جام بینالمللی کشتی آزاد جهانپهلوان غلامرضا تختی، اسطوره به یاد ماندنی کشتی ایران، امسال چنان بیرمق برگزار شد، که بازتاب آن در رسانههای داخلی از نارضایتی اهالی ورزش سنتی ایران حکایت داشت.
سالهای اولیه این رقابتها با حضور نامداران کشتی جهان و کشورهای صاحب قدرتهای برتر جهان در کشتی همراه بود، ولی در دوره اخیر یک کشتی گیر ملی پوش رده اول جهان و یا تیم ملی یک کشور صاحب کشتی، حتی از ایران حضور نداشت.
سیامین دوره این رقابت های بین المللی جمعه گذشته، با حضور ۹۶ کشتیگیر ایرانی و تعداد کمی کشتیگیر ناشناس خارجی با قهرمانی قابل پیشبینی ایران به پایان رسید.
محمد حسین محبی، قهرمان پیشین جهان در گفتوگو با خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی این رقابتها را باعث تاسف خواند. او این دوره را با سال ۱۳۶۲ مقایسه کرد که در آن تیم های ملی شوروی و ایران با همه قدرتها و نامداران خود به رقابت پرداختند.
اکبر فلاح، دیگر قهرمان پیشین جهان در خبرگزاری دانشجویان ایران اظهار کرد که بیكيفيت بودن این دوره جام تختی بیسابقه بود و چند سالی است جام تختی در شان نام اين جهان پهلوان برگزار نمیشود.
فلاح همچنین افزود: «فدراسيون اين جام را بیارزش كرده و بهتر است يا آن را برگزار نكند يا اين كه نامش را تغيير دهد چون (این دوره) اصلا در شان تختی نبود.»
اکبر فلاح در گفتوگویی دیگر با خبرگزاری فارس، حضور عراق را باعث پایین آمدن كيفيت كشتیهای جام تختی تا حد صفر عنوان کرد.
اما عارف ربطی، دبیر فدراسیون کشتی در گفتوگویی با خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی، ایرنا، افت فنی این رقابتها را رد کرد و در پاسخ به منتقدان گفت: «عدهای میخواهند فدراسيون کشتی را ناکارآمد جلوه دهند. به رغم ادعای برخی دوستان که معتقدند فينالهای کاملا ايرانی در اين وزن ها از حساسيت کشتیها کاسته بود، بايد گفت که تيم ارمنستان نيز مانند ايران توانست در روز نخست چندين مدال رنگارنگ کسب کند.»
ربطی در مورد عدم برگزاری مراسم گشایش نیز گفت: «برگزارکنندگان مسابقات صلاح ديدند که اين مراسم برگزار نشود و فکر نمیکنم اين مساله مشکل خاصی را در روند اجرایی مسابقات به وجود آورده باشد.»
در این دوره جام تختی در اصفهان، ايران با ۷۰ امتياز به مقام قهرمانی رسید و تيمهای ارمنستان، جمهوری داغستان، ترکیه و عراق به ترتيب با ۴۹، ۲۲، ۱۲ و يک امتياز عنوانهای نايب قهرمانی تا پنجم را به دست آوردند.
رسانههای داخلی هم کیفیت این رقابتها را بسیار پایینتر از حد انتظار و ناسزاوار کشتی گیر اسطوره ای تاریخ ایران توصیف کردند. برگزاری آن بدون مراسم گشایش را برگزاری جامی برای رفع تکلیف دانستند. در هفت وزن این رقابتها همه ایرانیان و در غیاب اغلب ملی پوشان به مقام قهرمانی رسیدند. از هفت كشتی گير ايران در مسابقات جهانی ۲۰۰۹ دانمارک، شش ملیپوش- حسن رحيمی، مهدی تقوی، صادق گودرزی، جمال ميرزایی، سعيد ابراهيمی و فردين معصومی – از حضور در این رقابتها خودداری کردند. پیش از این مربيان تيم ملی اعلام كرده بودند هيچ كشتیگيرملی حق غيبت در اين مسابقات را ندارد.
خبرگزاری دانشجویان ایران در گزارشی یادآور شد «مسابقههای بين المللی كشتی آزاد در حالی با ميزبانی مناسب اصفهانیها برگزار شد كه تيمهای خارجی استقبال خوبی (از آن) نكردند و داغستان روسيه و تركيه نيز با كشتی گيران درجه پنجم و ششم خود به ايران آمدند.»
تيمور قاديوف، مربی تیم داغستان روسیه در مورد تیمی که از یک منطقه «صاحب کشتی» روسیه آمده است گفت: «متاسفانه به دليل اردوهای آماده سازی به منظور شرکت در جام جهانی ماخاچكالا نتوانستيم با نفرات اصلی در اين رقابتها حاضر شویم.»
ارمنستان هم که نفرات اصلیاش را به همراه داشت، در حد كشتی درجه یک جهان قرار ندارد و در مقام پنجم، به تيم عراق هم بايد به عنوان «زنگ تفريح» نگاه كرد؛ تمام اين عوامل دست به دست هم دادند تا جام تختی با افت محسوسی روبهرو شود و نتوان آن را يک تورنمنت درجه يک يا حتی درجه دو ناميد. و البته به اضافه همه این مسائل، استقبال تماشاگران هم از رقابتها اين دوره گرم و پرشور نبود.
