(rm) صدا | [ 9:58 mins ]
در برنامه هفتگی «مجله مجله ها» که اختصاص به مرور جهان رنگین مجلات در ایران وآمریکا دارد، ابتدا چند مطلب کوتاه پخش میشود از جمله در باره شماره های سنگین و پر آگهی مجلات مد و زیبائی آمریکا که هر کدام چند کیلو وزن دارند، انتشار «ووگ» مردان، مصاحبه هدیه تهرانی با یک نشریه تهرانی و گزارش یک نشریه آمریکائی در باره تلاش جمهوریخواهان برای به چالش گرفتن غلبه دمکرات ها بر فضاهای دانشگاهی در آمریکا ازهارپرز. سپس خلاصه ای پخش می شود از مقاله مجله «گزارش» در باره تبدیل جناح ها به حزب ها در ایران و و همچنین گزارش مفصل مجله «نیویورک» در باره فعالیت های جهانی بنیاد بیل کلینتون، رئیس جمهوری سابق آمریکا. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): امروز در مجله مجلهها از رادیوفردا، خلاصهای داریم از یک تحلیل در مجله «گزارش» در باره تبدیل جناحهای سیاسی ایران به حزب، و همچنین، گزارشی از مجله «نیویورک»، در باره برنامههای عریض و طویل بیل کلینتون، رئیس جمهوری سابق آمریکا برای مبارزه با ایدز، فقر، فساد و گرمایش زمین در سراسر دنیا، ولی قبل از آن، چند مطلب کوتاه با همکارم مهدیه جاوید.
مهدیه جاوید (رادیو فردا): برای خرید چند تا مجله مد وزیبائی این ماه در آمریکا خریداران باید حتما چرخ دستی یا وانت همراه خود ببرند برای اینکه هرکدام از این مجلهها، سه چهارکیلو وزن دارند. شماره سپتامبر مجله ووگ که 800 صفحه است، خانم سارا جسیکا پارکر هنرپیشه سریال Sex and the City را روی جلد دارد و مطالب اصلی این مجله پر آگهی تازه از صفحه 200 شروع میشود. مجله W که قطع آن هم بزرگ است، این ماه د ر 600 صفحه یبرون آمده با عکسی روی جلد از ستاره فیلم اسپایدرمن خانم Kristin Dunst و مجله Vanity Fair آنهم در بیش از 600 صفحه، ستاره سینما و تلویزیون خانم جنیفر انیستون Jennifer Aniston را روی جلد دارد با داستان طلاقش از Brad Pitt. پستچیهائی که این مجلات را در خانهها میآورند، احتمالا به زودی با کمر درد بستری خواهند شد.
ب.ن.: مجله مد و زیبائی Vogue که در روایتهای مختلف و به زبانهای مختلف متنشر میشود، این ماه در آمریکا برای اولین بار یک روایت برای مردان منتشر میکند که روی جلد آن تصویری است از خوشتیپترین مرد عالم، جرج کلونی، در یک پالتوی شتری رنگ.
م.ج.: مجله بیدار، به نقل از روزیتا غفاری بازیگر تلویزیون مینویسد تلویزیون باید با مصرف قرص اکستسی در میان جوانان مقابله کند. شخصیت داود در سریال پرطرفدار پابرچین در سری جدید این سریال، فروشنده اکستسی است.
ب.ن.: مجله وزین Harper’s در مقاله مفصلی را این ماه به تلاش جمهوریخواهان در آمریکا اختصاص داده است برای فتح سنگرهای دانشگاهی. هارپرز مینویسد جمهوریخواهان که هر سه قوه را در دولت فدرال و خیلی از دولتهای محلی در اختیار دارند، حالا تلاش میکنند برتری سنتی دمکراتها و لیبرالهای آمریکائی بر دانشگاهها را به چالش بگیرند و گروههای محافظهکار 35 میلیون دلار بودجه گذاشتهاند که به دانشجوهای دست راستی که میخواهند به تبعیض سیاسی در دانشگاهها خاتمه دهند، برای طرح دعاوی در دادگاهها کمک کنند.
م.ج.: مسعود مهاجر در یک مقاله 18 صفحهای در آخرین شماره ماهنامه پیام دریا مینویسد ترانزیت میتواند بعد از نفت بزرگترین محل درآمد ایران باشد. وی مینویسد ناامنی جادهها در ایران یکی از عواملی است که باعث میشود صاحبان کالا ترجیح بدهند برای عبور دادن کالاهای خود از ایران از راه آهن استفاده کنند که باعث شد به تاسیس خط آهن بافق مشهد سرعت بیشتری داده شود.
