بیلی باب تورنتون در فیلم «تیم برز بد خبر» Bad News Bears: نگاهی به فرهنگ موفقیت

فیلم «تیم بدخبر برز، یا برهای بدخبر» Bad News Bears که این هفته بر پرده سینماهای آمریکا آمد، داستان یک تیم بی‌س‌بال Baseball بچه‌هاست در لیگ کهتر، با شرکت بیلی‌باب تورنتون، در نقش یک مربی بد دهن، با زبانی پرکنایه ولی خنده آور، که بعضی منتقدها آن را انتقادی از فرهنگ امروز می‌بینند که در آن موفقیت به هر قیمت روا دانسته می‌شود. این فیلم که جمعه گذشته در سراسر آمریکا افتتاح شد، جدید ترین کار هنرمند برجسته سینمای متفاوت آقای ریچارد لنکلتر است که در کار خود گرایش به تجربه با شخصیت های غیرمتعارف را حفظ کرده است. بهنام ناطقی (رادیو فردا، نیویورک): در فیلم «برهای بدخبر» Bad News Bears آقای بیلی باب تورنتون، هنرمند برجسته هالیوود، نقش مربی بی‌س‌بال بخت برگشته و دلزده‌ای را بر عهده دارد که تیم. او سرانجام موفق می‌شود از لیگ کهتر به لیگ برتر راه پیدا کند، اما فقط برای یک مسابقه. فیلم Bad News Bears جدیدترین اثر کارگردان مبتکر و نسبتا جوان سینمای غیرمتعارف آمریکاست: آقای ریچارد لینکلترRichard Linklater، که در حرفه درخشان خود در 12 سال اخیر، بی‌پروائی خود را در تجربه کردن رها نکرد. در ایفای نقش مربی بی‌س‌بال، بیلی‌باب تورنتون Billy Bob Thornton دو نقشی که در دو فیلم به یادماندنی اخیر بازی کرد، با هم مخلوط می‌کند. در فیلم بابانوئل بد Bad Santa بیلی‌باب، دائم‌الخمر بزهکاری بود با یک لبه عصبانی و دلی انسانی، در فیلم نورافکن‌های شنبه شب، Saturday Night Lights بیلی‌باب تورنتون نقش مربی تیم فوتبال دبیرستان را بازی می‌کرد که از همه طرف زیر فشار است که تیم‌اش برنده شود. اینجا، در فیلم Bad News Bears بیلی‌باب، از ترکیب آن دو شخصیت، شخصیت جدیدی آفریده. این شخصیت، بازیکن حرفه‌ای سابق بی‌س‌بال است که تبدیل شده است به مربی بخت برگشته و بیزار از خود، دائم‌الخمر و مغموم، با زبانی نیشدار. به خاطر یک حکم دادگاه، مربی گیر تیمی افتاده است از بچه‌های ناجور، انواع اقلیت‌های قومی و غیر قومی آمریکا، هندی و سیاه و مکزیکی، همراه با یک کوچک‌اندام و یک علیل روی صندلی چرخدار. تنها وجه مشترک این بچه‌ها، ناتوانی‌شان در بازی‌ بی‌س بال است، که البته، چنانکه معمول داستان اینگونه فیلم‌هاست، فرودست بهتر می‌شود و فرادست را می‌گیرد، اما نه به صورت متعارف. منتقد شیکاگو سان‌تایمز آقای راجر ایبرت، در این کمدی ورزشی نوجوانان، بازتابی انتقادی از مفهوم جدید موفقیت در آمریکا را می‌بیند، و می‌نویسد این فیلم می‌خواهد بگوید اگر روزی جوانمردی و رفتار منصفانه بخشی از موفقیت بود، حالا بهای موفقیت دروغگوئی و حقه‌بازی و سرقت است، و دلیلش هم محاکمات اخیر روسای شرکتهای عظیم به اتهام بالاکشیدن یا حیف و میل میلیاردها دلار. منتقد نیویورک تایمز خانم مانولا درگیس می‌نویسد همین که کارگردان ریچارد لینکلتر موفق می‌شود پرچم دیوانگی را جلوی فرهنگ پیروزی‌گرای ما تکان بدهد، زیباست. فیلم برهای بدخبر Bad News Bears بازسازی فیلمی است به همین نام که در سال 1976 با شرکت والتر ماتائو ساخته شد. خانم درگیس می‌نویسد منتقدها گاهی بیخودی از این سنت هالیوود در دوباره سازی فیلم‌ها انتقاد می‌کنند اما تنها چیز قابل انتقاد، بدفیلم‌ساختن است، اعم از دوباره‌سازی یا نوسازی، و یادآور می‌شود که غیر از خط کلی قصه، فیلمی که لینکلتر ساخته با اثر قبلی تفاوت‌های اساسی دارد. منتقد کریستین ساینس مانیتور درس اخلاقی فیلم را در این می‌بیند که اشخاص را نمی‌توان از روی ظاهرشان قضاوت کرد زیرا ظاهر مربی واخورده و بددهن، و بچه‌های غیرقابل کنترل همه داستان نیست. منتقد واشنگتن پست، آقای دسن تامپسون، یکی از جذابیت‌های فیلم Bad News Bears یا «برهای بدخبر» را در بددهنی شخصیت مربی می‌داند و می‌گوید این از آن فیلم‌های بی‌س‌بالی نیست که به خاطر آنچه در میدان می‌گذرد، تماشایش کنیم، بلکه کنار زمین می‌ایستیم که همه گوش و کنایه‌های مستانه‌ای که به زبان این مربی ترش‌دهان می‌آید، بشنویم.