سرنوشت مطبوعات ايران پيش از انقلاب 57 و بعد از آن

امروز 13 ارديبهشت ماه برابر با سوم ماه مي روز جهاني مطبوعات است. مطبوعات ايران، حتي مجموعه هايي كه كاملا از حكومت شاه تغذيه مي كردند و در پناه حمايت هاي مادي و معنوي آن بودند، به محض به ضعف گراييدن حكومت مركزي در سال 57 پرچمدار انقلابيون شدند و به گزارش رفتار انقلابي مردم پرداختند. آنها به جبران سالها سكوت كه بعد از 28 مرداد 1332 به آنها تحميل شده بود، افشاگري و هيجان سازي را وجهه همت خود قرار دادند. به فرمان رهبر انقلاب در يك موقعيت زماني خاص مطبوعات دعوت به اعتصاب شدند. انقلاب پيروز شد و تا مدتها مطبوعات بي ترس از سانسور به كار خود ادامه مي دادند و به تدريج داشتند از هيجانات دور مي شدند و وارد بحث هاي اساسي و تحليل هاي مرتبط با آزادي ها و اشكال حكومتي مي شدند. روزنامه آيندگان درباره آنچه انقلاب را به بيراهه مي برد اطلاع رساني مي كرد. حكومت برآمده از انقلاب، نهادهاي سركوب را به سرعت شكل داد و دستجاتي مرتبط با افراطيون ديني انقلابي با اتكا به پول و قدرت مراكز سياسي سازماندهي شدند. اين دستجات به بهانه دفاع از ارزش هاي انقلابي و اسلامي به دفاتر مطبوعات حمله بردند و ضمن به هم ريختن اجتماعاتي كه براي حمايت از آزادي مطبوعات تشكيل مي شود، موجبات تعطيلي مطبوعات را فراهم مي ساختند.