ب.ن.: مجله پرخواننده «سپیدار» در ویژهنامهای به نام « رازهای زندگی خانوادگی ستارگان» مصاحبهای چاپ کرده با ستاره سینما خانم هدیه تهرانی، که میگوید در سینما خود را شاگرد ناصر تقوائی میداند و مثل زنان همسن خود به شوهر و بچه فکر میکند، و مغازه عتیقهفروشی خود را رها کرده و به کار دکوراسیون داخلی و نظارت بر تعمیر اشیاء عتیقه مشغول است.
حالا همکارم مهدیه جاوید، خلاصهای دارد از یک گزارش در باره تغییر جناحها به حزبها در فضای سیاسی ایران، به نقل از مجله گزارش.
م.ج.: مجله از توقیف آزاد شده «گزارش» که به صورت ماهانه پیرامون اخبار داخلی و داخلی تحلیل هایی منتشر می کند در شماره مرداد ماه در یادداشتی تحلیلی به قلم «شهراد اثنی عشری،» روزنامه نگار و کارشناس علوم سیاسی و بینالمللی، به مسئله ی فروپاشی جناح ها و جابجایی در قدرت پرداخته است.
وی مینویسد شکلگیری جناحبندیهای سیاسی در ایران و گسترش فعالیت در لایه های مدیریتی و حکومتی که پس از انقلاب رخ داده بود، به تدریج در گذر زمان، به ویژه انتخابات هفتم مجلس شورای اسلامی و سپس نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی، در حال تغییر مفاهیم و کارکرد اصلی خود است.
در ادامه ی متن می خوانیم که تا پیش از برکناری ابوالحسن بنی صدر در سال 1360، جناح های سیاسی عمدتا در دو گروه «اسلامی» و «ملی» فعالیت میکردند اما پس از برکناری بنی صدر، جریان های مشهور به «چپ» و «راست» در درون نظام جمهوری اسلامی شکل گرفتند که از سال 1361 به تدریج این جناحبندیها به دولت و مجلس نیز سرایت کرد.
بحران اقتصادی سال های 65 تا 67، پایان جنگ، بازسازی کشور، خصوصی سازی و طرح مسائل جدید فرهنگی و سیاسی، در کنار امور اقتصادی، از جمله عواملی بودند که زمینه ساز شکلگیری جناحهای جدیدی شدند.
سپس او می افزاید : اگر چه جناح ها بر خلاف احزاب، دارای اساسنامه، مرامنامه و برنامه عملی مدون نیستند و نمیتوانند کادر سازی کنند، امابه صورت یک طیف فکری عمل کرده و خود را فراتر از حزب میبینند و دارای مواضع یکپارچهای هم نیستند.
جناح ها به دلیل نداشتن کادر و برنامه لازم برای اداره کشور، بیش از آن که مانند احزاب دنبال کسب قدرت باشند، در پی تاثیر گذاری بر سیاسیها هستند، در حالی که تشکلها و احزاب ارتباط تشکیلاتی دارند و مواضع آنها نسبت به جناحها از ثبات بیشتری برخوردار است.
شهراد اثنی عشری انشعاب در مجمع روحانیون مبارز و تشکیل احزاب جدید از بدنه جناح اصولگرا را حاکی از پایان حیات سیاسی جناحها و آغاز دور تازه ای از جابجایی در قدرت می داند و می نویسد با توجه به عملکرد جداییطلبانه گروه ها و تشکل های سیاسی عضو هر دو جناح عمده کشور به نظر میرسد دیگر زمان حاکمیت و تاثیر گذاری جناح ها بر معادلات قدرت در حال اتمام است و این تقش را به تدریج احزاب و گروه های جوان و در واقع نسل دوم دارند بر عهده می گیرند.
تقسیم حاکمیت نظام به دو گروه راست یا چپ دیگر کاربرد موثری ندارد، زیرا در هر دو گروه افرادی حضور دارند که اعمال و دیدگاههای آنها، در قالب یک جناح خاص نمیگنجد.
این تحلیل گر اوضاع سیاسی همچنین درباره ی وضعیت کنونی می نویسد در چنین وضعیتی به نظر می رسد صاحبان و رهبران جناح ها باید با تجدید نظر در تفکر و خط مشی خود و نیز همگام با مدیران دیگر، به تغییر و تحولات خواسته یا ناخواسته تن دهند و اقدام به جذب نیرو هایی جوان کنند.