سالهای اولیه این رقابتها با حضور نامداران کشتی جهان و کشورهای صاحب قدرتهای برتر جهان در کشتی همراه بود، ولی در دوره اخیر یک کشتی گیر ملی پوش رده اول جهان و یا تیم ملی یک کشور صاحب کشتی، حتی از ایران حضور نداشت.
سیامین دوره این رقابت های بین المللی جمعه گذشته، با حضور ۹۶ کشتیگیر ایرانی و تعداد کمی کشتیگیر ناشناس خارجی با قهرمانی قابل پیشبینی ایران به پایان رسید.
محمد حسین محبی، قهرمان پیشین جهان در گفتوگو با خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی این رقابتها را باعث تاسف خواند. او این دوره را با سال ۱۳۶۲ مقایسه کرد که در آن تیم های ملی شوروی و ایران با همه قدرتها و نامداران خود به رقابت پرداختند.
اکبر فلاح، دیگر قهرمان پیشین جهان در خبرگزاری دانشجویان ایران اظهار کرد که بیكيفيت بودن این دوره جام تختی بیسابقه بود و چند سالی است جام تختی در شان نام اين جهان پهلوان برگزار نمیشود.
فلاح همچنین افزود: «فدراسيون اين جام را بیارزش كرده و بهتر است يا آن را برگزار نكند يا اين كه نامش را تغيير دهد چون (این دوره) اصلا در شان تختی نبود.»
اکبر فلاح در گفتوگویی دیگر با خبرگزاری فارس، حضور عراق را باعث پایین آمدن كيفيت كشتیهای جام تختی تا حد صفر عنوان کرد.
اما عارف ربطی، دبیر فدراسیون کشتی در گفتوگویی با خبرگزاری دولتی جمهوری اسلامی، ایرنا، افت فنی این رقابتها را رد کرد و در پاسخ به منتقدان گفت: «عدهای میخواهند فدراسيون کشتی را ناکارآمد جلوه دهند. به رغم ادعای برخی دوستان که معتقدند فينالهای کاملا ايرانی در اين وزن ها از حساسيت کشتیها کاسته بود، بايد گفت که تيم ارمنستان نيز مانند ايران توانست در روز نخست چندين مدال رنگارنگ کسب کند.»
ربطی در مورد عدم برگزاری مراسم گشایش نیز گفت: «برگزارکنندگان مسابقات صلاح ديدند که اين مراسم برگزار نشود و فکر نمیکنم اين مساله مشکل خاصی را در روند اجرایی مسابقات به وجود آورده باشد.»
در این دوره جام تختی در اصفهان، ايران با ۷۰ امتياز به مقام قهرمانی رسید و تيمهای ارمنستان، جمهوری داغستان، ترکیه و عراق به ترتيب با ۴۹، ۲۲، ۱۲ و يک امتياز عنوانهای نايب قهرمانی تا پنجم را به دست آوردند.
رسانههای داخلی هم کیفیت این رقابتها را بسیار پایینتر از حد انتظار و ناسزاوار کشتی گیر اسطوره ای تاریخ ایران توصیف کردند. برگزاری آن بدون مراسم گشایش را برگزاری جامی برای رفع تکلیف دانستند. در هفت وزن این رقابتها همه ایرانیان و در غیاب اغلب ملی پوشان به مقام قهرمانی رسیدند. از هفت كشتی گير ايران در مسابقات جهانی ۲۰۰۹ دانمارک، شش ملیپوش- حسن رحيمی، مهدی تقوی، صادق گودرزی، جمال ميرزایی، سعيد ابراهيمی و فردين معصومی – از حضور در این رقابتها خودداری کردند. پیش از این مربيان تيم ملی اعلام كرده بودند هيچ كشتیگيرملی حق غيبت در اين مسابقات را ندارد.
خبرگزاری دانشجویان ایران در گزارشی یادآور شد «مسابقههای بين المللی كشتی آزاد در حالی با ميزبانی مناسب اصفهانیها برگزار شد كه تيمهای خارجی استقبال خوبی (از آن) نكردند و داغستان روسيه و تركيه نيز با كشتی گيران درجه پنجم و ششم خود به ايران آمدند.»
تيمور قاديوف، مربی تیم داغستان روسیه در مورد تیمی که از یک منطقه «صاحب کشتی» روسیه آمده است گفت: «متاسفانه به دليل اردوهای آماده سازی به منظور شرکت در جام جهانی ماخاچكالا نتوانستيم با نفرات اصلی در اين رقابتها حاضر شویم.»
ارمنستان هم که نفرات اصلیاش را به همراه داشت، در حد كشتی درجه یک جهان قرار ندارد و در مقام پنجم، به تيم عراق هم بايد به عنوان «زنگ تفريح» نگاه كرد؛ تمام اين عوامل دست به دست هم دادند تا جام تختی با افت محسوسی روبهرو شود و نتوان آن را يک تورنمنت درجه يک يا حتی درجه دو ناميد. و البته به اضافه همه این مسائل، استقبال تماشاگران هم از رقابتها اين دوره گرم و پرشور نبود.