(rm) صدا | [ 3:23 mins ]
صد و هشتاد دانشجو از دانشگاه های تهران، الزهرا، شهید بهشتی و علامه در بیانیه ای نسبت به دشواری های جاری و آتی کشور به ویژه در عرصه اقتصادی، ابراز نگرانی کردند. این دانشجویان فراهم آوردن «ثبات سیاسی و اقتصادی»، «در پیش گرفتن مشی اعتدال»، «تعامل با دنیا» در عرصه سیاسی و «آزاد سازی» در عرصه اقتصادی را راه پایان دادن به دشواری های اقتصادی کشور می دانند. بیانیه می افزاید «تصديگري گسترده دولت و وابستگي آن به نفت علاوه بر ناكارآمد نمودن دستگاههاي دولتي، فعاليت بخش خصوصي را محدود و قدرت تحرك و توليد در اقتصاد را بسيار ضعيف و ناچيز كرده است.» صد و هشتاد دانشجوی اقتصاد دانشگاه های ایران در بیانیه ای می گویند که برای پایان دادن به دشواری های اقتصادی کشور راهی نیست جز فراهم آوردن ثبات، در پیش گرفتن مشی اعتدال، تعامل با جهان و آزاد سازی اقتصادی.
فریدون خاوند (رادیو فردا، پاریس): در آستانه انتخابات ریاست جمهوری اسلامی، دانشجویان اقتصاد دانشگاه های ایران نیز، برای تاثیر گذاری بر تحولات آتی کشور، به شیوه خود به میدان آمده اند.
در بیانیه ای که متن کامل آن بامداد امروز در روزنامه «دنیای اقتصاد» چاپ تهران انتشار یافت، صد و هشتاد دانشجو از دانشگاه های تهران، الزهرا، شهید بهشتی و علامه ضمن ابراز نگرانی عمیق خود نسبت به دشواری های جاری و آتی کشور به ویژه در عرصه اقتصادی، میگویند که «تولید ناخالص و درآمد ملی فعلی ما از اقتصادی ضعیف و کوچک حکایت دارد که هیچ تناسبی با ثروت ها و ظرفیت های عظیم موجود کشور ندارد.» همان بیانیه می افزاید که « تصديگري گسترده دولت و وابستگي آن به نفت علاوه بر ناكارآمد نمودن دستگاههاي دولتي، فعاليت بخش خصوصي را محدود و قدرت تحرك و توليد در اقتصاد را بسيار ضعيف و ناچيز كرده است.»
دانشجویان اقتصاد که بیانیه را امضا کرده اند، اشتغال را «متغیری بحرانی» توصیف میکنند که «نه تنها به سوی بهبود نمی رود، بلکه با تداوم وضعیت کنونی در آینده ای نزدیک، به گفته آنها، در تنگنایی سخت قرار خواهیم گرفت». ریشه اصلی دشواری های اقتصادی ایران، از دیدگاه نویسندگان بیانیه، کمبود سرمایه گذاری است. همان بیانیه سرمایه گذاری را «حلقه مفقوده» و «بيثباتترين» و «حساسترين» متغير اقتصادي ایران توصیف میکند که «تحتتاثير كوچكترين تا بزرگترين عوامل اقتصادي و عليالخصوص سياسي قرار گرفته است». برای جذب سرمایه های داخلی و خارجی نیز، باز هم به نوشته همان بیانیه، راهی نیست جز فراهم آوردن «ثبات سیاسی و اقتصادی»، «در پیش گرفتن مشی اعتدال»، «تعامل با دنیا» در عرصه سیاسی و «آزاد سازی» در عرصه اقتصادی.
صد وهشتاد دانشجوی امضا کننده بیانیه می پرسند که «آزمون و خطاهاي پرهزينه و ضرر در اقتصاد ایران تا كي ادامه خواهد يافت؟» پاسخ آنها چنین است : «نميتوان با بياعتنايي به «تجربه بشري» در راه رشد و پيشرفت، معطل گذاشتن اصول آزمون شده علم اقتصاد و روي آوردن به راهكارهاي مقطعي و كوتاهنگر به جاي تغييرات بنيادين و ناگزير، وعدههايي دور دست به مردم داد».
