بررسي روزنامه هاي امروز ايران

علي سجادي (راديو فردا): صالح نيکبخت در سرمقاله روزنامه «شرق» با عنوان «صدامکها» با اشاره به پرداخت هزينه شورشهاي عراق توسط طرفداران صدام حسين، با اشاره به جنايتهايي که صدام حسين انجام داده و خطاب به کساني که عمليات تروريستي در عراق را عمليات چريکي، پارتيزاني يا مقاومت مردم مي خوانند، مي گويد: آنچه که از فرداي سقوط رژيم بعثي عراق به صورت ترور و کشتار آغاز شده است، نه جنگ پارتيزاني است، نه مقاومت مردم. بلکه به شرحي که خواهد آمد صرفا ترور کور و وحشتناکي است که عمده ترين قربانيان آن مردم بي گناه و نابودي امکانات اقتصادي و مالي عراق و با قصد به تاخير انداختن انتقال حاکميت ملي و اقتدار سياسي از آمريکاييان به عراقيهاست. هر کس که از اين ترورها يا حملات حمايت کند و يا با تبليغ آن را توجيه نمايد، به ضرر مردم عراق عمل کرده است. زيرا با انتقال حاکميت به خود عراقيها و با علم به اين که جز جمع محدودي از مردم عراق که تعداد آنها حتي به دو درصد جمعيت اين کشور هم نمي رسد، کسي خواهان بازگشت رژيم بعثي و حاکمان سابق نخواهد بود. اين کشتارها که صرفا انتقامجويي شخصي بعثيان عراق از کساني است که قدرت را از آنان گرفته اند، با انتقال حاکميت به عراقيها رنگي نخواهد داشت و به همين جهت از زمان توافق جلال طالباني رئيس وقت مجلس حکم با پال برمردر مورد انتقال قدرت به عراقيها در پايان ماه ژوئن، ترور و هجوم به نيروهاي سياسي و حکومتي عراق گسترش پيدا کرده و پيش بيني مي شود با نزديک شدن به تاريخ انتقال هم بيشتر گسترش يابد. جلال خوش چهره در مقاله اي با عنوان «صف طولاني نامزدان رياست جمهوري» در روزنامه «اعتماد» مي نويسد: معلوم نيست چرا جناحهاي سياسي که هنوز عرقشان در منازعه هاي سخت انتخابات مجلس هفتم خشک نشده و يا حتي هنوز مجلس ششم يک ماه تا پايان کارش باقي مانده است، بحث درباره گزينه هاي احتمالي طيفهاي سياسي اعم از محافظه کار، اصلاح طلب، کارگزار، آبادگر، خدمتگزار مستقل، روحانيون مبارز، روحانيت مبارز و جز آن بالا گرفته است. وي مي افزايد: اگر طيفهاي سياسي را به رغم عناوين محافظه کار و اصلاح طلب، باز به دو قشر روحاني و غير روحاني دربرگيرنده طيفها تقسيم کنيم، شاهد خواهيم بود که گزينه هاي احتمالي مربوط با نامزد انتخابات دوره نهم متوجه روحانيوني مي شود که ممکن است دنباله همان بحثهاي مربوط به انتخابات رئيس مجلس هفتم باشد. يعني بحث داغ روزهاي اخير که آيا ترجيح منتخبان مجلس هفتم براي رياست مجلس يک مکلا خواهد بود يا يک معمم؟ بديهي است هر گونه تغيير در قاعده معمول دوره هاي گذشته، يعني واگذاري رياست قوه مقننه به مکلاها به مفهوم اتفاقي تازه در ترجيحات جاري نظام سياسي کشور. به همين ترتيب نگاه فعالان دو طيف قدرتمند سياسي کشور به ويژه جناحهاي روحاني و سنت گراي آنها براي گزينه دوره نهم رياست جمهوري از قاعده بالا پيروي مي کند که آيا رئيس قوه مجريه آينده همچنان معمم باشد يا مکلا؟ زمزمه هاي شنيده شده ميان اصلاح طلبان سنت گرا يعني روحانيون مبارز، درباره ترجيح آنان نسبت به مجيد انصاري يا علي اکبر محتشمي پور، يا دغدغه روحانيت مبارز در مورد علي اکبر ناطق نوري، نشان مي دهد که برزخ انتخاب براي عبور از قاعده سنتي جمهوري اسلامي که همان واگذاري رياست قوه مقننه و مجريه به مکلاهاست، بحثي جدي و قابل تامل مي نمايد. صالح نيکبخت در سرمقاله روزنامه «شرق» با عنوان «صدامکها» مي گويد: آنچه که از فرداي سقوط رژيم بعثي عراق به صورت ترور و کشتار آغاز شده است، نه جنگ پارتيزاني است، نه مقاومت مردم. بلکه صرفا ترور کور و وحشتناکي است که عمده ترين قربانيان آن مردم بي گناه و نابودي امکانات اقتصادي و مالي عراق و با قصد به تاخير انداختن انتقال حاکميت ملي و اقتدار سياسي از آمريکاييان به عراقيهاست. «اعتماد» مي نويسد: معلوم نيست چرا جناحهاي سياسي که هنوز عرقشان در منازعه هاي سخت انتخابات مجلس هفتم خشک نشده و يا حتي هنوز مجلس ششم يک ماه تا پايان کارش باقي مانده است، اين بحث را مطرح مي کنند آيا رئيس قوه مجريه آينده همچنان معمم باشد يا مکلا؟