(rm) صدا | [ 2:51 mins ]
يک هنرمند جوان مقيم اروپا با سه نمايشگاه همزمان در نيويورک براي نخستين بار به هنردوستان نيويورکي شناسانده مي‌شود. در نمايشگاه‌هاي سه‌گانه خانم شيرانه شهبازي، ترکيبي از عکس و هنرقاليبافي ايراني در چارچوب هنري پيشتاز مفاهيم تازه‌اي را به نمايش مي‌گذارد. بهنام ناطقي (راديوفردا، نيويورک): سه گالري بزرگ و کوچک در نيويورک دست به دست هم داده‌اند، براي معرفي کار يک هنرمند جوان مقيم اروپا، که منتقد هنرهاي تجسمي در روزنامه نيويورک تايمز کار او را ترکيبي از فلسفه و شگردهاي سه هنرمند پيشتاز معاصر مي‌داند. خانم رابرتا اسميت در نقدي که در باره کارهاي خانم شهبازي نوشته است، کار او را چشمگير و اميدوارکننده مي‌خواند و برايش جالب است که کار اين زن سي‌ساله متولد تهران، مايه‌هائي از کار سه هنرمند مرد غربي در خوددارد، ريچارد پرينس، گرهارد ريشتر و جف کونز. وجه مشترک کار اين سه هنرمند، که با واسطه‌هاي هنري مختلف، از نقاشي فيگوراتيو و آبستره گرفته تا مجسمه‌سازي کار مي‌کنند، با کار خانم شيرانه شهبازي، استفاده آنها از عکاسي است. خانم شهبازي نيز از عکس به عنوان عبارات وکلماتي استفاده مي‌کند که مي‌تواند در واسطه‌هاي هنري مختلف مورد استفاده قرار گيرد، يا به زبان‌هاي هنري مختلف ترجمه شود.
خانم شهبازي، که از 11 سالگي به آلمان مهاجرت کرد و اينک در زوريخ سوئيس مقيم شده است، عکس‌هاي خود را در اندازه‌هاي مختلف چاپ مي‌کند و مثل لحظات زندگي، آنها را در ترکيب‌هاي مختلف به نمايش مي‌گذارد. وي در گالري Studio 94 ، که برخلاف دو گالري ديگر، در يک محله شمالي مرکز نيويورک قرار دارد، قاليچه‌هائي عرضه مي‌کند که به دست بافندگان هنرمند در ايران از روي عکس‌هاي بافته شده است، و مانند آثار گرهارد ريشتر، هنرمند آلماني، که از روي عکس نقاشي مي‌کند، منظره يا پرتره هستند، در مورد خانم شهبازي، از چهره‌ها و مناظر ايران.
خانم شهبازي در گالري Trans در محله جديد گالري‌ها، چلسي، ترکيب‌هائي از عکسهائي را ارائه مي‌دهد که در سفرهاي خود به شهر شانگهاي درچين يا به دور آمريکا و ايران برداشته است. دراين ترکيب‌ها، که منتقدان آنها را نشانه نفوذ جهاني‌گري در هنر مي‌بينند، خانم شهبازي فرهنگ‌ها را در هم مي‌آميزد، مثلا عکس يک عروس ايراني در لباس سفيد عروسي به سبک غربي، در کنار زنان چادرپوش در ايران، يا تصوير زني با چادرسياه، درکنار قله‌هاي مغرور و دست‌نخورده سفيد پوش کوههاي اطراف تهران.
درگالري کوچک Wrong Gallery خانم شهبازي تصويرهاي کوچکي عرضه مي‌کند به اندازه عکس‌هاي پولارويد يا قاليچه‌هاي ريزي که ازروي عکس‌هاي پولارويد بافته شده‌اند.
خانم شيرانا شهبازي درسال 2002 به خاطر عکسهائي که از زندگي در ايران امروز گرفته است جايزه عکاسي Citibank نيويورک را دريافت کرد. منتقدان درآن هنگام اهميت کارهاي خانم شهبازي را در نشان دادن زندگي روزمره در ايران دانستند، که برخلاف ساير عکسهائي که از ايران در غرب مطرح شده بود، سعي در غيرعادي جلوه دادن زندگي در ايران نداشت. به جاي عکس زنان و مردان در لباس محلي يا چادر به سر، که بيشتر کليشه‌هاي ذهن غربي درباره زندگي در ايران را تقويت مي‌کنند، عکس‌هاي خانم شهبازي زندگي مردم ايران را آنطور که هست، نشان مي‌دهند، که در آنها معيارهاي سنتي و فرهنگ غربي به راحتي در کنار هم همزيستي دارند.
آثار خانم شهبازي که براي نخستين بار در نيويورک به نمايش گذاشته مي‌شود، پيش از اين در چندين نمايشگاه انفرادي در آلمان، و همچنين در مجامع معتبري مثل بي‌ينال ونيزو موسسه هنر معاصر آتن به نمايش گذشته شده‌اند وچندي پيش موزه هنر معاصر در اورنج کاونتي کاليفرنيا کارهائي از او را در يک نمايشگاه گروهي از هنرمندان زن شرکت داده بود.
