(rm) صدا | [ 3:40 mins ]
رئيس جمهوري اسلامي در جریان پیکار انتخاباتی، برنامه مشخصی را در عرصه اقتصادی پیشنهاد نکرد و با شعار هایی کلی به پیروزی رسید. حیاتی ترین نیاز ایران، در وضعیت کنونی، فراهم آوردن فضای اطمینان برای به حرکت در آوردن چرخ فعالیت اقتصادی است که ماه ها است همان تحرک کند گذشته را هم از دست داده. طی سه ماه گذشته، از سوی محمود احمدی نژاد، هیچ پیامی در راستای تشویق سرمایه گذاران ایرانی و خارجی به گوش نرسیده است. آنچه شنیده شده بیشتر واهمه آفرین بوده، به ویژه با رویداد های چند روز گذشته که ترس محافل کسب و کار را از پرداخت هزینه ای سنگین در راه سیاست خارجی ایران، به گونه ای چشمگیر بالا برده است. این خطر وجود دارد که دولت احمدی نژاد نیز بر پایه سنت رایج در شمار زیادی از کشور های جهان سوم، در صورت ناتوان ماندن از بهبود واقعیت های اقتصادی و اجتماعی داخلی، به رادیکالیسم در عرصه بین المللی روی آورد تا بتواند ناکامی های درونی را به توطئه های بیرونی نسبت بدهد. در حاکی که منابع رسمی جمهوری اسلامی از خطر اوجگیری بیسابقه بیکاری در ایران طی پنج سال آینده سخن می گویند، دولت محمود احمدی نژاد هنوز هیچ برنامه ای برای برای به حرکت در آوردن چرخ فعالیت اقتصادی کشور پیشنهاد نکرده است. «دولت احمدی نژاد و واقعیت های اقتصادی ایران»، عنوان گفتار اقتصادی امروز رادیو فردا است از فریدون خاوند.
فريدون خاوند (راديو فردا): حدود سه ماه پس از آغاز ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، جهتگیری های اقتصادی دولت او، در عرصه های داخلی و بین المللی، همچنان در هاله ای از ابهام است.
رئيس تازه دستگاه اجرایی ایران، در جریان پیکار انتخاباتی، برنامه مشخصی را در عرصه اقتصادی به کشور پیشنهاد نکرد و با شعار هایی کلی، همچون مبارزه با فساد و بی عدالتی، یا آوردن نفت بر سر سفره مردم، به پیروزی رسید. رویارویی با تجربه قدرت، رئيس جمهوری را وادار خواهد کرد به واقعیات مشخص کشوری بپردازد که سطح زندگی هفتاد میلیون نفر جمعیت آن، در پیوند با گزینش ها و گفتار و کردار او و همکارانش، الزاما بالا و پایین میرود.
برگ برنده ای که دست تصادف در اختیار رئيس تازه دستگاه اجرایی قرار داده، در آمد ارزی بی سابقه ای است که صادرات نفت به خزانه جمهوری اسلامی می ریزد. ولی کشوری با پیچیدگی ایران را تنها با رانت حاصل از یک اقتصاد تک محصولی نمی توان اداره کرد. حیاتی ترین نیاز ایران، در وضعیت کنونی، فراهم آوردن فضای اطمینان برای به حرکت در آوردن چرخ فعالیت اقتصادی است که ماه ها است همان تحرک کند گذشته را هم از دست داده است.
به گفته محمد جهرمی، وزیر کار و امور اجتماعی، ایران باید برای جلوگیری از اوجگیری نرخ بیکاری طی پنج سال آینده پنج میلیون فرصت تازه شغلی به وجود آورد. او می افزاید که در صورت نبود سرمایه گذاری، نرخ بیکاری کشور تا پنج سال دیگر به بیست و هشت در صد جمعیت فعال خواهد رسید.
طی سه ماه گذشته، از سوی محمود احمدی نژاد، هیچ پیامی در راستای تشویق سرمایه گذاران ایرانی و خارجی به گوش نرسیده است. آنچه شنیده شده بیشتر واهمه آفرین بوده، به ویژه با رویداد های چند روز گذشته که ترس محافل کسب و کار را از پرداخت هزینه ای سنگین در راه سیاست خارجی ایران، به گونه ای چشمگیر بالا برده است. بازار سهام فرو ریخته، رکود در عرصه های گوناگون فعالیت اقتصادی کشور شدید تر شده و دلار های حاصل از نفت، به جای آمدن بر سر سفره مردم، راه امارات و ترکیه را در پیش گرفته اند.
این خطر وجود دارد که دولت محمود احمدی نژاد نیز، بر پایه سنت رایج در شمار زیادی از کشور های جهان سوم، در صورت ناتوان ماندن از بهبود واقعیت های اقتصادی و اجتماعی داخلی، به رادیکالیسم در عرصه بین المللی روی آورد تا بتواند ناکامی های درونی را به توطئه های بیرونی نسبت بدهد.
