(rm) صدا | [ 7:12 mins ]
خانم شیرین عبادی برنده جایزه صلح نوبل در سخنرانی اخیر خود در دانشگاه ارواین در جنوب کالیفرنیا، به تاثیر حکومتهای استبدادی در وضعیت مغشوش خاورمیانه و شرایط نامساعد حقوق بشر در ایران پرداخت. وی وجود دموکراسی را یگانه راه حل تغییر شرایط موجود در خاورمیانه دانست. دانشگاه ارواین که از چند سال پیش با تاسیس یک بخش پژوهشی به راهیابی علمی برای ایجاد و توسعه صلح از طریق همیاری شهروندها در سراسر جهان پرداخته و در سه سال گذشته به شخصیتهایی که در راه ایجاد صلح در جهان کوشیده اند، جوایزی به نام جایزه صلح سازی شهروندی اهدا کرده است. امسال این جایزه به خانم شیرین عبادی تعلق گرفت. دو دریافت کننده قبلی این جایزه، میخائیل گورباچف رهبر شوروی سابق و دالای لاما رهبر تبعیدی کشور تبت بودند. در این برنامه فیلمی از زندگی و فعالیتهای خانم عبادی به نمایش درآمد. فیروزه خطیبی (رادیوفردا): خانم شیرین عبادی در یک نطق پرشور در دانشگاه ایرواین، جنوب کالیفرنیا، سالم ترین شیوه ارتباط میان ایران و آمریکا را ارتباط فرهنگی خواند و سفرای واقعی مردم ایران در آمریکا را اساتید و دانشجویان ایرانی دانست. خانم عبادی، سخنان خود را با موضوع صلح جهانی و شرایط خاورمیانه که دستخوش آشوب است و مردم بیگناه آن در آتش جنگ می سوزند، آغاز کرد و گفت به عنوان یک مسلمان دو عامل عمده را باعث ایجاد این مسائل می دانم. یکی از این دو عامل بنا به گفته خانم عبادی، فقدان دمکراسی است که نقش اساسی در ایجاد استبداد و اغتشاش در این منطقه دارد.
شیرین عبادی: متاسفانه اغلب کشورهای اسلامی این منطقه از جهان بنا به دلایل تاریخی از دمکراسی پیشرفته محروم هستند و همین امر باعث می شود که بین مردم و حکومت ها فاصله بیافتد. فاصله گرفتن مردم از حکومت نیز همین گونه است. مردمی که گرسنه هستند. مردمی که از آزادی های شخصی برخوردار نبودند، مردمی که آزادی عقیده و بیان ندارند، مردمی که بدون داشتن روابط نمی توانند شغلی مناسب تحصیلات و توانائی های خود بیابند، مردمی که جوان شان در زندانها به سر می برند و دریک کلام مردم جامعه استبداد زده، چه استبداد دینی و چه استبداد سیاسی، نمی توانند و نمی خواهند پشتیبان حکومت های خود باشند.
ف.خ.: سخنانی هشدار گونه که به نظر می رسید مخاطبان آن سردمداران حکومت های استبدادگرا و بنیادگرای اسلامی در منطقه هستند.
شیرین عبادی: برخی از این حکومت ها برای توجیه نظرهای خود به واژه هائی چون دمکراسی اسلامی یا حقوق بشر اسلامی استناد می کنند. حال آنکه دمکراسی معنا و مفهوم واحدی دارد و در شرق و غرب یکسان است و اسلامی و مسیحی هم ندارد. (تشویق حضار) چنین حکومت هائی هر انتقادی که به عملکرد دستگاه های دولتی وارد شود مساوی با انتقاد به مذهب دانسته و مخالفین خود را مرتد و واجب القتل معرفی می کنند. آنان انتقاد دارند که چون خاستگاه دمکراسی و حقوق بشر از غرب بوده، بنابراین قابلیت انطباق با فرهنگ شرقی خصوصا اسلامی را ندارد. آنان آزادیخواهان ملی را طرفدار غرب و خائن خطاب می کنند و پاداش چنین اتهامی زندان است. خوشبختانه جبهه واحدی از روشنفکران مسلمان که صرفنظر از مرزبندی های سیاسی تشکیل شده، نوید رهائی مسلمانان است. این جبهه واحد نامی ندارد. بدون رهبر است. اداره مرکزی و شعبی ندارد و جایگاه آن در قلب هر مسلمانی است که تام تحمل ستم را نداشته و حاضر نیست هر سخن باطلی را به نام مذهب قبول کند. (تشویق حضار).
