جنگ عراق از ديد يك سينماگر كرد ايراني

يهمن قبادي فيلمساز کردي که تا کنون دو فيلم او 24 جايزه بين المللي گرفته در کردستان مشغول ساختن فيلمي مستند داستاني است که به نوعي به بحران کنوني عراق آغاز مي‌شود. بهمن قبادي: من اولين ديالوگم اين است که من به شدت مخالف جنگم. ولي به اين معتقد هستم که خطرناکترين ويروس قرن موجودي به نام صدام است و ساليان سال است که به همسايگانش ضربه مي‌زند. آن حرکتي که به نام انفال ساليان سال است که کردهاي زيادي را کشت از حلبچه بگير تا آواره شدن ساير کردها. اين آدم بايد از بين برود و فکر مي‌کنم اين بزرگترين فرصت تاريخي است که بايد اين آدم از بين برود. ولي اعتقاد به جنگ ندارم. بدون جنگ هم مي‌شود اين آدم را از روي زمين برداشت. خودشان تمام تسليحات و شيميايي را (بخصوص آلماني‌ها) در اختيار او گذاشتند. الان در کردستان عراق خريد و فروش مين مي‌شود. مين اسرائيلي، مين آلماني، مين انگليسي، مين فرانسوي، مين آمريکايي. بيزينس بچه کردهاي امروز فروش مين است. مين‌ها را درو کردند و باز دوباره دارند مين مي‌کارند. مين شده گندم براي کردها. ديگر چيزي به نام محصولات کشاورزي نيست. محصولات شيميايي است. محصولات سلاح‌هاي جديد است. آنها فرسوده شده اند. آنها را برمي دارند و جديدترين مين‌ها دوباره دارد در سرزمين ما کاشته مي‌شود. چرا زودتر اقدام به برداشتن اين آدم نکردند؟ چرا آن دوره اي که جنگ با ايران بود اين مهره را برنداشتند؟ چرا آن زماني که ماجراي حلبچه پيش آمد و آن همه آدم شهيد و شيميايي شدند، چرا کسي نيامد اين آدم را بزرگ کند و در يک نماي کلوزآپ به تمام رسانه‌هاي دنيا معرفي کند؟ اگر منافع ما را در نظر داشتند، بايد همان موقع اين حرکت او را محکوم مي‌کردند و اين آدم مي‌توانست دادگاهي شود و برود. نه اين که روز به روز قدرت نظامي او را بيشتر بکنند و حالا کار به جايي کشيده که بايد جنگ بشود. و دوباره پدر و مادرهاي من و امثال من هستند که بايد در آن سرزمين آواره شوند و در سرماي برف در چادرها، در شرايط بسيار سخت، بدون نان و پتو زندگي کنند. يک بخش از اعتراضم اين است. بخش ديگر ديالوگهايم اين است که به هر حال هر طور هست اين آدم بايد برداشته شود. من زياد درون مباحث سياسي نمي‌شوم چون به آن اعتقاد ندارم. من مي‌خواهم حرف آدمهايي که دارند بزرگترين ضربه را مي‌بينند، به شما بگويم. تمام کردستان حزب ميهني يا دموکرات نيست. کردستان عراق 5 يا 6 ميليون پدر و مادر و بچه‌هاي بي‌سرپرستي هستند که دارند از گرسنگي مي‌ميرند. چه کسي بايد به اينها اعتراض بکند؟ چرا آنها در همان زمان اين آدم را برنداشتند؟ چرا وقتي شروع کرديد به تبليغات جنگ، چرا بايد دو سال اين ملت را علاف بکنيد و تا کي اين وضع بايد ادامه داشته باشد؟ اگر در اين شرايط بار ديگر کردها بايد زجر بکشند، اين آخرين باري باشد که اين شکنجه را متحمل مي‌شوند. ولي تکليفشان مشخص شود. الان درست‌ترين شرايط است. يهمن قبادي فيلمساز کرد ايراني که تا کنون دو فيلم او 24 جايزه بين المللي گرفته در کردستان مشغول ساختن فيلمي مستند داستاني است که به نوعي به بحران کنوني عراق آغاز مي‌شود. وي در مصاحبه با راديوفردا مي گويد من اولين ديالوگم اين است که من به شدت مخالف جنگم. ولي به اين معتقد هستم که خطرناکترين ويروس قرن موجودي به نام صدام است و ساليان سال است که به همسايگانش ضربه مي‌زند. وي مي افزايد: اين آدم بايد از بين برود و فکر مي‌کنم اين بزرگترين فرصت تاريخي است که بايد اين آدم از بين برود. وي مي افزايد: اگر در اين شرايط بار ديگر کردها بايد زجر بکشند، اين آخرين باري باشد که اين شکنجه را متحمل مي‌شوند.