آدم معمولی: نخستین آلبوم گروه راک زیرزمینی «کیوسک» تهران در کانادا منتشر شد

آلبومی که از کار یک گروه زیرزمینی در داخل ایران بنام کیوسک به همت چند موسیقیدان در کانادا میکس و منتشر شده برای کسانی که از طریق اینترنت و چند برنامه رادیویی با آن آشنا شدند شوق انگیز بود. زیرا برخلاف اغلب ترانه های موسیقی پاپ آرش سازنده آلبوم آدم معمولی در کار خود از زندگی می گوید. این آلبوم شامل 9 ترانه است که بروی موسیقی ملهم از بلوز راک سوار شده است. اما این پروژه ای «پست مدرن» است بیشتر شبیه کارهای هنرمند آمریکائی Beck، نوعی rap است بدون هیپ هاپ. بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): نخستين آلبوم گروه زيرزميني که خود را «کيوسک» نام گذاشته، شامل 9 ترانه است با صدا و شعر آرش، که روي موسيقي‌اي ملهم از موسيقي بلوز راک سوار شده‌اند. نخستين ترانه، به نام «روزمرگی» بر روی نغمه‌هاي امساک‌آميز گيتار سبک ادبي خاص ترانه‌سرائی آرش، و اجراي آرام و با طمانينه او را تثبيت مي‌کند که بدون عجله و تقريبا بدون فراز و نشيب ادا مي‌شود. ترانه روزمرگي البوم «آدم معمولي» از گروه کياسک، هر چند سازبندي خود را از بلوز راک، يا داک دلتاي آمريکا به وام ستانده است، و سبک گيتار و خواندن گروه Dire Straits را به خصوص در ترانه Sultan of Swings تقليد مي‌کند، اما آدم معمولي پروژه پيچيده‌تري است که از يکسو بازتاب شرايط حاکم بر توليد موسيقي در ميان خط قرمزها و ممنوعيت‌هاي داخل کشور است و از سوي ديگر، بازتاب امکانات فوق‌العاده‌اي است که نرم‌افزارهاي جديد و امکان رد وبدل کردن track ها يا لايه‌هاي ضبط شده از طريق اينترنت، فراهم مي‌کند. هرچند که آرش در مصاحبه‌اي گفت بعضي از قسمت‌هاي ضبط شده اين آلبوم در کيف مسافري از ايران به کانادا منتقل شد تا در آنجا میکس شود. اين کار در ظاهر، در راک ريشه‌اي يا راک دلتا يا راک جنوبي آمريکا ريشه دارد، و يک منتقد موسيقي در سايت اينترنتي ايرانين دات کام، آقاي بهروز بهمني آن را به يک آلبوم بلوز راک با شعر ايراني تعبير کرده است، اما اين آلبوم، بيشتر از آنکه يک پروژه ملهم از روتز راک roots rock باشد، يک کار پست مدرن است به سبک هنرمند ديگر آمريکائي آقاي Beck که در آلبوم‌هاي خود از ژانرها و سبک‌هاي مختلف موسيقي وام مي‌گيرد تا اشعار يا کلمات خود را روي آنها سوار کند. نوعي rap بدون هيپ‌هاپ، به خصوص که آرش مثل Beck اصرار و ادعائي در خوانندگي ندارد اما به عنوان يک رپر، اجراي موثري دارد، با مکث‌ها و تاکيدهاي دراماتيک. آرش زبان رسمي، زبان اداري، و واژگان جاري در روزنامه‌ها و راديوهاي خبري را به کار در ترانه‌ صبح شد، با کوردهاي گيتار یاد آور موسیقی مشهور فیلم Shaft آقای آرش، اصطلاح‌هائي را رديف کرده است که مدام در روزنامه‌ها و راديوها به گوش مي‌رسند. گروه کيوسک، که به قول آقاي آرش، همکاران آن را از دوران کودکي مي‌شناسد و جمع نامشخص و مدام در تغييري را در بر مي‌گيرند، با نخستين آلبوم خود آدم معمولي، کار بي‌ادعائي ارائه مي‌دهد که برازنده لحن بي‌حوصله و دلزده خواننده است و از فضائي دم مي‌زند که به خاطر محدوديت‌ها و ممنوعيت‌ها و خطوط قرمز، آدم معمولي بودن خودش قهرماني است. ترانه زورباي ملايري، با استفاده از نغمه آشناي زورباي يوناني، تنها ترانه‌اي است در آلبوم آدم معمولي که در آن آقاي آرش دست خود را در نوشتن قافيه‌هاي شاعرانه مي‌آزمايد، اما خيلي زود مچ خود را مي‌گيرد و به توخالي بودن تعبيرهاي شاعرانه اذعان مي‌کند اما در اين ترانه، ضرباهنگ، برخلاف جهت شعر، حرکت مي‌کند، و ترانه به رقصي تبديل مي‌شود روي قبر. آقاي آرش، با طنز دلخسته‌اي به نوميدي‌ها و پوچي‌ زندگي امروز در ايران نگاه مي‌کند، ولي در ترانه آدم معمولي، مثل ديگر ترانه‌هاي اين آلبوم، آگاهانه شوخي و طنز گزنده خود را زير لفافه سادگي و تواضعي که در صدا و موسيقي آن است، مي‌آميزد. اين ترانه هم باز از نظر مفهوم و طرزتلقي، بيشتر ياد آور من بازنده هستم I Am a Loser از آقاي بک است که مثل ترانه آدم معمولي، تلاش براي دستيابي به اهداف واهي جامعه مصرفي، مورد تمسخر قرار گرفته است.