اين آخرين باری بود که سياره ناهيد (يا همان زهره) را در اين قرن ديديم، انگار که خال گونه ای زيبا روی چهره خورشيد حرکت کرد و مدت زمان کوتاهی در برابر ما ظاهر شد و رفت تا که تا ۱۰۵ سال ديگر دوباره از زمین رویت شود.
به نوشته روزنامه «گاردين»، روز سه شنبه و چهارشنبه این هفته، (۱۶ و ۱۷ خرداد) مردم سراسر دنيا از آمريکا گرفته تا کره جنوبی چشم به آسمان پرنور روز دوختند تا پديده ای نادر را تماشا کنند که تا ۱۰۵ سال ديگر تکرار نخواهد شد.
برای بسياری ستاره شناسان، اين عبور تنها يک رويداد نادر از حرکت سياره ها و ستاره ها نبود. آنها هم اميد خودشان را از اين پديده داشتند و با اين ديد گذر ناهيد را نگاه می کردند که انگيزه ای خواهد شد برای مردمی که شايد لختی، از سرکنجکاوی، سر از زمين برگيرند و به جايگاه واقعی ما در کيهان فکر کنند.
«سول آه چيم»، پژوهشگر مؤسسه علمی فضا و فضانوردی کره جنوبی می گويد اميد او اين است که گذر ناهيد مردم را وادارد که از دورنمای بالاتری به زندگی نگاه کنند و «در مسائل و گرفتاری های روزمره گير نکنند.»
اين محقق فضايی می افزايد: «وقتی از منظر هستی به جهان بينديشيد، ۱۰۵ سال زمان خيلی کوتاهی هست و زمين ما جز نقطه کوچکی به رنگ آبی کمرنگ در آن نيست.»
عبور سياره ناهيد شش ساعت و ۴۰ دقيقه ای به طول انجاميد و لحظاتی پس از ساعت ۶ بعد از ظهر به وقت شرق آمريکا (۲۲:۰۰ گرينويچ) شروع شد.
مردم هاوايی، آلاسکا، شرق استراليا و شرق آسيا، از جمله ژاپن، کره شمالی و جنوبی و شرق چين که اين پديده همزمان با ساعات روز در محل زندگی شان شده بود، شاهد کل اين عبور تاريخی بودند.
در حالی که مردم روی زمين از پشت عينک های مخصوص و فيلم های دودی اين منظره تاريخی را به نظاره نشسته بودند، ستاره شناسان هم به کمک تجهيزات پيشرفته خود گذر ناهيد را ثبت کردند.
دان پتيت، فضانورد آمريکايی اعلام کرد که از محل ايستگاه فضايی عکس هايی از حرکت ناهيد خواهد گرفت و آنها را روی اينترنت در دسترس همگان قرار خواهد داد.
سياره ناهيد (زهره)، حرارت بسيار بالايی دارد و از لحاظ ابعاد به سياره ما بيشترين شباهت را دارد، آنقدر که گاهی دانشمندان اين دو را «سياره های دوقلو» توصيف می کنند.
اما تصويری که مردم از ناهيد، با همه بزرگيش، ديدند نقطه ای کوچک بيش نبود، خالی بر چهره خورشيد از سويی آمد و از ديگر سو رفت.
از زمانی که «يوهان کپلر»، ستاره شناس آلمانی، برای بار نخست پديده فوق را در قرن ۱۷ ميلادی پيش بينی کرد تا امروز سياره ناهيد هفت بار از برابر ديدگان ساکنان زمين رد شده است.
شکل و سرعت مدار ناهيد به دور خورشيد و رابطه اش با حرکت ساليانه زمين به دور اين ستاره منظومه شمسی باعث می شود که بين هربار عبور ناهيد بيش از يک قرن فاصله بيفتد.
به نوشته روزنامه «گاردين»، روز سه شنبه و چهارشنبه این هفته، (۱۶ و ۱۷ خرداد) مردم سراسر دنيا از آمريکا گرفته تا کره جنوبی چشم به آسمان پرنور روز دوختند تا پديده ای نادر را تماشا کنند که تا ۱۰۵ سال ديگر تکرار نخواهد شد.
برای بسياری ستاره شناسان، اين عبور تنها يک رويداد نادر از حرکت سياره ها و ستاره ها نبود. آنها هم اميد خودشان را از اين پديده داشتند و با اين ديد گذر ناهيد را نگاه می کردند که انگيزه ای خواهد شد برای مردمی که شايد لختی، از سرکنجکاوی، سر از زمين برگيرند و به جايگاه واقعی ما در کيهان فکر کنند.
«سول آه چيم»، پژوهشگر مؤسسه علمی فضا و فضانوردی کره جنوبی می گويد اميد او اين است که گذر ناهيد مردم را وادارد که از دورنمای بالاتری به زندگی نگاه کنند و «در مسائل و گرفتاری های روزمره گير نکنند.»
اين محقق فضايی می افزايد: «وقتی از منظر هستی به جهان بينديشيد، ۱۰۵ سال زمان خيلی کوتاهی هست و زمين ما جز نقطه کوچکی به رنگ آبی کمرنگ در آن نيست.»
عبور سياره ناهيد شش ساعت و ۴۰ دقيقه ای به طول انجاميد و لحظاتی پس از ساعت ۶ بعد از ظهر به وقت شرق آمريکا (۲۲:۰۰ گرينويچ) شروع شد.
مردم هاوايی، آلاسکا، شرق استراليا و شرق آسيا، از جمله ژاپن، کره شمالی و جنوبی و شرق چين که اين پديده همزمان با ساعات روز در محل زندگی شان شده بود، شاهد کل اين عبور تاريخی بودند.
در حالی که مردم روی زمين از پشت عينک های مخصوص و فيلم های دودی اين منظره تاريخی را به نظاره نشسته بودند، ستاره شناسان هم به کمک تجهيزات پيشرفته خود گذر ناهيد را ثبت کردند.
دان پتيت، فضانورد آمريکايی اعلام کرد که از محل ايستگاه فضايی عکس هايی از حرکت ناهيد خواهد گرفت و آنها را روی اينترنت در دسترس همگان قرار خواهد داد.
سياره ناهيد (زهره)، حرارت بسيار بالايی دارد و از لحاظ ابعاد به سياره ما بيشترين شباهت را دارد، آنقدر که گاهی دانشمندان اين دو را «سياره های دوقلو» توصيف می کنند.
اما تصويری که مردم از ناهيد، با همه بزرگيش، ديدند نقطه ای کوچک بيش نبود، خالی بر چهره خورشيد از سويی آمد و از ديگر سو رفت.
از زمانی که «يوهان کپلر»، ستاره شناس آلمانی، برای بار نخست پديده فوق را در قرن ۱۷ ميلادی پيش بينی کرد تا امروز سياره ناهيد هفت بار از برابر ديدگان ساکنان زمين رد شده است.
شکل و سرعت مدار ناهيد به دور خورشيد و رابطه اش با حرکت ساليانه زمين به دور اين ستاره منظومه شمسی باعث می شود که بين هربار عبور ناهيد بيش از يک قرن فاصله بيفتد.
