(rm) صدا | [ 5:11 mins ]
از برکت پدیده جهانی شدن، صدها میلیون کارگر در چین و هند دارند برای بازارهای مصرفی در غرب کالا و خدمت تولید میکنند. شرکتهای آمریکائی در هند و چین هزاران کارمند دارند که در خدماتی مثل حسابداری، مشاوره فنی از طریق تلفن و کامپیوتر و برنامهنویسی برای کامپیوتر کار میکنند و حاصل کارشان از طریق اینترنت قابل دسترسی است. این رشته به تازگی به بازی کامپیوتری هم سرایت کرده است. در کارگاههای بزرگی که در چین تاسیس شده است، هزاران نفر به بازی کامپیوتری مشغول هستند، اما نه برای سرگرمی خودشان، بلکه در خدمت مشتریانی که در آمریکا و اروپا آنها را اجیر کردهاند. بهنام ناطقی (رادیوفردا، نیویورک): آمریکائیها نه تنها به کارگران ارزانتر در چین و هند پول میدهند که برایشان کار کنند، بلکه این روزها به کارگران چینی پول میدهند که برای آنها بازی کنند. در کارگاههای بزرگی در چین، کارگران جلوی کامپیوتر نشستهاند و به سرعت مشغول انجام دادن مراحل اولیه بازیهای کامپیوتری مثل Magic Land یا Lineage هستند که در آنها هرچه امتیازات یک بازیباز بالاتر میرود، دشواری و پیچیدگی بازی هم بیشتر میشود حالا اگر کسی بخواهد در شروع بازی مثلا World of Warcarft به مراحل بالاتر و پیچیدهتر آن صعود کند، میتواند از کسی که قبلا مراحل مقدماتی را طی کرده و ثروت مجازی اندوخته، این تجربه را خریداری کند.
روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به نقل از یک کارگر بازیباز 23 ساله چینی که در یک کارخانه بازیبازی کار میکند، مینویسد برای ماهانه 250 دلار که حقوقی بهتر از کارهای قبلی است، روزی 12 ساعت و هفت روز هفته مشغول بازی است.
این کسب و کار هم یکی دیگر از کسب و کارهای جدیدی است که با استفاده از نیروی کار ارزان در چین میسر شده است و از سوی دیگر، نشان دهنده گسترش جهانی بازیهای اینترنتی با بازیگر انبوه است، بازیهائی بیشتر مبتنی بر ایفای نقش، با موضوعهای جنگی یا معاصر یا باستانی، که صدها هزار کاربر میتوانند همزمان در آنها شرکت کنند.
گزارش شرکت پژوهشی DFC Intelligence که آمار و ارقام بازار بازیهای کامپیوتری را جمعآوری میکند، حاکی است که ماهانه 100 میلیون نفر در سراسر جهان برای شرکت در این بازیها ثبت نام میکنند و سالانه 3 میلیارد و 600 میلیون دلار حق آبونمان میپردازند.
گسترش شمار علاقمندان این بازیها، زاینده حرفه جدیدی بود که ابتدا به صورت شخصی شروع شد. بازیبازانی که مهارت یافته بودند، با گذاشتن آگهی در نیازمندیهای روزنامهها و به روی اینترنت، امتیازها، یا ثروت مجازی خود را به معرض فروش گذاشتند. خریدار میتواند با خرید این امتیازها، بازی را از مرحله بالاتری شروع کند. اینها یک اقتصاد جدید به وجود آوردهاند که خط فاصل میان اقتصاد مجازی داخل بازی و اقتصاد جهان بیرون را کمرنگ میکند.
از جمله خدمات دیگری که بازیبازان حرفهای انجام میدهند این است که در بازیهای مشغولکننده ایفای نقش، وقتی بازیکن اصلی گرفتار باشد، به جای او، یا در واقع، در نقش او، بازی را پیش میبرند. مشتری برای اینگونه خدمات باعث شد که سوداگران چینی کارخانههای بازیبازی تاسیس کنند که در آن کارگران در مقابل دریافت حقوق به جای دیگران یا برای اندوختن امتیاز، به بازی مشغولند.
خیلی از بازیبازهای باسابقه شاکی هستند که خرید امتیاز، به اصالت بازی لطمه میزند. شرکتهای تولید این بازیها هم شکایت دارند که کارخانههای مخفی بازیبازی ناقض یکی از شرایط اصلی هستند که بازیبازان را از فروش امتیازهای بدست آمده در جریان بازی منع میکند.
یک آمار که نیویورک تایمز به آن استناد کرده، حاکی است که در حال حاضر حدود یکصدهزار بازیباز حرفهای در چین در کارخانههای بازیبازی، در انبارهای متروک و تاریک، در کافههای اینترنتی عظیم، یا در کارگاههای الکترونیک، به طور تمام وقت به بازی کردن مشغول هستند. این کارگاهها به خاطر شرایط ناگوار محیط کار آماج انتقاد فعالان و مدافعان حقوق کارگران قرار گرفته است. حقوق بازیبازهای حرفهای معمولا یک دلار برای هر چهار ساعت کار است، یعنی روزی دو یا سه دلار، ولی در این کارگاهها به آنها غذا و جای خواب و کامپیوتر مجانی داده میشود.
صاحب یکی از این کارگاهها که جوانی 27 ساله است و 20 بازیباز حرفهای برایش کار میکنند، میگوید بیشتر جوانان کارمند او از دهات آمدهاند و دست کم نیمی از آنها کشاورز هستند.
آمار رسمی دولت چین حاکی است که 24 میلیون نفر در چین در بازیهای کامپیوتری اینترتی، یا online games شرکت میکنند. از آنجا که شمار کاربران اینترنت در چین یکصد میلیون نفر است، میتوان نتیجهگیری کردکه از هر چهار کاربر کامپیوتر در چین، یکی با بازیهای اینترنتی
سروکار دارد.