روزنامه اینترنتی« هافينگتون پست » آمريکا نگاهی دارد به ميزان نفوذ گروههای اسلام گرا و تندرو در ليبی و هشدار می دهد که برخی از عناصر و افراد که به شکل فعالی مواضع ضد آمريکايی دارند در صفوف شورشيان هستند که عليه حکومت قذافی می جنگند. بنابراين دولت آمريکا بايد متوجه اين خطر باشد که از نيرويی دفاع می کند که در ميان آن گرايش های قوی ضد آمريکايی وجود دارد.
تحليلگر « هافينگتون پست » در مقدمه مطلب خود با اشاره به حضور جنگجويان خارجی در خاک عراق می نويسد که در سال ۲۰۰۷ که ميزان تلفات نيروهای آمريکايی در جنگ عراق به اوج خود رسيده بود تعداد زيادی از اين حملات توسط نيروهای همفکر با شبکه القاعده انجام می شد که اعضای آن را شهروندان کشورهای مسلمان مثل سوريه ، عربستان سعودی، عمان ، الجزاير ، يمن و ليبی تشکيل می دادند.
به گفته گزارشگر « هافينگتون پست» براساس اسناد درونی شبکه القاعده که به دست سازمانهای امنيتی آمريکا افتاده است اگر تعداد اين جنگجويان خارجی را با جمعيت کشورهای مزبور مقايسه کنيم شمار افرادی که از مناطق شرقی ليبی به عراق می آمدند بيشتر از هر ملت مسلمان ديگری بوده است. اکنون همين مناطق شرقی ليبی مرکز شورشيان است که عليه حکومت قذافی می جنگند و دولت آمريکا نيز می خواهد از آنها حمايت کند.
طبق اسناد درونی القاعده در فاصله سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ تعداد کثيری از جوانان اهل کشورهای مسلمان وارد عراق شوند و از اين مجموعه تقريبا ۲۰ درصد اهل شهرها و روستاهای شرق ليبی بودند. اگر جمعيت کشورهای مسلمان را در نظر بگيريم تعداد افرادی که از شرق ليبی به عراق رفته بودند دو برابر درصد کسانی بود که از کشورهای ديگر برای جنگ با نيروهای آمريکايی به اين کشور می آمدند. به همين خاطر دستگاههای امنيتی آمريکا اين مورد را « سرازير شدن» جوانان ليبايی با هدف کشتن سربازان آمريکايی لقب داده بودند.
براساس آمارهای پنتاگون ، وزارت دفاع آمريکا در فاصله سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ حدود هزار و پانصد سرباز آمريکايی در خاک عراق کشته و بيش از دوازده هزار نفر به شدت زخمی شدند.
گزارشگر « هافينگتون پست » خاطر نشان می کند شکی نيست که در ماههای اخير شاهد قيام مردم کشورهای عربی عليه حکومت های استبدادی در اين کشورها هستيم و يکی از کانون های داغ اين جنبش مناطق شرقی ليبی است. ولی در عين حال يک نقطه تاريک و خطرناک در مورد اين منطقه را نبايد فراموش کرد که اين منطقه مرکز اصلی نفوذ و فعاليت گروهی اسلام گراست که وزارت خارجه آمريکا آن را در فهرست سازمان های تروريستی قرار داده است.
اين گروه در اواسط دهه ۱۹۹۵ توسط « مجاهدينی » که از افغانستان و جنگ با ارتش شوروی باز می گشتند تشکيل شده است. در سال ۱۹۹۶ اعضای اين گروه سعی کردند با حمله به خودروی حامل معمر قذافی وی را ترور کنند. پس از آن اين گروه از سوی دولت ليبی سرکوب شده و بسياری از اعضای آن مخفی و متواری شدند. ولی سازمان های اطلاعاتی آمريکا هنوز هم اين گروه را جزو شبکه گسترده القاعده در شمال آفريقا قلمداد می کنند.
