گفتار حقوقي: انرژي بر هم انباشه جوانان را بايد تخليه کرد، پيش از آنکه تبديل به انرژي ويرانگر شود

آنچه در مراسم چهارشنبه سوري 1383 اتفاق افتاد، يک زنگ خطر جدي بود. نمادي بود از آن خطرات غير منتظره که در کمين است و مي تواند يک جمعيت جوان را که گفته مي شود پوچ گرا و بي تفاوت شده است، به ناگهان تبديل به گلوله هاي آتش کند. فاصله پوچ گرايي و خشونت ورزي چندان نيست. بي جهت برخي از دوستداران حفظ ناهنجاري هاي موجود از اين که شنيده اند جوانان ايران پوچ گرا شده اند، به وجد آمده اند و فکر مي کنند در پناه پوچ گرايي جوانان مي توانند به همان شيوه هاي گذشته در اداره امور کشور ادامه دهند. جامعه اي با اين مشخصات و اين همه پيچيدگي از ظرفيت بالقوه براي خشونتگرايي برخوردار است. اينچنين مجموعه اي البته از ظرفيت بالايي براي حضور در اجتماعات به هر بهانه بهره مند است، آن را نمي شود با سرکوب اضافه کرد و آرام نگاه داشت. جامعه اي با مشخصات امروز ايران همانقدر که سرشار از استعداد و نبوغ و طراوت فکري است، بر منجلاب فساد سياسي، اقتصادي و انواع بحران هاي اجتماعي هم دست و پا مي زند. اينچنين جامعه اي محتاج مراقبت است، به مديراني نياز دارد که درجات آسيب پذيري، تحريک پذيري و نيازمندي هاي متنوع آن را بشناسند. جامعه اي که ديگر نمي توان آن را با سرکوب آرام نگاه داشت، به صد زبان مي گويد رفاه، اشتغال، تامين اجتماعي، تفريح، هزينه تحصيل، امنيت و آزادي هاي اجتماعي مي خواهد.