همزمان با آغاز جلسات مجمع عمومى سازمان ملل متحد از روز شانزدهم سپتامبر بار ديگر سئوال كليدى و تاريخى مربوط به ميزان تاثير گذارى اين نهاد در حل بحران هاى بين المللى و منطقه اى مطرح خواهد شد. سازمان ملل متحد شايد هيچ گاه عالى ترين مدل براى ديپلماسى چند جانبه نبوده و بهترين نمونه اين كاستى را اين اواخر در مورد استقلال كوسوو و بحران گرجستان شاهد بوديم. با اين همه اگر بحث ايجاد اصلاحات در ساختار و وظايف اين نهاد همواره مطرح بوده است به نظر مى رسد كه پنج كشور عضو دائمى شوراى امنيت سازمان ملل متحد شامل چين، روسيه، آمريكا، فرانسه و بريتانيا طرفدار حفظ موقعيت فعلى خود در اين نهاد هستند.