«هافينگتون پست » به نقل از اسناد ديپلماتيک دولت آمريکا که توسط « ويکی ليکس» برملا شدها ست می نويسد که به اعتقاد ديپلمات های آمريکايی مناطق شرقی ليبی هنوز هم منطقه نفوذ گروههای تندرو اسلام گرا است و بسياری از جوانان ساکن اين مناطق به سادگی جذب فعاليت های خشونت آميز می شوند و در بسياری از مساجد به نفع « جهاد» تبليغ می شود.
مقامات دولت آمريکا تاکنون در مورد ترکيب و ماهيت نيروهای مخالف معمر قدافی که در شرق ليبی هستند اظهار نظری نکرده و دستگاههای امنيتی آمريکا نيز اطلاعات خود را در اين زمينه علنی نمی کنند. هر چند در بسياری از کشورهای عربی نيروهای اسلام گرا و حتی گروههای تندرو در صفوف اپوزيسيون حضور دارند ولی تفاوت در مورد شرقی ليبی اين است که اين گروههای تندرو ممکن است در ادامه بحران فعلی به قدرت اصلی حاکم در اين مناطق بدل شوند.
« هافينگتون پست » در پايان اين گزارش از قول « ياسر الشيمی» يک ديپلمات مصری که در آخرين روزهای حکومت حسنی مبارک به صفوف مخالفان پيوست می نويسد:« در صورت سقوط حکومت معمر قدافی به احتمال فراوان ليبی صحنه وقوع يک جنگ داخلی خواهد شد و اين شرايط زمينه را برای گسترش نفوذ گروههای تندرو فراهم خواهد کرد. بحران و جنگ داخلی طولانی مدت معمولا به هرج و مرج می انجامد و در آن صورت ممکن است شرايطی مثل سومالی در ليبی حاکم شود و گروههای تندرو از اين هرج و مرج نهايت بهره برداری را خواهند کرد.»
در هر حال آينده تحولات در ليبی برای بسياری مبهم و ناروشن است کما اينکه هيلاری کلينتون وزير خارجه آمريکا نيز چند روز پيش گفت:« ما دقيقا نمی دانيم که نتيجه اين حوادث چه خواهد بود.»
تحليلگر « هافينگتون پست » در مقدمه مطلب خود با اشاره به حضور جنگجويان خارجی در خاک عراق می نويسد که در سال ۲۰۰۷ که ميزان تلفات نيروهای آمريکايی در جنگ عراق به اوج خود رسيده بود تعداد زيادی از اين حملات توسط نيروهای همفکر با شبکه القاعده انجام می شد که اعضای آن را شهروندان کشورهای مسلمان مثل سوريه ، عربستان سعودی، عمان ، الجزاير ، يمن و ليبی تشکيل می دادند.
به گفته گزارشگر « هافينگتون پست» براساس اسناد درونی شبکه القاعده که به دست سازمانهای امنيتی آمريکا افتاده است اگر تعداد اين جنگجويان خارجی را با جمعيت کشورهای مزبور مقايسه کنيم شمار افرادی که از مناطق شرقی ليبی به عراق می آمدند بيشتر از هر ملت مسلمان ديگری بوده است. اکنون همين مناطق شرقی ليبی مرکز شورشيان است که عليه حکومت قذافی می جنگند و دولت آمريکا نيز می خواهد از آنها حمايت کند.
طبق اسناد درونی القاعده در فاصله سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ تعداد کثيری از جوانان اهل کشورهای مسلمان وارد عراق شوند و از اين مجموعه تقريبا ۲۰ درصد اهل شهرها و روستاهای شرق ليبی بودند. اگر جمعيت کشورهای مسلمان را در نظر بگيريم تعداد افرادی که از شرق ليبی به عراق رفته بودند دو برابر درصد کسانی بود که از کشورهای ديگر برای جنگ با نيروهای آمريکايی به اين کشور می آمدند. به همين خاطر دستگاههای امنيتی آمريکا اين مورد را « سرازير شدن» جوانان ليبايی با هدف کشتن سربازان آمريکايی لقب داده بودند.
