خواننده جوان ترانه های ابتکاری با مایه جاز Rachael Yamagata: صدائی دودی و رنجدیده از عشق

خواننده ترانه های عاشقانه جاز با مایه های راک و فانک، خانم ریچل یاماگاتا Rachael Yamagata که از پدری ژاپنی و مادری آمریکائی آلمانی تبار زاده شده است، در 29 سالگی نخستین آلبوم کامل خود Happenstance را بیرون داد و در کنسرت شب گذشته خود در نیویورک گفت اگر آلبوم او را ده ها میلیون نفر خریداری کنند، از این که با خواننده موفق روز خانم «نورا جونز» مقایسه اش کنند، باکی ندارد. صدای دودی و رنجدیده او به ترانه هائی که در باره فراق و عشق سروده است، انسجام می بخشد. بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): کساني که شب گذشته در کلوپ زيرزميني Fez نيويورک شاهد هنرنمائي خانم «ريچل ياماگاتا» بودند در اجراهائي ترانه‌هائي با مايه‌هاي جاز jazz و rock بودند، نمي‌توانستند از مقايسه کليشه‌اي او با فيونا اپل Fiona Apple يا نورا جونز Norah Jones، دو خواننده موفق ترانه‌هاي جاز مجلسي خودداري کنند. مثل نورا جونز و فيونا اپل، خانم ريچل ياماگاتا هم 26 ساله است و پيانو مي‌نوازند اما صداي مشخص او، آزرده و رنجيده و آسيب پذير، براي اين ترانه ها در باره درد عشق و ملال دوري، خاصه خود اوست. در ترانه والس گونه Be Be Your Love خانم ياماگاتا Rachael Yamagata به معشوق مي‌گويد هرچند همه مي‌گويند نبايد با او باشد، اما خود او دلش مي‌خواهد عشق او بشود، ونه تنها عشق او، که همه چيز او. منتقدي در باره خواننده ديگري که او هم با نورا جونز مقايسه شده بود، نوشت بايد هم براي مقايسه شونده و هم براي نوراجونز ناراحت کنند باشد وقتي بدانند که در چند روز گذشته عبارت نوراجونز بعدي در 650 مقاله مختلف در باره ده ها خواننده مختلف به کار رفته است. منتقد ديگري کار او را جازي تر از سارا مک لالن، Sarah Mclachlan ، فانکي تر از نوراجونز و جوان‌تر از ريکي لي جونز توصيف کرده است. خانم ياماگاتا محصول ازدواجي ناميمون است ميان يک پدر ژاپني و يک مادر آلماني تبار آمريکائي، وقبل از رفتن به شيکاگو، عمرخود را بين نيويورک و واشنگتن گذرانده است. ريچل ياماگاتا، که اين روزها در يک تور هنري مشغول اجراي برنامه در کلوپها در شهرهاي مختلف آمريکاستف شب گذشته به شنوندگان کنسرت خود در نيويورک گفت اگر صفحه او هم مثل نوراجونز ده‌ها ميليون نسخه فروش کند، از اين مقايسه ناراحت نخواهد شد. در ترانه شوخ طبع I Want You يا تو را مي‌خواهم، صدا و پيانوي خانم ياماگاتا را ترامپت و بانجو و ويلون و سازهاي ديگر همراهي مي‌کنند، در سازبندي و ضرباهنگي که يادآور نمونه فانکي ترانه‌هاي کورت وايل است، همکار برتولت برشت، که در اواسط قرن بيستم مي‌نوشت. خانم ريچل ياماگاتا قبل از آنکه به عنوان يک خواننده پيانيست جوان با نورا جونز مقايسه شود، سالها به طور حرفه‌اي به کار موسيقي اشتغال داشت به عنوان خواننده يک گروه funk شيکاگوئي به نام Bumpus. او در آلبوم Happenstance که ماه گذشته از وي منتشر شد، و تهيه کننده معتبر John Alagia در تهيه آن با او همکاري کرده است، سعي مي‌کند ترانه‌اي عرضه کند به سبک جيمز تيلر و کرول کينگ، اما بهترين ترانه‌هاي او، آنها هستند که در آنها به جاي خواندن، تقريبا زمزمه مي‌کند. صداي دودي و خوابزه خانم ريچل ياماگاتا به اين ترانه‌ها که درآنها رگه‌هائي از جاز، با ضرباهنگ‌هاي تنبل و خسته طبل‌ها و همراهي ساده پيانو ترکيب شده است، انسجام مي‌بخشد. در ترانه «زير پوست من» که مثل ترانه‌هاي ديگر در شکوه از معشوق بي‌وفا نوشته شده، خانم ياماگاتا از معشوق مي‌خواهد که قبل از آنکه عشق‌شان جدي شود، از زير پوست او خارج شود.