بیل کلینتون رئیس جمهوری آمریکا در مصاحبه مفصلی با مجله هفتگی نیویورک در باره فعالیت بنیاد عظیمی میگوید که با بیش از 300 کارمند برای کمک به بیماران مبتلا به ایدز در کشورهای آفریقائی و سایر نقاط دنیا دائر کرده است.
بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): ماه آینده ، همزمان با گردهمائی سران جهان در مجمع عمومی سازمان ملل، در گوشه دیگری از شهر نیویورک آقای بیل کلینتون، رئیس جمهوری سابق آمریکا کنفرانسی برگزار میکند به نام «ابتکار جهانی کلینتون» Clinton World Initiative که سران کشورها وشرکتها و همچنین ستارگان سینما و هنر، از سونیا گاندی و جرج سوروس گرفته تا روپرت مرداک و کوفی عنان، هر یک با پرداخت 15 هزار دلار در آن حضور پیدا میکنند، با هدف اینکه تعهدی امضا کنند که به سهم خود کاری برای بهبود جهان انجام دهند. مجله هفتگی نیویورک، که مثل همه نیویورکیها به داشتن آقای کلینتون و همسرش خانم هیلاری در این شهر میبالد، به این مناسب صفحات متعددی را به گزارشی خواندنی شامل مصاحبه و سفرنامه و تحقیق اختصاص داده است در باره فعالیتهای مختلفی که بیل کلینتون 59 ساله پنج سال بعد از ترک کاخ سفید، برای بهتر کردن جهان در نظر دارد انجام بدهد.
مطلب پر است از فهرست موفقیتها، ودر کنار آن، بلندپروازیها، و از این شاخه به آن شاخه پریدنهای مرد هوشمند و زیرک و دوست داشتنیای که به قول نویسنده این مجله و خیلی از کارشناسان سیاست، نه تنها میتواند دوباره در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بر هر کسی پیروز شود بلکه اگر در جهان انتخابات وجود داشت، به راحتی میتوانست به مقام رئیس جمهوری جهان انتخاب شود و مجله نیویورک مینویسد برنامهای که آقای کلینتون برای بنیاد خود و کنفرانس ابتکار جهانی کلینتون چیده است، بی شباهت به ریاست جهان نیست.
در حال حاضر، اولویت بنیاد کلینتون، مبارزه با بیماری ایدز است، به خصوص در آفریقا، آسیا و اقیانوسیه. طی سه سال گذشته، این بنیاد موفق شده است به 170 هزار مبتلا به ایدز، دواهای ضد ویروس برساند. با توجه به آمار میلیونها مبتلا به ایدز، این رقم 170 هزار رقم ناچیزی جلوه میکند، اما اهمیت آن وقتی معلوم میشود که بدانیم این گروه دریافت کننده دارو، یک پنجم کل بیمارانی را تشکیل میدهند که در کشورهای فقیر به صورتی از این داروها میگیرند، یعنی از هر پنج بیمار تحت درمان، یکی را بنیاد کلینتون دارو میرساند.
خبرنگار نیویورک که همراه کلینتون در سفری برای مبارزه با ایدز به دور آفریقا همراه شده است، مینویسد کلینتون محبوبترین آمریکائی جهان است و هر جا میرفت، از شهرهای عمده گرفته تا نقاط دورافتاده، جائی نبود که حضورش رفت و آمد زندگی عادی را مختل نکند.
اما کلینتون که به تازگی همراه با پرزیدنت بوش پدر به مناطق سونامیزده آسیا سفر کرد و ریاست کمکرسانی به آنها را عهده دار است، علاوه بر مبارزه با ایدز، اهداف دیگری را نیز دنبال میکند که فهرستی گیجکننده است از مصائب دنیا، کمک به کودکان مراکز فقیرنشین شهرها، مبارزه با گرمایش زمین، تلاش برای جلوگیری از چاقی زودرس در کودکان، مبارزه با فقر از طریق برنامههای توانبخشی، و پیشبرد صلح، تنها معدودی از اهداف گوناگون بنیاد کلنیتون هستند.
کلینتون درمصاحبه با مجله نیویورک میگوید اگر ریاست جمهوری او شش ماه بیشتر طول میکشید، میتوانست صلح خاورمیانه را میسر سازد، زیرا معتقد است راهش را پیدا کرده بود که یاسر عرفات را به موافقت با صلح وادار کند.