براساس آمارهای پنتاگون ، وزارت دفاع آمريکا در فاصله سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ حدود هزار و پانصد سرباز آمريکايی در خاک عراق کشته و بيش از دوازده هزار نفر به شدت زخمی شدند.
گزارشگر « هافينگتون پست » خاطر نشان می کند شکی نيست که در ماههای اخير شاهد قيام مردم کشورهای عربی عليه حکومت های استبدادی در اين کشورها هستيم و يکی از کانون های داغ اين جنبش مناطق شرقی ليبی است. ولی در عين حال يک نقطه تاريک و خطرناک در مورد اين منطقه را نبايد فراموش کرد که اين منطقه مرکز اصلی نفوذ و فعاليت گروهی اسلام گراست که وزارت خارجه آمريکا آن را در فهرست سازمان های تروريستی قرار داده است.
اين گروه در اواسط دهه ۱۹۹۵ توسط « مجاهدينی » که از افغانستان و جنگ با ارتش شوروی باز می گشتند تشکيل شده است. در سال ۱۹۹۶ اعضای اين گروه سعی کردند با حمله به خودروی حامل معمر قذافی وی را ترور کنند. پس از آن اين گروه از سوی دولت ليبی سرکوب شده و بسياری از اعضای آن مخفی و متواری شدند. ولی سازمان های اطلاعاتی آمريکا هنوز هم اين گروه را جزو شبکه گسترده القاعده در شمال آفريقا قلمداد می کنند.
«هافينگتون پست » به نقل از اسناد ديپلماتيک دولت آمريکا که توسط « ويکی ليکس» برملا شدها ست می نويسد که به اعتقاد ديپلمات های آمريکايی مناطق شرقی ليبی هنوز هم منطقه نفوذ گروههای تندرو اسلام گرا است و بسياری از جوانان ساکن اين مناطق به سادگی جذب فعاليت های خشونت آميز می شوند و در بسياری از مساجد به نفع « جهاد» تبليغ می شود.
مقامات دولت آمريکا تاکنون در مورد ترکيب و ماهيت نيروهای مخالف معمر قدافی که در شرق ليبی هستند اظهار نظری نکرده و دستگاههای امنيتی آمريکا نيز اطلاعات خود را در اين زمينه علنی نمی کنند. هر چند در بسياری از کشورهای عربی نيروهای اسلام گرا و حتی گروههای تندرو در صفوف اپوزيسيون حضور دارند ولی تفاوت در مورد شرقی ليبی اين است که اين گروههای تندرو ممکن است در ادامه بحران فعلی به قدرت اصلی حاکم در اين مناطق بدل شوند.
« هافينگتون پست » در پايان اين گزارش از قول « ياسر الشيمی» يک ديپلمات مصری که در آخرين روزهای حکومت حسنی مبارک به صفوف مخالفان پيوست می نويسد:« در صورت سقوط حکومت معمر قدافی به احتمال فراوان ليبی صحنه وقوع يک جنگ داخلی خواهد شد و اين شرايط زمينه را برای گسترش نفوذ گروههای تندرو فراهم خواهد کرد. بحران و جنگ داخلی طولانی مدت معمولا به هرج و مرج می انجامد و در آن صورت ممکن است شرايطی مثل سومالی در ليبی حاکم شود و گروههای تندرو از اين هرج و مرج نهايت بهره برداری را خواهند کرد.»
در هر حال آينده تحولات در ليبی برای بسياری مبهم و ناروشن است کما اينکه هيلاری کلينتون وزير خارجه آمريکا نيز چند روز پيش گفت:« ما دقيقا نمی دانيم که نتيجه اين حوادث چه خواهد بود.»
