(rm) صدا |
صدام حسين که ربع قرن رئيس حکومت عراق بود، سفاک ترين و منفورترين رهبر عرب در منطقه اي بود که غير از ديکتاتوري، نظام سياسي ديگري را تجربه نکرده است. صدام در سال 1937 در دهکده اي در تکريت به دنيا آمد و در دوران دانشجويي، به حزب انقلابي بعث پيوست و پس از سرنگوني حکومت پادشاهي عراق در سال 1958، در توطئه سوء قصد به عبدالکريم قاسم، نخست وزير وقت شرکت کرد، اما اين توطئه بر ملا شد و صدام به خارج از کشور گريخت. در 1968، حزب بعث در يک کودتا قدرت را به دست گرفت و صدام حسين به سرعت مدارج ترقي را در حزب پيمود و عضو شوراي انقلاب عراق شد. صدام در سال 1979، در مقام رياست جمهوري عراق سوگند ياد کرد و با بي رحمي، تمام رقباي سياسي خود را به جوخه اعدام و اتاق هاي شکنجه سپرد. طي ربع قرن حکومت بيدادگر خود، دو بار به جنگ همسايگان خود، ايران و کويت رفت. کردهاي عراقي را با گازهاي شيميايي قتل عام کرد و شيعيان کشور خود را به گورهاي دست جمعي روانه ساخت. پسران او، عدي و قصي که در قساوت قلب از پدر خود کم نداشتند، هنگام حمله نيروهاي ائتلاف به عراق متواري شدند، اما در 22 ژوئيه امسال در حمله نيروهاي آمريکايي در شهر موصل، کشته شدند. کشور عراق که مي توانست کشوري ثروتمند و قدرتمند در منطقه باشد، تحت حکومت صدام حسين، به کشوري عقب مانده و فقرزده بدل گشت.
