بررسی محدوده قدرت واختیارات رئیس جمهوری آمریکا از دیدگاه قانون

آمریکا هم اکنون درگیر بحثی است پیرامون محدوده اختیارات و قدرت رئیس جمهوری. این بحث ها هنگامی انجام می شود که خبر بکارگیری شیوه های مورد استفاده دولت بوش در جنگ با تروریسم در رسانه ها منتشر شده و نشان می دهد احتمالا در بکارگیری آن شیوه ها آزادی های مدنی مورد تعرض دولت قرار گرفته است. پیتر فرانسکی در گزارشی از صدای آمریکا در این زمینه محدوده های قدرت ریاست جمهوری را مورد بررسی قرار می دهد. وی می گوید در این محدوده مدام سه شاخه حکومتی دولت فدرال درگیرند آنچنانکه بصورت یک فرایند درآمده است. امیر آرمین (رادیو فردا): همین چند روز پیش در کنگره ، سناتور فاینگولد گفت جرج بوش دیگر رئیس جمهوری نیست، پادشاه است سناتور فاینگولد یادآور شد: «اگر به عملکرد دولت بوش از 11 سپتامبر به این سو نگاه کنید می بینید کسب قدرت است پشت کسب قدرت.» اما آقای بوش در کنفرانس اخیر به این پرسش خبرنگاری پاسخ داد که در باره اختیارات مهار نشده رئیس جمهوری ابراز نگرانی کرده بود: «اینکه گفته شود قدرت ، مهار نشده است انتساب دیکتاتوری به رئیس جمهوری است و من این را قویا رد می کنم.» البته دولت، قدرتهائی را کسب کرده که کنگره در پی رسوائی واترگیت و استعفای نیکسون به خود اختصاص داده بود.دیک چی نی که در زمان جرالد فورد جانشین نیکسون رئیس کارکنان کاخ سفید بود اکنون در مقام معاونت ریاست جمهوری می گوید:«ما امروزه در مقام یک نهاد، ضعیفتر شده ایم زیرا سازشی نابخردانه در طی 30 سال گذشته در جریان بوده است.» مساله امروز اما قدرت رئیس جمهوری در زمان جنگ است.افشاگریهای تازه نشان می دهدآقای بوش به عنوان بخشی از اختیارات زمان جنگ، آمریکائی ها را در بخشی که آزادیها یمدنی آنها را زیر پانهاده زیر نطر قرار داده و این امر اصلاحیه 4 بر قانون اساسی را نقض می کند.اصلاحیه 4 دولت را از تجسس در احوال شخصی شهروندان بدون اجازه دادگاه منع می کنداما آقای بوش می گوید کار او در چارچوب قانون بوده است:«من مسئولیت قانون اساسی و اختیارات قانون اساسی دارم تا کشورمان را حفظ کنم.ماده 2 قانون اساسی به من مسئولیت و اختیار داده تا وظیفه ام را انجام بدهم.» به اعتقاد استیفن هس استاد تاریخ دانشگاه واشنگتن مشکل این بار اینجاست که ممکن است جنگ با ترور سالهای سال طول بکشد و این اختیارات همچنان بماند. پروفسور هس می گوید این بخش دردسرساز مساله است.آیا حاضرید حقوق وآزادیها ی خود را بدهید در ازای آن چیزی داشته باشید نامحدود که مثل جنگهای گذشته بزودی تمام نمی شود؟این یک پرسش بغرنج است. پروفسورهس می افزاید دیوانسالاری ، سازمانهای غیر دولتی ، بسیاری از گروههای فشار و منافع، و رای دهندگان نیز در نظام بازرسی و موازنه مشارکت دارند تا بر کاربرد قدرت به شیوه ای که به باورشان منصفانه ومطلوب است اثر گذار باشند.