(rm) صدا | [ 3:53 mins ]
اخيرا امام جمعه شيراز و نماينده ولي فقيه در استان فارس گفت: سلامت قوه قضاييه در آن است که قاضي آلت دست ضابط خود نباشد. امام جمعه شیراز بحث را ناتمام رها کرد، اما مگر طي اين هشت سال که از عمر مطبوعات اصلاح طلب مي گذرد، اصل و اساس انتقاد از قوه قضاييه توسط نويسندگان مطبوعات در همين دو فقره خلاصه نشده است، مگر صاحبنظراني که طعم سلول انفرادي و ضرب و شتم را چشيده اند، چه گفته بودند؟ اگر اين گوينده و ساير مقامات مرتبط با نهاد رهبري درصدد برآمده اند پاره اي از مشکلات قوه قضاييه را به گردن بگيرند، البته حرکت خوش عاقبتي است، به شرط آن که بحث را ناتمام رها نکنند. بخش تکميلي واقعيت اين است که کدام يک از شبکه هاي قدرت از چنان توان و اقتداري بهره مند هستند که رئيس قوه قضاييه را که خود منصوب مقام رهبري است تحت نفوذ داده اند. آيا نماينده ولي فقيه در استان فارس مانند قاضي که آلت دست ضابط مي شود و رئيس قوه قضاييه که زير نفوذ شبکه هاي قدرت مافيايي به عزل و نصب قضات مجبور مي شود، از همان شبکه ها نمي ترسد؟
