بحران عراق: عدم برگزاري تظاهرات بزرگ ضد جنگ در تهران، از ديد يك صاحبنظر

شهرهاي بزرگ جهان طي دو ماه گذشته شاهد تظاهرات رسمي ‌در اعتراض به جنگ عليه عراق بود ولي در ايران به رغم مخالفت ايران با جنگ، گذشته از يک تجمع کوچک از زنان ايراني در تهران هيچگونه تظاهرات دولتي ضد جنگ برگزار نشد. ناصر طهماسبي، سردبير نشريه علم و جامعه در ويرجينياي آمريکا در باره علل عدم برگزاري تظاهرات ضد جنگ به راديو فردا مي‌گويد: ناصر طهماسبي: کاملا معلوم است. ببيند اگر نظرتان باشد آن زماني که در 12 سال پيش يعني 1991 در جريان کويت که آمريکا و متحدانش وارد جنگ با عراق شدند، آدمهايي مثل خلخالي آمدند و عنوان کردند که ما بايد از يک کشور مسلمان دفاع کنيم که البته هيچ کاري هم نتوانستند بکنند و مورد خشم مردم قرار گرفتند. اين صدام ديوانه، 8 سال ايران را در جنگ داغان کرده است. اين درست که دو سالش تقصير عراق بود و شش سال بعدش تقصير خميني بود، چون مي‌خواست از راه کربلا برود و قدس را بگيرد. ولي به هر حال اين نفرتي که مردم از رژيم صدام دارند حتي اجازه نمي‌دهد که دولت بخواهد مثل خيلي از کشورهاي اسلامي ‌که در آنها تظاهرات صورت گرفته، مردم به هر حال نمي‌کنند مي‌ماند آن حزب اللهي ها و اينها هم به هر حال ايراني هستند و دولت هم خجالت مي‌کشد بيايد و به نفع عراق تظاهرات بگذارد. البته خيلي طبيعي است که به نفع جنگ تظاهراتي نباشد ولي بر عليه جنگ هم چون مسئله عراق و صدام است، خيلي طبيعي است که تظاهراتي انجام نگيرد. که در کويت هم برخلاف ديگر کشورهاي عربي تظاهراتي عليه جنگ صورت نمي‌گيرد براي اين که زخم حکومت صدام به تنشان وارد شده و مثل ما احساس مي‌کنند که صدام چه جنايتي در مورد کشورشان و ملتشان انجام داده است. شهرهاي بزرگ جهان طي دو ماه گذشته شاهد تظاهرات رسمي ‌در اعتراض به جنگ عليه عراق بود ولي در ايران به رغم مخالفت ايران با جنگ، گذشته از يک تجمع کوچک از زنان ايراني در تهران هيچگونه تظاهرات دولتي ضد جنگ برگزار نشد. ناصر طهماسبي، سردبير نشريه علم و جامعه در ويرجينياي آمريکا در باره علل عدم برگزاري تظاهرات ضد جنگ به راديو فردا مي‌گويد: تجاوز صدام حسين به ايران و جنگ هشت ساله مانع از آن مي شود كه در ايران مخالفت جدي و گسترده اي عليه جنگ آمريكا با عراق سازمان دهي شود.