توماس شیفر، سرگرد بازنشسته نیروی هوایی آمریکا، که در شمار ۵۲ گروگان آمریکایی، ۴۴۴ روز را در ایران در اسارت گذراند، روز جمعه در ۸۵ سالگی در آریزونای آمریکا به دلیل عارضه قلبی درگذشت.
آقای شیفر که آخرین وابسته نظامی آمریکا در ایران بود، به دلیل رتبه نظامی‌اش از سوی گروگان‌گیران متهم بود که «لانه جاسوسی» آمریکا در ایران را هدایت می‌کرده و از این رو از نخستین روزهای گروگان‌گیری در سفارت آمریکا در تحت توجه ویژه گروگان‌گیران بود.
او در دوران گروگان‌گیری، چندین بار با چشمان بسته مقابل دوربین‌های تلوزیونی قرار گرفت و به زندان و اعدام تهدید شد.
به گزارش اسوشیتدپرس، آقای شیفر همچنین ۱۵۰ روز از دوران اسارت خود را در سلول انفرادی سپری کرده بود و دو هفته ابتدایی اسارتش را در سلولی سرد و مرطوب، تحت بازجویی مداوم قرار داشت، در حالی که چیزی جز یک پتوی نازک در اختیارش قرار نگرفته بود.
او در گفت‌وگویی در سال ۲۰۰۴ گفته بود که در دوران اسارت تحت فشار زیادی بود تا «به لحاظ جسمی و روانی» بشکند.
آقای شیفر جزو آخرین دسته از گروگان‌هایی بود که در ۳۰ دی ماه ۵۹ از اسارت رها شد و آن طور که اسوشیتدپرس نوشته، دقایقی پس از حضور در هواپیمایی که گروگان‌ها را به آمریکا برمی‌گرداند، کمک‌خلبان از او خواست تا صندلی او را در اتاقک خلبان بگیرد.
این افسر سابق نیروی هوایی آمریکا، دو سال پس از بازگشت به آمریکا از خدمت در نیروی هوایی ایالات متحده بازنشسته شد.
در سال‌های اخیر، دست کم دو بار اظهار نظرهای توماس شیفر در مورد ایران خبرساز شده است.
او یک بار در سال ۱۹۹۸ میلادی، توصیه کرد بود که آمریکا باید روابط خود را با ایران را بازسازی کند.
با این حال ۱۴ سال بعد در سال ۲۰۱۳، این گروگان سابق توافق هسته‌ای با ایران را «حماقت‌بار» توصیف کرد و تصریح کرد که در میان رهبران ایران کسی را نمی‌شناسد که بشود به او اعتماد کرد.
