(rm) صدا | [ 4:29 mins ]
شب گذشته محمد خاتمي رئيس جمهوري اسلامي، با شماري از زندانيان سياسي پيش از انقلاب سال 67 ديدار داشت. در اين ديدار که هرازگاهي برگزار مي شود، نمايندگان بخش عمده زندانيان سياسي پيش از انقلاب حضور نداشتند. پرويز نويدي که خود در سالهاي پيش از انقلاب زنداني سياسي بوده است، درباره انگيزه برگزاري چنين مراسمي در گفتگو با راديو فردا مي گويد: هدف حکومت جمهوري اسلامي از تقدير بخش کوچکي از زندانيان سياسي در دوران پيش از انقلاب، مشروعيت دادن به خود است. پرويز نويدي: جمهوري اسلامي از موقعي که آمده همه چيز را مصادره و قصب مي کند. انقلاب توسط اينها مصادره شد، خواست مردم توسط اينها به يک چيز ديگري تبديل شد. در نتيجه تمام آن مقاومت، تمام آن فداکاري، گذشت زنان و مرداني که در طول ساليان دراز در زندانهاي رژيم شاهنشاهي بخش طولاني از عمرشان را گذراندند، مورد شکنجه و آزار قرار گرفتند، همه اينها را مي خواهند منتسب کنند به نيروهايي که خواهان جمهوري اسلامي بودند و در حقيقت اين جنبش را يک جنبش اسلامي معرفي کنند. اين البته جعل تاريخ است. هدف و انگيزه اينها از نظر من همين است که در حقيقت تمامي اين مسائل را نسبت به جمهوري اسلامي و از اين طريق آن مشروعيتي را که امروز بيش از پيش در بين مردم از دست دادند حداقل بتوانند با اين نوع مسائل کمي براي خودشان يک حقانيتي به وجود بياورند.
فريدون زرنگار (راديو فردا): سهم زندانيان سياسي آن زمان که امروزه هوادار نظام جمهوري اسلامي هستند، در مقايسه با مجموعه زندانيان سياسي پيش از انقلاب چه بود؟
پرويز نويدي: در دهه 40 به جز يک تعداد معدودي از نيروهاي مذهبي که بعدها با دستگاه جمهوري اسلامي همکاري کردند، کسي ديگر در زندان نبود. قتله منصور بود و بعد ابوالقاسم سرحدي زاده، کاظم بجنوردي، تيپهايي اينچنين و آن قتله منصور هم از آيت الله محي الدين انواري و آقاي عسگراولادي و تعدادي از دوستانشان. به جز اينها موجي که در دهه چهل به زندانها سرازير شد، عمدتا نيروهايي بودند که در بخش چپ حول مساله فدايي و يا گرايشاتي که خودشان شکل گرفته بودند، نيروهاي چپي بودند که دستگير مي شدند و يا نيروهاي مذهبي که در حقيقت با اين بخش از نيروهاي مذهبي کاملا فاصله داشتند که بعدا تحت عنوان مجاهدين بعدها شناخته شدند که ربطي به اين قضيه نداشته. يعني مي شود گفت که 90 درصد نيروهاي آن زمان، نيروهايي بودند که نه با رژيم جمهوري اسلامي کار کردند و نه ربطي به جمهوري اسلامي داشتند و برعکس آن عده اي هم که توانسته بودند از دست سلطنت جان سالم به در ببرند، بالاخره توسط رژيم جمهوري اسلامي مورد حمله قرار گرفتند و قلع و قمع شدند. بنابراين در آن دوره ما در زندان تعداد بسيار معدودي از اين نيروها را داشتيم و برخي آيت الله ها و مثلا حجت الاسلام ها مانند آقاي رفسنجاني بعضي وقتها دستگير مي شدند، به مدت کوتاهي مي آمدند و مي رفتند. بنابراين اين نيرو، نيروي بسيار معدودي بود و عموما هم در آن موافقت متاسفانه نقشي نداشتند و ما شاهد آن برنامه اي که تحت عنوان سپاه از شاه برگزار شد، بوديم. علاوه بر اين که دو سوم زندانهايشان را کشيده بودند، آيت الله محي الدين انواري، آقاي عسگراولادي و بعضي از دوستانشان در يک مراسمي رفتند و به جان اعليحضرت دعا کردند و سپاس و تشکر کردند از اين که مي خواهند اينها را مورد عفو و بخشودگي قرار دهد. البته برخي از روحانيون هم بودند مانند آيت الله طالقاني و آيت الله منتظري که جزو مبارزيني بودند که مرتب در طول ساليان به دليل مخالفتشان با ديکتاتوري شاه به زندان افتادند چندين بار، بسيار هم مقاوم از ايده هايشان دفاع مي کردند، بعدا هم در جمهوري اسلامي از سرشناس ترين افراد بودند که در پروسه اين شکل گيري جمهوري اسلامي نقش بزرگي داشتند، ولي بعدها به دليل اين فجايعي که جمهوري اسلامي به وجود آورد، البته آقاي طالقاني تا آنجا کارش نکشيد، ولي آقاي منتظري راهشان را از اينها جدا کردند و مواضعشان را مي دانيد نسبت به اين نظام که چه موضعي گرفتند.