نمايشگاه طراحي هاي لئوناردو داوينچي در موزه متروپوليتن نيويورك

بهنام ناطقي (راديوفردا): تماشاي نمايشگاهي از طراحي هاي لئوناردو داوينچي در موزه متروپوليتن نيويورك، كه اين هفته افتتاح شد و پيش بيني مي شود 300 هزار نفر طي سه ماه آينده از آن ديدن كنند، بارديگر يادآور آن است كه داوينچي، طلايه دار رنسانس در هنر اروپا، نيروي فرهنگي اي مافوق بشري، ذهني عظيم و دستي ماهر داشت كه توانست در رشته هاي پراكنده هنري و علمي، از نقاشي و طراحي گرفته تا مهندسي، آناتومي و تئوري زيبائي شناختي و هوانوردي و هيدروديناميك نوآور و خلاقه باشد. داوينچي مخترع اوليه هليكوپتر، نفر بر زرهي و زيردريائي است و به لطافت يك فرشته نقاشي مي كرد و دستي ماهر داشت و چنانكه نويسندگان هم عصر او گفته اند، خوبرو و خوش قامت هم بود. با اين همه، هنوز هيچ كدام از صدها محققي كه در باره يك يا چند وجهه از خلاقيت و ابتكار لئوناردو داوينچي نوشته اند، نتوانسته اند به اعماق شخصيت او پي ببرند. نمايشگاهي كه موزه متروپوليتين نيويورك از طراحي هاي مدادي او ترتيب داده است، نمايشگاهي يگانه و نادر است زيرا مي تواند دست كم دريچه كوچكي به روي عظمت فوق بشري داوينچي بگشايد. اين نمايشگاه با 118 طرح از لئوناردو، بزرگترين مجموعه اي است از طراحي ها او كه تاكنون در يك جا فراهم آمده است. آثار داوينچي از موسسات برجسته اي مثل كاخ يوفيزي، موزه واتيكان، موزه لوور، كتابخانه سلطنتي قلعه وينزور و موزه هاي ديگر جهان به عاريت گرفته شده اند و موزه متروپوليتن براي پذيرائي از اين 118 برگ نادر تاريخ بشريت، سرسراهاي عظيم خود را تجديد رنگ كرده است و فضائي شاهانه براي نمايش آنها ترتيب داده است و كتابي چاپ كرده است به قطر يك فرهنگنامه از مقاله و تحقيق در باره آنها، و جالب اينجاست كه به قول منتقد برجسته آمريكائي، هالند كاتر، اين طراحي ها ارزش اين همه سعي و زحمت را نيز دارند. تك تك اين نقاشي از نظر مهارت دست، از نظر موشكافي نگاه، پرداز و هر جيز ديگر خيره كننده هستند اما مجموعه آنها دركنار يكديگر نشان دهنده عظمت خلاقيت سازنده خودهستند. اما ديدن آنها فقط براي ستايش خلاقيت و مهارتي كه در ساخته شدن آنها به كار رفته نيست، جذابيت اين طرح ها در آن است كه بعد از 500 سال هنوز زنده اند و زندگي در خط هاي استوار و مطمئن آنها موج مي زند. لئوناردو كه در سال 1452 زاده شد، زندگي را در تهيدستي و بيسوادي آغاز كرد و چپ دست هم بود كه شايد بعضي آن را براي هنرمند يك نقص مادرزاد بدانند، اما شانس آورد زيرا پدرش او را به فلورانس مركز رنسانس اروپا برد و در آنجا لئوناردو با نخستين استاد وخود آندرآ دل فراچيو Andrea del Verrocchio آشنا شد و از جمله از او كه هم نقاش و هم مجسمه ساز بود، طراحي مسجمه وار را كه ججم ها را برجسته مي سازد از او آموخت. اغلب طراحي هاي درخشان او اما به دوره اي تعلق دارند كه در ميلان در خدمت حكمران اين شهر Ludovico Sforza به خلاقيت پرداخت و بعد از 15 سال مجدا به فلورانس مراجعت كرد و دهها اثر عظيم از داستان آفرينش گرفته تا پيروزي هاي نظامي فلورانس به وجود آورد . در طراحي هاي نمايشگاهي كه موزه متروژوليتن از آثار او ترتيب داده، علاوه بر تلاش لئوناردو داوينچي براي تحقيق در آناتومي بدن انسان، تمرين براي كارهاي عظيمي كه روي سقف و ديوارهاي واتيكان وبراي قصرهاي قدرتمندان ساخت و همچنين اتودهاي مهندسي او كنار هم قرار گرفته اند. نمايشگاهي است كه علاقمندان هنر در نيويورك با استفاده از اين فرصت بارها به آن سرخواهند زد. 118 كار نادر و خيره كننده از طراحي هاي لئوناردو داوينچي، نابغه عهد رنسانس، در نمايشگاهي خيره كننده در موزه متروپوليتن نيويورك، گوشه اي از خلاقيت مافوق بشري و مهارت خيره كننده اين هنرمند را در برابر 300 هزار تماشاگري مي گسترد كه از اين هفته در خيابان پنجم نيويورك براي ديدن آن به صف مي ايستند.