(rm) صدا | [ 2:28 mins ]
بر پایه تازه ترین آمار، حجم نقدینگی در ایران در پایان سال 1384 خورشیدی نسبت به زمان مشابه سال پیش از آن بیش از سی و چهار در صد افزایش یافته و به نود و دو هزار میلیارد تومان رسیده است. رشد شتابان نقدینگی در ایران ریشه ای طولانی دارد، ولی طی چند سال اخیر با تزریق گسترده دلار های رو به افزایش نفتی در شریان های اقتصادی، آهنگی سریع تر یافته. بررسی های انجام گرفته از سوی روزنامه دنیای اقتصاد چاپ تهران نشان میدهد که «ذائقه سرمایه گذاران ایرانی به دلیل متغیر های روانی به شدت» دگرگون شده است. به نوشته این روزنامه، «خوشبینی و بدبینی به روند آتی تحولات در برنامه هسته ای ایران نقش به سزایی در سرمایه گذاری ها دارد». فریدون خاوند (رادیو فردا، پاریس): بر پایه تازه ترین آمار انتشار یافته از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی، حجم نقدینگی در ایران در پایان سال 1384 خورشیدی نسبت به زمان مشابه سال پیش از آن بیش از سی و چهار در صد افزایش یافته و به نود و دو هزار میلیارد تومان رسیده است.
نقدینگی پول و شبه پول را در بر می گیرد و یا، به عبارت ساده تر، پول نقدی که در اختیار مردم است به علاوه سپرده های بانکی که می توانند آسان و سریع به پول نقد بدل شوند. رشد شتابان نقدینگی در ایران ریشه ای طولانی دارد، ولی طی چند سال اخیر با تزریق گسترده دلار های رو به افزایش نفتی در شریان های اقتصادی، آهنگی سریع تر یافته. مهم ترین پیآمد این پدیده، بالا گرفتن تنش های تورمی است و نیز جا به جایی های سریع پول هایی که، در شرایط کنونی ایران، در جستجوی سرمایه گذاری های کم خطر با قابلیت نقد شوندگی سریع، از بازاری به بازار دیگر می شتابند.
پول ها به کجا میروند؟ این پرسشی است که روزنامه «دنیای اقتصاد» چاپ تهران در عنوان اصلی شماره امروز خود مطرح میکند. بررسی های انجام گرفته از سوی این روزنامه نشان میدهد که «ذائقه سرمایه گذاران ایرانی به دلیل متغیر های روانی به شدت» دگرگون شده است. «دنیای اقتصاد» می افزاید که اگر تاثیر خبر های مربوط به فعالیت های هسته ای و سایر پارامتر های سیاسی و روانی در فضای کسب و کار ایران وجود نداشت، مسیر حرکت سرمایه ها به آسانی قابل شناسایی بود. ولی اکنون وضع به گونه دیگری است، انتخاب سرمایه گذاران شفاف نیست و تعیین چشم انداز قطعی، غیر ممکن شده است.
«دنیای اقتصاد» سپس به بررسی دوازده بازار سرمایه پذیر ایران، از بورس گرفته تا ارز و مسکن و خود رو می پردازد و فرصت و خطر های آنها را بر می شمارد. حاصل آنکه، از دیدگاه همان روزنامه، «خوشبینی و بدبینی به روند آتی تحولات در برنامه هسته ای ایران نقش به سزایی در سرمایه گذاری ها دارد» و، در شرایط کنونی، سرمایه گذاران ایرانی، برای کاهش درجه خطر پذیری، ترجیح میدهند ترکیب دارایی های خود را متنوع تر کنند.
