(rm) صدا |
ماه منير رحيمي (راديو فردا): مسعود بهنود، يکي از روزنامه نگاراني که خود مدتي در زندان به سر برده و اکنون در خارج از کشور اقامت دارد، درباره روز خبرنگار در ايران چنين مي گويد:
مسعود بهنود (روزنامه نگار): امروز به مناسبت روز خبرنگار، انجمن صنفي روزنامه نگاران در حقيقت پيشنهاد يک حرکت سمبوليک کرده است. اين از آن جا مايه مي گيرد که انجمن صنفي و اصولا روزنامه نگاراني که در ايران هستند نه الان، همه سالهاي اخير و نه فقط آنها، بلکه کل اصلاح طلبان کوشيده اند که با صبر و شکيبايي هر چه ممکن است در مقابل فشارهايي که از اطراف مي آيد تأمل بکنند تا مردم ايران کاملا به موجوديت اين گروهها پي ببرند. اين حرکت براي جلب توجه مردم ايران هست به طرف وضعيت بسيار نگران کننده اي که براي مطبوعات و براي آزادي بيان در ايران هست.
ما هنوز از پيش اکبر گنجي را که الان بيمار هم هست در اين روزي که داريم صحبت مي کنيم، گرچه که او به هيچ وجه حاضر نيست که بيماري خودش را اعلام بکند يا درباره آن حرفي بزند که نشانه اي از ضعف باشد و به همين دليل هم تاکنون هميشه پوشيده نگه داشته است، ولي از 3 سال پيش که من هم با او در اوين بودم مي دانم که او به شدت بيمار است و تعجب مي کنم از اين که رهبران حکومت متوجه هزينه بسيار بالايي که اين کار برايشان ايجاد مي کند نيستند و راه مي دهند به نفرتها و کينه توزيهاي افراد به خصوصي که در اينجا يا حالا بازي را به کينه توزيها شخصي کشانده اند. توجه داشته باشيد که اکبر گنجي قبل از اين که به زندان برود خودش در مقدمه کتابش پيش بيني کرده است که آن چه که مي کند «بازي با مرگ» است و نام کتابش را «بازي با مرگ» گذاشته است.
م.م.ر: مسعود بهنود به مشکلاتي که روزنامه نگاران ايراني در بازگويي مطالب مربوط به رويدادهاي مهم پيش رو دارند چنين مي گويد:
مسهود بهنود: روزنامه نگاران و اصلاح طلبان ايران حداکثر سعيشان را مي کنند که در مجادله اي که الان در جهان وجود دارد، يعني جهان با حکومت ايران دارد آنها شرکت نکنند. يعني اين که حداکثر سعي خودشان را مي کنند که به هيچ فشار خارجي دامن نزنند و هيچ فشار خارجي را تحريک نکنند يا ميدان ندهند و اين کار يک ظرافتهايي بر مي دارد و بعضي از مواقع فداکاري بسيار بر مي دارد، شکيبايي بسيار بر مي دارد و گاهي اوقات خودداري زيادي بر مي دارد که خوب بعضيها هم ممکن است که در بيرون يا در داخل ايران اين وضع را نپسندند، به نظرشان برسد که بهتر است که تندتر از اين بشود.
الان اهداف پيش رو توجه دادن مردم ايران به ماجراي قلم هست در کشور. هدف بعدي مي تواند تعيين شده باشد آزاد کردن زندانيان روزنامه نگار که الان در زندان هستند، مهم نيست تحت چه عنوان افراد را به زندان کي برند ولي مهم اين است که اساسش بر اين است که نوشته اند. بنابراين ما درباره يک مجموعه اي صحبت مي کنيم اين مجموعه اي هم که داريم صحبت مي کنيم حکايتي است از زندانيان ايران، تهران، و به خصوص اوين. وگرنه وقتي به شهرستانها مي رويم، در شهرستانها هم خبرهاي بسياري هست. نامه انصافعلي هدايت را اين اواخر همه خوانده اند، ولي در جاهاي ديگر، در کرمانشاه، در شيراز و اينها هم خبر داريم و به طور کلي چون روزنامه نويسي در اين مناطق خيلي گسترده نيست به دليل شرايط مختلف، اين است که آنها يک ظلم مضاعفي بهشان مي شود. هم زير فشار هستند و هم اين که به دليل اين که کمتر شناخته شده هستند انعکاس پيدا نمي کند فشاري که رويشان هست، وگرنه يک فشار عمومي است. مسعود بهنود، يکي از روزنامه نگاراني که خود مدتي در زندان به سر برده و اکنون در خارج از کشور اقامت دارد، درباره روز خبرنگار در ايران در مصاحبه با راديو فردا مي گويد: رهبران حکومت متوجه هزينه بسيار بالايي که اين کار برايشان ايجاد مي کند نيستند و راه مي دهند به نفرتها و کينه توزيهاي افراد به خصوصي که در اينجا يا حالا بازي را به کينه توزيها شخصي کشانده اند. مسعود بهنود به مشکلاتي که روزنامه نگاران ايراني در بازگويي مطالب مربوط به رويدادهاي مهم پيش رو دارند چنين مي گويد: مسهود بهنود: روزنامه نگاران و اصلاح طلبان ايران حداکثر سعيشان را مي کنند که در مجادله اي که الان در جهان وجود دارد، يعني جهان با حکومت ايران دارد آنها شرکت نکنند. يعني اين که حداکثر سعي خودشان را مي کنند که به هيچ فشار خارجي دامن نزنند و هيچ فشار خارجي را تحريک نکنند يا ميدان ندهند.
