شرایط نامساعد بهداشتی زندانهای جمهوری اسلامی و ابتلای زندانیان سیاسی به انواع بیماریها و معلولیتها

زندان در تعاریف روز آمد مکانی است که باید حداقل امکانات رفاهی و بهداشتی را اعم از جسمی و روحی در اختیار زندانی قرار دهد. زندان در فرهنگ حقوقی و بهداشتی ناظر بر زندان و بر پایه استانداردهای بین المللی و تاکید مکاتب نوین جرم شناسی، مکانی است که زندانی نباید از آن معلول و ناقض العضو خارج شود. در ایران در نقطه مقابل این عرف بین المللی عمل می شود و زندانیان سیاسی اعم از آنان که به دلایلی آزاد شده و در حبس خانگی به سر می برند و آنان که در زندان نگهداری می شوند، به بیماریهای جدی مبتلا شده و از میزان کارآیی آنان کاسته می شود. برای نمونه می توان منوچهر محمدی که از بیماری لثه و دندان رنج می برد، ناصر زرافشان که چند سال است انواع دردهای جسمی را تحمل می کند، عباس امیرانتظام که در وضعیت جسمی نامساعدی در حبس خانگی به سر می برد و سیامک پورزند که او نیز در حبس خانگی است، دچار معلولیت از ناحیه پا شده می توان اشاره کرد.