(rm) صدا |
جمشيد چالنگي (راديوفردا): مجلس هفتم شوراي اسلامي چند ماه ديگر كار خود را آغاز خواهد كرد، اما از هم اكنون ميان محافظه كاران پيروز در انتخابات اين مجلس اختلاف نظري جدي درگرفته است بر سر انتخاب رئيس مجلس هفتم.
مهدي خلجي(راديو فردا): آبادگران ايران اسلامي، نام گروه تازه محافظه كاران بود كه توانست در واپسين انتخابات شوراي شهر و نيز مجلس شوراي اسلامي به پيروزي قاطع دست يابد. اين گروه كه با نظم و ترتيب جديدي محافظه كاران را سازماندهي مي كرد، ظاهرا به دست كساني رهبري مي شد كه روحاني نبودند.
اين امر در جناحي كه رهبران اصيل آن از ابتدا در لباس روحانيت بودند و با القاب آيت الله و حجت الاسلام شناخته مي شدند، سابقه نداشت. در محافل سياسي تهران گفته مي شد كه محافظه كاران اين بار به عمد رهبري سياسي را در انتخابات به دست غير روحانيان دادند تا ضعف پايگاه روحانيت در جامعه را جبران كنند و بتوانند به رغم بي اعتمادي نسبي بيشتر مردم ايران به حكومت روحانيان، راي آنها را به سود محافظه كاران جلب كنند.
بالاترين ميزان راي مردم تهران در انتخابات مجلس هفتم از آن غلامعلي حداد عادل، و احمد توكلي شد. دو مردي كه اكنون در دانشگاه تدريس مي كنند. پس از انتخابات اين شايعه به سرعت قوت گرفت كه رئيس مجلس آينده از ميان برگزيدگان غير روحاني خواهد بود. اگر در مجلس هفتم رئيس روحاني نباشد، نخستين باري خواهد بود كه زمام قوه مقننه جمهوري اسلامي از دست روحانيان خارج خواهد شد.
اكنون خبر مي رسد كه جمعيت موتلفه اسلامي، جامعه اسلامي مهندسين و جبهه پيروان خط امام و رهبري بر رياست مهندس محمدرضا باهنر، نماينده برگزيده مردم كرمان تاكيد دارند. در حالي كه جامعه روحانيت مبارز تهران و جامعه مدرسين حوزه علميه قم اصرار دارند كه رئيس مجلس آينده نيز بايد روحاني باشد. گرچه گفته مي شود حجت الاسلام علي اكبر ناطق نوري، رئيس پيشين مجلس هم طرفدار رياست مهندس باهنر است، اما به نظر مي آيد طيف كمتر سنتي محافظه كاران كه شايد به تسامح بشود آنها را تكنوكراتهاي محافظه كار ناميد، در برابر طيف سنتي محافظه كاران از جمله شخصيتهاي شناخته شده آن، مانند آيت الله محمد رضا مهدوي كني ايستاده اند.
آيت الله مهدوي كني در نشست اخير جامعه روحانيت مبارز بر روحاني بودن رئيس مجلس آينده آشكارا تاكيد كرده است. بلكه شايد هنوز داوري در اين باره زود هنگام باشد، به نظر مي رسد كه اختلاف نظر جدي بر سر روحاني بودن يا نبودن رئيس مجلس، يكي از نشانه هاي معنادار جدايي ميان دو طيف محافظه كاران پيروز در انتخابات است.
محافظه كاران سنتي و محافظه كاران تكنوكرات نه تنها بر سر رياست مجلس كه بر سر سياستهاي اقتصادي هم توافق نظر كامل ندارند. بنا بر گفته هاي برخي از شخصيتهاي غير روحاني محافظه كار، آنها طرفدار اقتصادي دولتي و كاملا تحت كنترل حكومت هستند، در حالي كه محافظه كاران سنتي اين اندازه دلبستگي به اقتصاد سوسياليستي ندارند.
از سويي ديگر كسي مانند حجت الاسلام اكبر هاشمي رفسنجاني، رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام نيز هست كه ديدگاههاي اقتصادي او بيش از يك دهه است بر اقتصاد ايران اعمال مي شود. در اين ميان شايد مهمتر از همه تنوع و گوناگوني گرايشها و رهيافتها در محافظه كاران است كه ممكن است پيش از انتخابات آينده رياست جمهوري به آرايش سياسي تازه اي براي گروههاي فعال در چهارچوب حكومت مذهبي ايران انجامد. مجلس هفتم شوراي اسلامي چند ماه ديگر كار خود را آغاز خواهد كرد، اما از هم اكنون ميان محافظه كاران پيروز در انتخابات اين مجلس اختلاف نظري جدي بر سر انتخاب رئيس مجلس هفتم درگرفته است. بالاترين ميزان راي مردم تهران در انتخابات مجلس هفتم از آن غلامعلي حداد عادل، و احمد توكلي شد، و اين شايعه به سرعت قوت گرفت كه رئيس مجلس آينده از ميان برگزيدگان غير روحاني خواهد بود. اگر در مجلس هفتم رئيس روحاني نباشد، نخستين باري خواهد بود كه زمام قوه مقننه جمهوري اسلامي از دست روحانيان خارج خواهد شد. جمعيت موتلفه اسلامي، جامعه اسلامي مهندسين و جبهه پيروان خط امام و رهبري بر رياست مهندس محمدرضا باهنر، نماينده برگزيده مردم كرمان تاكيد دارند. در حالي كه جامعه روحانيت مبارز تهران و جامعه مدرسين حوزه علميه قم اصرار دارند كه رئيس مجلس آينده نيز بايد روحاني باشد. به نظر مي آيد که كمتر سنتي محافظه كاران كه شايد به تسامح بشود آنها را تكنوكراتهاي محافظه كار ناميد، در برابر طيف سنتي محافظه كاران از جمله شخصيتهاي شناخته شده آن، مانند آيت الله محمد رضا مهدوي كني ايستاده اند.
