(rm) صدا |
ژان خاكزاد (راديوفردا): در دومين روز همايش تشكل سياسي نوبنياد اتحاد جمهوريخواهان ايران كه در برلين برگزارشد، زنان نقش فعالي دارند و در بحث ها و سخنراني ها و گروه هاي كار نقش جدي بر عهده گرفته اند. راديوفردا در گزارشي با دو تن از زنان شركت كننده در اين همايش مصاحبه كرده است.
شيرين فاميلي (راديوفردا، برلين): در ميان بيش از 700 شركت كننده، ميهمان و ناظر در همايش اتحاد جمهوريخواهان در روز دوم، حضور زنان چشمگير بود. اين زنان كه اغلب متخصص و پژوهشر و فعال سياسي هستند در تمام گروهاي كار همايش و بحث ها و سخنراني ها به طور فعال شركت دارند. از جمله اين زنان، مليحه محمدي، از فعالان سياسي برلين و عضو گروه هاي كار زنان و ديدگاه هاي سياسي در اين همايش است كه نقطه نظر هاي بحث انگيزي را در باره پيوند مطالعات اجتماعي به مبارزات سياسي مطرح مي كند.
مليحه محمدي (فعال سياسي، برلين): من اعتقاد دارم كه سازمان سياسي، حزب سياسي وقتي موفق مي شود كه مردم را به خاطر مطالبات اجتماعي خود در حركات سياسي وارد كند و آنها را به مبارزه سياسي بكشاند كه قادر باشد اولا نقطه اطميناني براي آنها باشد، يعني بتواند عنوان كند كه مطالبات آنها قابل اجرا است و ديگر اينكه آنها را به مبارزه اي دعوت كندكه هزينه آن براي توده هاي وسيع مردم قابل پرداخت باشد.
اگر در شرايطي مبارزه اي را به مردم پيشنهاد كند كه هزينه هاي بسيار بالا و سنگين داشته باشد، عموم جامعه كه زندگي روزمره و عادي خود را دارند، ترجيح مي دهند كه امنيت خود را حفظ كنند ودست از مطالبات خود در زمان مشخص دست بكشند.
مثلا مدل اصلاح طلبان، كاري ندارم چه مقدار موفق بودند، در اين بود كه آنها مردم را به يك مبارزه كم هزينه دعوت كردندكه بيائيد راي بدهيد به ماو مردم فقط همين را دريافت كردند اما شيوه هاي مسالمت آميز ديگر هم وجود دارد و لازمه آن اين است كه نيروي سياسي خودش بتواند در جائي قرار گيرد كه بخشي از دعوتي راكه از مردم مي كند بتواند به نوعي حافظ امنيت آنها باشد در حدي. وقتي آنها را به يك همايش يا تحصن يا اعتصابي دعوت مي كند، آن سمت قضييه سركوب نباشد، خشونت نباشد و نهايتا اگر مشكلي پيش مي آيد در زندگي روزمره مردم قابل حل باشد.
شيرين فاميلي (راديوفردا): يكي ديگر از زنان فعال در اتحاد جمهوريخواهان، خانم سهيلا بنا، مسئول كميسيون زنان از ايالت كاليفرنيا است. از خانم بنا در باره مطالبات و انتظارات زنان از اتحاد جمهوريخواهان پرسيدم.
سهيلا بنا (برلين): همه ما مي دانيم كه در حال حاضر زنان در ايران تحت شديد ترين فشارهاي حقوقي قانوني و فرهنگي و اجتماعي و سياسي هستند. بنابراين زنان متحد طبيعي اين حركت دمكراسي خواهي هستند. واقعيت اين است كه زنان ما عمدتا چه در درون كشور و چه در خارج از كشور در تشكل هاي مستقل زنان فعاليت مي كنند و فعاليت هاي اجتماعي مي كنندو فعاليت هاي فرهنگي مي كنند ولي متاسفانه فعاليت هاي سياسي به دليل سنت هاي تاريخي و به دليل عملكرد سازمان هاي سياسي كه در گذشته بوده اند، ناباوري به زنان و عدم اعتماد دو جانبه، آن جايگاه لازم و شايسته را ندارند. بنابراين تلاش مازنان در اتحاد جمهوريخواهان كه در كميسيون زنان گرد هم آمده ايم، روي دو موضوع محوري است. يكي اينكه به طور كلي مسائل زنان را كه از ديدگان مردان به شكل سنتي و سياسي داخل گيومه ديده نمي شود، مطرح كنيم چرا كه راه حل اكثر يا تقريبا تمام مسائل زنان راه حل هاي سياسي است كه مسائل اجتماعي را گره گشا است. بنابراين هدف ما اين است كه وارد تصميم گيري سياسي بشويم با هويت زنانه خودمان، نه اينكه دنباله رو سنت سياسي مردانه باشيم. مسائل زنان را مطرح كنيم و مسائل را طرح كنيم و به اين ترتيب زنان محيط مساعدي براي شركت در تصميم گيري در پروسه حركت سياسي به سوي دمكراسي داشته باشند و بتوانند جايگاه خود را آنطور كه شايسته است پيدا كنند.
در همايش روز گذشته اتحاد جمهوريخواهان ايران، كميسيون زنان طرحي را در مورد تعيين سهيمه زنان براي مشاركت در تمامي مسئوليتها و گروه هاي كار اتحاد جمهوريخواهان به همايش ارائه كرد. در دومين روز همايش تشكل سياسي نوبنياد اتحاد جمهوريخواهان ايران كه در برلين برگزارشد، زنان نقش فعالي دارند و در بحث ها و سخنراني ها و گروه هاي كار نقش جدي بر عهده گرفته اند. مليحه محمدي، از فعالان سياسي برلين و عضو گروه هاي كار زنان و ديدگاه هاي سياسي در اين همايش در مصاحبه با راديوفردا مي
گويد سازمان سياسي، حزب سياسي وقتي موفق مي شود كه مردم را به خاطر مطالبات اجتماعي خود در حركات سياسي وارد كند و نشان دهد كه مطالبات آنها قابل اجرا است و ديگر اينكه آنها را به مبارزه اي دعوت كند كه هزينه آن براي توده هاي وسيع مردم قابل پرداخت باشد. سهيلا بنا، مسئول كميسيون زنان از ايالت كاليفرنيا در مصاحبه با راديوفردا مي گويد هدف ما اين است كه وارد تصميم گيري سياسي بشويم با هويت زنانه، و به اين ترتيب زنان محيط مساعدي براي شركت در تصميم گيري در پروسه حركت سياسي به سوي دمكراسي داشته باشند.
