(rm) صدا | [ 5:43 mins ]
در پایان مذاکرات دو روزه فرستادگان جمهوری اسلامی و روسیه، سیدعلی حسینی تاش رئیس هیات مذاکراتی جمهوری اسلامی گفت: چشم انداز مثبتی برای گسترش همکاری های هسته ای دو کشور وجود دارد. وی افزود: ایران یک قدم هم از حقوق خود صرفنظر نخواهد کرد. سرگئی لاورف وزیر امور خارجه روسیه گفت: نتیجه قطعی مذاکرات مشخص نیست، اما از جمهوری اسلامی خواست غنی سازی اورانیوم را به حال تعلیق درآورد. الکسی آرباتوف، کارشناس سیاست خارجی روسیه در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: ایران به تولید سلاح هسته ای بسیار نزدیک است و به همین دلیل می خواهد به برنامه های پژوهشی ادامه دهد. امروز سه شنبه در پایان مذاکرات دو روزه جمهوری اسلامی و روسیه بر سر برنامه های غنی سازی اورانیوم ایران، هریک از طرفین با واکنشی متفاوت میز مذاکره را ترک کرد. یکی مذاکرات را هنوز بی نتیجه و دیگری آن را مثمر ثمر دانست. وزیر امور خارجه روسیه گفت: نمی خواهد در این عبارت شکست یا موفقیت را به کار برد و رئیس هیات مذاکراتی جمهوری اسلامی گفت: چشم انداز مثبتی برای گسترش همکاری های هسته ای طرفین وجود دارد.
فریبا مودت (رادیو فردا): امروز (سه شنبه) مقامات جمهوری اسلامی اظهار امیدواری کردند که مصالحه با روسیه بر سر غنی سازی اورانیوم مورد نیاز ایران، بحران جاری در مورد این مساله را از میان بردارد. سیدعلی حسینی تاش رئیس هیات مذاکراتی جمهوری اسلامی با روسیه گفت: چشم انداز مثبتی برای گسترش همکاری های هسته ای دو کشور وجود دارد.
اما علیرغم ابراز خوشبینی مقامات جمهوری اسلامی، سرگئی لاورف وزیر امور خارجه روسیه گفت: مایل نیست در مورد مذاکرات دو روزه ایران و روسیه عبارت شکست یا موفقیت را به کار برد، زیرا هنوز این مذاکرات نتیجه قطعی نداده اند، اما وی از ایران خواست غنی سازی اورانیوم را به حال تعلیق درآورد.
صدای سرگئی لاورف: تنها چیزی که می توانم تایید کنم این است که امیدوارم این تدارکات به نگاه داشتن روند اوضاع تحت مسئولیت آژانس بین المللی انجامد. برای حصول اطمینان خاطر مهم است که ایران برنامه غنی سازی خود را بار دیگر به حال تعلیق درآورد و به مذاکرات با کلیه طرفین ذینفع ادامه دهد، تا آنجا که به یک راه حل قابل قبول برای همه برسیم.
ف . م: و با توجه به این که آقای حسینی تاش امروز سه شنبه در ارتباط با تکنولوژی هسته ای ایران گفت: ایران یک قدم هم از حقوق خود صرفنظر نخواهد کرد، به نظر می رسد طرفین علیرغم تعارفات معمول، همچنان بر مواضع خود پافشاری می کنند و این سئوال مطرح می شود که در شرایط کنونی چه امکاناتی برای طرفین وجود دارد. این سئوالات را با الکسی آرباتوف، کارشناس سیاست خارجی روسیه و یکی از مقامات ارشد برنامه خلع سلاح هسته ای در مرکز بنیاد کارنگی مسکو در میان گذاشتم. وی گفت:
الکسی آرباتوف: فکر می کنم ایران همان بازی قدیمیش را ادامه می دهد و تا می تواند چانه می زند. تکنولوژی هسته ای ایران به تولید سلاح هسته ای بسیار نزدیک است و به همین دلیل ایران اینطور چانه می زند که حاضر است از غنی سازی در سطح صنعتی صرفنظر کند، اما می خواهد به برنامه های پژوهشی خود و نیز تولید محدود اورانیوم غنی شده ادامه دهد. اگر اینها به ایران داده نشود، جمهوری اسلامی برای چیزهای دیگری چانه خواهد زد.
ف . م: اما بسیاری از ناظران معتقدند که جمهوری اسلامی بار دیگر برای اجتناب از پرونده هسته ایش به شورای امنیت، در مورد پیشنهادات روسیه، واکنش های متناقض نشان می دهد تا بتواند به حداکثر وقت گذرانی کند و اگر این نظریه درست باشد این سئوال مطرح است که ادامه مذاکرات، مثلا مذاکرات هفته جاری در تهران میان مقامات جمهوری اسلامی و رئیس آژانس اتمی روسیه تا چه حد از اهمیت برخوردار است.
الکسی آرباتوف: من فکر می کنم موقعیت ایران و ارزیابی آنها به اعتماد میان آمریکا، اروپا، روسیه و چین بستگی دارد و نه جزئیات فنی. بنابراین اگر ایران احساس کند که جامعه بین المللی مصمم هستند این کشور موفق به دستیابی به غنی سازی گسترده اورانیوم نشود، ناچار به توقف آن خواهد شد، اما نه قبل از آن که ایران حس کند این اعتماد واقعی است. مساله پیچیده اینجا است که از نظر قانونی ادعای ایران برای غنی سازی تا حدی مقرون به منطق است، اما منطقه کشورهای مخالف با برنامه هسته ای ایران نه محدودا قانون، بلکه ارزیابی خطری است که از سوی حکومت جمهوری اسلامی متوجه دیگران است، زیرا این حکومتی است که می تواند از معاهده منع گسترش سلاح های اتمی خارج شود و عملا دست به تولید سلاح هسته ای بزند. همانطوری که کره شمالی دو سال پیش کرد.
ف. م: اما ایران تا کجا و چه زمانی می تواند به بازی خریدن فرصت ادامه دهد و بالاخره ره به کجا خواهد برد؟
الکسی آرباتف: اگر جمهوری اسلای حس کند قدرت های بزرگ جهان حقیقتا مصمم هستند اجازه ندهند ایران به برنامه های غنی سازیش ادامه دهد و این موضعی بسیار سخت است و جامعه بین الملل آماده است ایران را به شورای امنیت ارجاع کرده و در این مورد قطعنامه صادر کند و آن را تحریم کرده و احتمالا علیه این کشور به طرق نظامی متوسل شود، در آن صورت ایران بدون شک در این مورد امتیازاتی قائل خواهد، حداقل برای مدتی.
