اختلاف نظرات جاري پيرامون برنامه هاي هسته اي ايران، نقض حقوق بشر در جمهوري اسلامي و نيز نحوه برخورد ايران به روند صلح در خاورميانه به حال تعليق درآمده است، اما حال يکي از تقاضاهاي عمده ايران در مذاکرات جاري آن با سه کشور آلمان، فرانسه و بريتانيا عضويت در سازمان تجارت جهاني است.
اما اين سئوال مطرح است که با توجه به موقعيت ايران به عنوان يکي از عمده ترين کشورهاي صادرکننده نفت و عايدات سرشار آن، چرا جمهوري اسلامي بايد تحت شرايطي چنين عاجل عضويت در سازمان تجارت جهاني را يکي از شرايط توافق با اروپا قرار دهد. اين سئوال را با پروفسور رزين سلي استاد دانشگاه اقتصاد و علوم سياسي لندن LSE مطرح کردم.
رزين سلي (استاد دانشگاه اقتصاد و علوم سیاسی، لندن): نخستين فايده چنين عضويتي براي ايران تقويت وجهه اين کشور در جامعه بين الملل خواهد بود که نشان مي دهد ايران با جهان از جمله قدرتهاي بين المللي در حال تعامل است و ايران براي آن که در جامعه بين الملل به عنوان کشوري همانند ساير کشورهاي مورد پذيرش جهان و نيز اروپا تلقي شود، بايد بتواند به سازمان تجارت جهاني بپيوندد. اما در مقابل ايران بايد به سوي آزادسازي اقتصادي پيش رود.
ف.م.: اما بدون شک ايران براي دستيابي به اين هدف بايد يک رشته اقدامات اقتصادي در جهت تغيير سياستهاي اقتصاديش صورت دهد که احتمالا چندان آسان نخواهد بود. اين نکته را با دکتر سلي در ميان گذاشتم.
رزين سلي: بدون شک پيوستن به سازمان تجارت جهاني در مقايسه با ساير نهادهاي بين المللي داستان ديگري است. بسيار مشکل است و چانه زدنهاي بسيار لازم دارد. به خصوص با آن گروه از کشورهايي که خواهان دسترسي آسانتر به بازارهاي ايران هستند و اين امر مستلزم تغييرات بسياري در قوانين داخلي اين کشور است. اما اينها همه يک شبه اتفاق نمي افتد و روندي طولاني است.
ف.م.: اما چرا ايران با توجه به همه اين مسائل و مشکلاتي که براي پيوستن به سازمان تجارت جهاني وجود دارد، همچنان به اين امر اصرار مي ورزد.
رزين سلي: ايران از نظر اقتصادي جهش چنداني ندارد و اين عمر عمتدا ناشي از اقتصاد بسته و کنترل شده دولت است و بنابراين اگر ايران بخواهد اقتصاد خود را بيشتر به بازار آزاد نزديک کند، به آن رونق بيشتري ببخشد و ثمره آن را نصيب مردم عادي کشور سازد، بايد به سازمان تجارت جهاني بپيوندد تا اين روند را تسريع بخشد.
