(rm) صدا |
علي سجادي (راديو فردا): جين کوکان، فيلم بردار و خبرنگار کانادايي، در سفر به ايران در پوشش يک باستان شناس، فيلم مستندي تهيه کرده است به نام «ايران ممنوع» درباره قتل زهرا کاظمي، خبرنگار کانادايي – ايراني که در جريان بازجويي در زندان اوين بر اثر ضربه مغزي دچار خونريزي شد و در بيمارستان درگذشت. مريم اقوامي از تورانتو کانادا گزارش مي دهد:
مريم اقوامي (راديو فردا): «ايران ممنوع» نام فيلم مستندي است که جين کوکان، خبرنگار کانادايي، طي سفر مخفيانه خود به ايران تهيه کرده است. وي با الهام از مرگ زهرا کاظمي، خبرنگار ايراني – کانادايي که به هنگام تهيه عکس هبري در ايران به قتل رسيد و با هدف مصاحبه با دانشجويان ايراني طرفدار دموکراسي، تحت پوشش يک باستانشناس و به همراه يک تور کشور اسلوني به ايران سفر کرد. وي در بخشي از مستند خود درباره ديدار از شيراز مي گويد:
جين کوکان (خبرنگار): من مخفيانه از امامزاده در شيراز ديدار کردم، جايي که هيچ دوربيني اجازه فيلم برداري ندارد. اما من واقعا نمي خواستم حرم را ببينم. من مي خواستم چيز ديگري را ببينم. من مي خواستم مقبره زهرا کاظمي را ببينم و در نهايت نتوانستم به محوطه بسته گورستاني که وي را به خاک سپرده بودند، بروم.
م.ا.: اين خبرنگار کانادايي در مورد سفر پر وخاطره خود و مصاحبه هايي که با اقشار مختلف جوانان و به ويژه دانشجويان ايراني انجام داده است، مي گويد:
جين کوکان: جوانان ايران نسل بسيار باهوش و شجاعي هستند که از آن چه که در دنياي اطرافشان مي گذرد، کاملا اگاهي دارند.
م.ا.: اين فيلم مستند همچون برنامه اي است که جين کوکان با پوشش مخفي و با دوربين پنهان خود در ايران تهيه کرده است. وي در مورد نحوه ارتباط با همکاران و شخصيت هاي فيلم خود مي گويد:
جين کوکان: کليه مکالمات تلفني و يا نامه هاي الکترونيکي من سرشار از کد و کلمات رمزي بود، چرا که من مطمئن بودم رفت و آمد، مکالمات، و مکاتبات من مورد کنترل دولت ايران بود.
م.ا.: وي با آگاهي کامل از خطرات بسيار جدي که در ايران متوجه او بوده است، مي گويد:
جين کوکان: هراس دستگيري و دلشوره هميشگي از به دام افتادن و محکوم بودن به سرنوشتي که براي زهرا کاظمي رخ داد، همواره همراه من بود، چه زماني که شب ها براي مصاحبه به خارج از هتل مي خزيدم و چه زماني که در طي روز در پوشش يک توريست و يا باستانشنان به نقاط مخلف شيراز سفر مي کردم.
م.ا.: جين کوکان که در لندن زندگي مي کند، پيش از سفر خود به ايران در تماسي با دانشجويان فعال و ناراضي در لندن، مصاحبه هاي خود را با دانشجويان ناراضي و در نقاط مخلف ايران از پيش تعيين کرد و نوار مصاحبه هاي خود را به ترکيه قاچاق کرد. وي مي گويد در مدت چند هفته اقامت مخفي خود در ايران، به طور مداوم يادداشت هاي خود را مي سوزاند تا به اين ترتيب جزئيات مصاحبه و مطالب وي به دست مقامات امنيتي ايران نيافتد. کوکان مي گويد: پيش ازسفر به ايران از نظر رواني خود را آماده شديدترين شکنجه و بدرفتاري کرده بود. وي مي گويد:
جين کوکان: من مي دانستم که ايران را بزرگترين زندان روزنامه نگاران مي نامند و من اطمينان دارم که در صورت دستگيري، همچون زهرا کاظمي، به جاسوسي متهم مي شدم.
م.ا.: اين خبرنگار کانادايي در مورد فيلم خود مي گويد:
جين کوکان: من قصد داشتم در «ايران ممنوع»، قصه ناگفته و ناتمام زهرا کاظمي را تصوير کنم. او هرگز فرصت نيافت تا تصاوير خود را در معرض ديد جهانيان بگذارد. جين کوکان، فيلم بردار و خبرنگار کانادايي، در سفر به ايران در پوشش يک باستان شناس، فيلم مستندي تهيه کرده است به نام «ايران ممنوع» درباره قتل زهرا کاظمي، خبرنگار کانادايي – ايراني که در جريان بازجويي در زندان اوين بر اثر ضربه مغزي دچار خونريزي شد و در بيمارستان درگذشت. او با الهام از مرگ زهرا کاظمي، خبرنگار ايراني – کانادايي که به هنگام تهيه عکس هبري در ايران به قتل رسيد و با هدف مصاحبه با دانشجويان ايراني طرفدار دموکراسي، تحت پوشش يک باستانشناس و به همراه يک تور کشور اسلوني به ايران سفر کرد. وي در بخشي از مستند خود درباره ديدار از شيراز و سفر پر خاطره خود و مصاحبه هايي که با اقشار مختلف جوانان و دانشجويان ايراني انجام داده است، مي گويد جوانان ايران نسل بسيار باهوش و شجاعي هستند که از آن چه که در دنياي اطرافشان مي گذرد، کاملا اگاهي دارند. اين خبرنگار کانادايي در مورد فيلم خود مي گويد: من قصد داشتم در «ايران ممنوع»، قصه ناگفته و ناتمام زهرا کاظمي را تصوير کنم. او هرگز فرصت نيافت تا تصاوير خود را در معرض ديد جهانيان بگذارد.
